EBE SENSİN

3.Bölüm:İkinci

Çok da uzatmak istemedi çünkü son saniyelerde eblenirse ölme ihtimali vardı. Son saniyelerde biri eblenirse ölürdü. Ayrıca Chaehyun'un da ölme ihtimali vardı.

"Beni ebele, ne bekliyorsun?" Dedi kız ablası olarak gördüğü kızın yüzüne bakmadan. Yüzüne bakarsa acı çekerdi. Sürekli gülümseyen ve okul birinciliği hayali olduğu için hep çalışan, ona yardım eden ablasının yüzündeki çaresizliği görmek istemiyordu.

"Ama Daeyeon-"

"Hadi abla, ebele! Bir daha karşına böyle şans çıkmaz, dinlen." Dedi Daeyeon. Hâlâ arkasını dönmemişti, hâlâ Chaehyun'u görmek istemiyordu. Gerçi onu görmek istiyordu, yüzündeki çaresizliği görmek istemiyordu.

"Ebe sensin..." Dedi Chaehyun Daeyeon'un koluna dokunarak, ürkek bir şekilde. Sonra bir kadın sesi geldi.

"Yeni ebe Oyuncu Daeyeon. Beş dakikan var. Bol şans."

"Hadi yavaş yavaş kaç abla." Dedi Daeyeon, gözleri dolmuştu biraz olsun. Chaehyun yavaşça gitti, Daeyeon da hızlı bir şekilde Bahiyyih'in olduğu yere gitti. Onu ebeleyebilirdi.

Fakat bir dakika bile geçmeden bu korkunç koridorlarda dolaşan birini gördü. Yujin idi bu. Yujin. Koyu kahverengi saçlı, kâhküllü kız sakin gibiydi. Kayıtsız yüzü ile hızlı hızlı yürüyordu. Derin nefesler alıyor, hemen koşmaya başlıyordu. Bir anda bir ses geldi.

"Son üç dakika. Şu andan itibaren tüm oyunda ebelenen ölecek."

Bu duyurunun korkunçluğu tüm labirente yayıldı. Herkes durdu, bedenleri buz kesti, kanları dondu.

Şimdi fedakârlık yapabilecekler miydi?

Sanırım hayır.

Birkaç saniyelik bu ölüm sessizliğinden sonra kızlar, ebelenince ölecekleri için daha hızlı hareket etmeye çalıştılar. Belki saklanacak bir yer bulma umudu ile bir o tarafa, bir bu tarafa gidiyorlardı ama sanırımsaklanacak bir yer yoktu. Burası korkunç, belki de çıkmazların olduğu bir labirentti.

Ve evet, çıkmaza girmişti Yujin. Dayeon içten içe sevinerek Yujin'in peşinden gitti. Kimsenin ona acımayacağını biliyordu. Şimdi Chaehyun'u görse ebeler miydi bilmiyordu, galiba ebelerdi.

Hızlı adımlar atan Yujin, hâlâ çıkmaza girdiğini bilmiyordu, hâlâ anlamamıştı. Dümdüz ilerleyen bu yolun önünü bembeyaz ve kana bulanmayı bekleyen bir duvar vardı. Bu beyaz duvarda resim olarak pembe bir bulut vardı. Hemen yanına çizilmiş sarı, şirin ve güzel yıldızların yanları, karanlıkta labirenti biraz olsun aydınlatmak ve güzel bir görüntü oluşturmak için led ışıklar ile kaplıydı.

Sonunda Yujin çıkmaza girdiğini anladı, tam arkasını döndüğünde Daeyeon'u gördü ve yüksek sesli, korku dolu bir çığlık attı.

Daeyeon, bu sesli çığlıktan bir anlığına korktuğunda yanından geçmek imkânsız olduğu için koşarak duvarın olduğu yere ilerledi Daeyeon.

"Son bir dakika."

Heyecanlı ve korkunç ilerleyen bu koşuşturmada aslında kazanan belliydi, Dayeon.

Gerçekten belli miydi?

Bir sonraki hamleni kimseye belli etme demişler.

Duvara geldiğinde Yujin, o hızlı koşturma ile zıpladı ve yüksek duvarın sonuna kadar geldi. Duvardan atlayıp kaçtığında zavallı kız şok içinde, ağzı bir karış açık şaşkın bir şekilde kalakaldı yerinde. Düşmüştü, şok içindeydi ve sonunun geldiğini anlamıştı. Bu dünyaya son bir mesaj bırakmak istedi zavallı, fedâkar kız. Yine de bir yandan bunu hakettiğini çünkü Yujin'in akrobasik hareketlerde iyi olduğunu ve atletizimci olduğunu, bu yüzden çok iyi zıplayabildiğini hatırlaması gerekiyordu.

"Chaehyun abla, seni çok seviyorum, beni unutma!" Diye haykırdı ses tellerini koparırcasına. Ardından bir silah sesi ile kanlar içerisinde yana doğru devrildi, zayıf ve güzel kız.

"Oyuncu Daeyeon, elendi."

Ve Chaehyun bir daha hayata lanet okuyarak haykırdı, bir daha bir parçasını, sevdiği birini kaybetti.

Nasıldı? Beğendiniz mi?

Kimin öleceğini tahmin etmiştiniz? Sizce kim ölmeliydi? Daeyeon ölmeyi hak ediyor muydu?

Chaehyun'un koşamadığını öğrendik. Peki daha ne kadar hayatta kalabilir?

Şu andan sonra ebelenen ölecek ve yerine yeni bir ebe seçilecek. Bir dahaki bölüm kim ölür?

Sizce kim kurtulur?

Şu an gıcık olduğunuz, nefret ettiğiniz bir karakter var mı? Varsa kim?

Bu bölüm biraz kısa oldu. Kısa olduğu için üzgünüm, özür dilerim. Bir dahakine bin kelimeyi geçmeye çalışacağım. Umarım olur.

Bu arada bölüm atma zamanlarını sevdiniz mi? Yani çok sıkmıyorum ya da fazla beklrtmiyorum değil mi? Pek beklettiğimi sanmıyorum ama umarım fazla sıkmıyorumdur.

Bir dahaki bölümde görüşmek üzere hoşça kalın, sağlıkla kalınn♥️✨🩷💎

✨

(1014 Kelime)