وريثة القصر

الفصل الثاني عشر

وبعد مرور يومين على كل هذه الاحداث كان عامر يجلس فى مكتبه شارد الذهن حيث كان يتذكر كل ما مر عليه فى الماضى منذ زواجه بمرام حتى يوم انفصاله عنها ، وحين جاء فى ذكرته لحظاتةمع ايلين ابتسم قائلا " جت اللى هتغير حياتى للاحسن "

واثناء انشغاله جاء له اتصال من صديقته لميس

عامر : لميس اخبارك

لميس بغضب : اخبارى ، انت فين يا استاذ ، بقالى يومين مش عارفه اوصلك انت فين يا بنى

عامر : والله غصب عنى يا لميس ، انا فى دوامة والله

لميس : داومة ، لا دى كده فيها عزومه قهوة فى مكتبك و اجى تحكيلى ايه الموضوع

عامر : يا سلام انتى تؤمرى ، هستناكى نشرب القهوة سوا

لميس : تمام بس اخلص كده مشوار طب الشغل و ساعه و اكون عندك

_______________________________________________

كانت تعانى من حزن ابنتها و رفضها لتناول طعمها ولولا اصرار و الحاح مرام عليها لا تاكل الا بعض الطعام القليل

مرام بتعب : يا ايلى يا حبيتى انتى هتفضلى كده لحد امتى ، لازم تاكلى

ايلين بحزن : انا مش هاكل حاجه ، انا عاوزه بابى

مرام : طيب كلى و بعد كده نشوف موضوع بابى ده

ايلين بغضب : لا انا عاوزه بابى دلوقتى

ثم بدءت فى البكاء المستمر الذى جاء على اثره زياد

زياد و هو يحمل الصغيرة : ايلى الجميله زعلانه ليه

ايلين ببكاء : انا عاوزه بابى يا زيزو

زياد : مش انا خليتك تشوفى بابى و تعقدى معاه كتير

ايلين و هى تمسح دموعها : بس انا عاوزه اعقد معاه على طول

مرام بغضب : يعنى ايه تعقدى معاه على طول

زياد و هو ينظر الى مرام بغضب بسبب كلامها

زياد : طب انا هتفق معاكى على اتفاق يا ايلى

ايلين و هى منتبه اليه : ماشى

زياد : لو خلصتى الاكل ده كله ، انا هاخدك عند بابى متفقين

كادت ان تعترض مرام ، و لكن الابتسامه التى وجدتها على وجه ابنتها الجمتها عن الكلام

زياد لمرام : تعالى يا مرام عاوزك

ثم نظر الى ايلين قائلا : زى ما اتفقنا يا ايلى تاكلى الاكل كله

ايلين وهى تتناول الطعام بابتسامه : حاضر


فى غرفه مكتب زياد

مرام : عاوز تقولى ايه يا زياد

زياد : قررتى تعملى ايه فى اللى اتكلمنا فيه

مرام : قرارى زى ما هو يا زياد ، بنتى هتفضل معايا

زياد : مرام متصعبيش الامور يا مرام و بلاش عند ، المفروض عامر هيروح النهارده المحمكه علشان يثبت نسب بنته ليه ، انتى واعيه ان اصلا المحكمه ممكن تحكم عليكى الاصل

مرام : يعنى ايه عامر هياخد ايلين منى

زياد :  انتى كنتى متجوزه عامر بقالك كام سنه

مرام باستغراب : نعم ، ايه دخل ده ب ده

زياد : جاوبى يا مرام

مرام : فضلنا متجوزين سنتين

زياد : و قبليها سنه مخطوبين ، يعنى ٣ سنين و معقوله مش عارفه عامر بيفكر ازاى

مرام : لا معرفش ، و بعدين تفكير الواحد بيتغير

زياد : صح فى دى عندك حق ، تفكير الواحد بيتغير واكبر دليل انتى اهو

مرام وهى تنظر اليه بغضب : انت فعلا هتاخد ايلين و هتروح بيها لعامر

زياد : هو للاسف انا عندى مشوار دلوقتى ، ف انتى هتاخدى ايلين و هتروحى لشركه عامر و انا هحصلكم على هناك

مرام بصدمه : انا

زياد : ايوا انتى ، وبعدين انتى لازم تكونى موجوده علشان فى معياد مع المحامى علشان نشوف الإجراءات ايه

