Gizlice yaptığım bu kaydı, öykümü anlatma ihtiyacı hissettiğim için yapıyorum. Evrenin, her bir zerremle yabancı olduğum bu köşesinde, maalesef ki başımdan geçenleri ve hissettiklerimi yüz yüze anlatıp içimi dökebileceğim birileri yok. Bu cehennemde...
Herkese selaaammm. Hastalıktı, bölüm üzerinde fazla titizlenmemdi derken oluşan gecikmeden ötürü kusura bakmayın :) Hemen aradan çekiliyorum ve sizi bölümle baş başa bırakıyorum. Ancak Asirvani 2'de Rhavyn'in Asirvani ve Vordogor'la ilgili anlattıklarına bir göz atmanız iyi olabilir :)
Önceki bölümde, sizce gelen Talay mı Vordogor mu diye sormuştum. Bakalım kim gelmiş :)
Yıldızsız, yorumsuz bırakmayın tabii 🖤
*****
Önce Damian, ardından da diğerleri sayesinde kendini toparlayıp özür üstüne özür dileye dileye hissettiği ne varsa şimdilik hepsinden sıyrılmış, Trai Damian'ın Vina da Seth'in burnuna geçici bir tedavi uygularken, ''Rhavyn Hiperboyut'ta değil.'' diye başlayarak bir çırpıda idrak ettiklerini anlatmıştı. Lafını tamamladığında, trans boyutu dışında başka bir yerin daha olmasının şaşkınlığının yansıdığı suratlardan çektiği gözlerini Rhavyn'e kilitlemiş, onun sol elini iki eliyle sımsıkı tutmuş, ardından da konsantre olarak transa geçmişti.
Aynı yerde bulmuştu kendini Talay. Ezelden gelip ebediyete uzanan, metalik gri köprünün üzerinde. O andan beridir de, Brienyx'in Rhavyn'e ne yaptığını bilmeden, attığı her adımda mavili beyazlı sislerle kıvılcımların kenarlarından daha çok saçıldığı köprüde hızla ilerliyordu. Nefes alış verişlerini kontrollü tutarak, etrafını en ince detayına kadar taraya taraya, Rhavyn'in dediklerini dudaklarından mırıltılar şeklinde salmayı ihmal etmeden.
''Çamurlu bir suyun çalkalanması ile her şey bulanıklaşır değil mi? İşte zihnin de aynı şekilde dalgalanırken görmen zorlaşır.'' Nefes. ''Çamurlu bir suyun...''
Birden bir sezgi filizlendi içinde. Heyecanlanarak durduğu gibi sezginin işaret ettiği yöne bakıp dikkat kesildi. Çevresini saran uzay boşluğunda asılı gibi duran, yeşilin farklı tonlarındaki şeritlerin en yoğun oldukları noktaya. Başta bir şey olmadı. Konsantrasyonunu koruyarak elini, vücudundaki tüm sıcaklığın toplandığı göğsüne götürdü.
''Bana öncesizliğime giden yolu gösterin! Lütfen!''
Sonunda şeritlerden birindeki hareketlenmeyi yakaladı gözleri. Hiperboyut, 'hayhay' demişti sanki. Bir, iki, üç derken şeritlerin hepsinin çekilmesiyle kalbi güm etti, kocaman bir solukla doldurdu ciğerlerini. Mavi-mor-beyaz tonlarda parlayan, dikilmiş bir yara izini çağrıştıran çatlağa şaşkınlık ve öfkenin karışımıyla bakarken, köprünün yönünün çatlağa doğru değişivermesiyle sırıttı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Aha! Şimdi siktim senin belanı 'yüce pislik' !''
Koştu, koştu... Sonunda uygun gördüğü yerde sıçradı ve çatlağa doğru uçmaya başladı. Ancak görünmeyen bir bariyere çarpmasıyla süratle geriye savrularak köprüye yapışması bir oldu. Fena hâlde yanan canını umursamadan nefes almaya uğraşırken beyni dört dönmeye başlamıştı bile.