ثم تركها زياد و ذهب الى ايلين الذى اخبرها انها سوف تذهب برفقه والدتها الى ابيها

____________________________________________

فى مكتب عامر المرشدى

لميس : اتاخرت عليك

عامر و هو يحى لميس : لا ابدا ، طول عمرك مواعيدك مظبوطه

ثم طلب احضار القهوة لهم و استكمل حديثه

لميس : ها يا سيدى ، ايه بقي الدوامه اللى انت فيها

عامر : انا عندى بنت

لميس باستفهام  : عندك بنت ؟ يعنى ايه

عامر : ايلين طلعت بنتى

لميس : لا واحده و احده كده علشان افهم

عامر بضحك : طب اشربى القهوة بس الاول و هفهك

لميس : حاضر يا سيدى ، بس فهمنى ، مش اصلا ايلين بتقولك يا بابا و انت قوتلى علشان ابوها مش موجوده ، تقريبا قوتلى حاجه زى كده

عامر : ما انا ابوها اللى مش موجود

لميس بانفعال : يا بنى انت هتجننى ، مش انت قوتلى ان مراتك كانت حامل و الجنين سقط و بعد كده حصل طلاق ، ازاى عندك بنت

ثم قامت بالتفكير وقالت : عامر انت اتجوزت واحده تانيه غير مرام ، او لفيت بديلك كده او كده

عامر وهو يشرب. قهوته : ايلين بنتى انا و مرام

لميس بدهشه : انت و مرام. ، ازاى

عامر : مش بقولك انا فى دوامه ، باختصار يا ستى ، ان مرام ضحكت عليا و قالتى ان الجنين اتوفى و بعد كده طلبت الطلاق و سافرت مع اخوها ، و بعد اربع سنين اخوها اتواصل مع رحيل اختى و جوزها و عرفهم انى ليا بنت عمرها ٤ سنين و اتفقوا مع بعض و جابوا البنت من ورا مرام و حطوها قدامى على اساس انها بنت واحده صاحبه رحيل مسافره و كمان رحيل كدبت عليا انها هى مسافره ، وان يا حرام مفيش حد هيبقى امين على البنت وعلى عدى كمان علشان تظبط وتحكم الفليم حلو بقي انها فعلا مسافره

لميس : لا مش ممكن ، انت بتتكلم بجد ، يعنى انت كانت قدامك بنتك كل الفتره دى و انت متعرفش انك عندك بنت اصلا

عامر : بالظبط كده

لميس : طب مرام عملت كده ليه

عامر : لو على مرام فهى عملت كده علشان معتبره انى مستهتر ، وشافت ان الحياة بينا هتوصل لنفس النتيجه الطلاق ، فقالت بقي تعود نفسها و بنتها على كده من دلوقتى

لميس بانفعال : دى جريمه ، انت عارف اصلا ان كده الحضانه تعتبر سقطت منها ، علشان معرفتكش ان ليك بنت

عامر : ما ده الاجراء اللى ناوى امشي فيه

لميس: ناوى على ايه يا عامر

عامر : حاليا انا مستنى زياد يجيب ايلين و مرام وهنروح لمحامى نشوف هثبت ازاى فى المحكمه ان ايلين بنتى ، علشان فى نظر السفاره الفرنسيه وان ايلين حامله للجنسيه وكمان متسجله على اسم امها

لميس : يعنى ايلين دلوقتى مع مامتها

عامر : اليوم اللى شكيت فيه ان في حاجه غلط ، وروحت عملت تحليل DNA  وفعلا ثبت النتيجه روحت البيت لقيت مرام و البوليس فى البيت عندى ، و طبعا اخدوا ايلين منى علشان فى نظرهم التحليل ده مش مثبت ولازم المحكمه هى اللى تأمر بكده

لميس : وانت ناوى تاخد البنت يا عامر من امها

عامر : انتى شايفه المفروض اعمل ايه

لميس : تتجوز انتو الاتنين تانى

عامر باستغراب : نتجوز

فى ذلك الوقت كانت وصلت مرام ولم تجد السكرتيره  فكادت ان تفتح الباب  ولكن انتبهت اذنها الى اخر كلمه قالها عامر  " نتجوز "

تراجعت قدميها للخلف بصدمه ، ولم تستفيق الى على صوت ابنتها

ايلين : مامى يلا ندخل لبابى

مرام و هى تمسح دمعه فرت من اعينها : ايلى حبيبتى بابى مش فاضى دلوقتى ، شويه وهنرجع ليه

ايلين بعبوس : طيب ماشي

و خرجت الى خارج الشركه تحت نداء السكرتيره عليها التى جاءت اثناء خروج مرام

عوده مرة اخرى الى عامر و لميس

لميس : ايوا البنت مينفعش تعيش مع فرد واحد فيكم ، الحل انكم انتوا الاتنين ترجعوا لبعض

عامر بتفكير: الموضوع مش سهل زى ما انتى فاهمه كده

لميس : ده الحل الاحسن ليكم ، منها كل واحد هعيش مع ايلين ، والبنت هتبقي وسطكم و هتعيش حياة طبيعية ، ومن ناحيه تانيه مرام مش هيبقى عليها اى مشكله

عامر : انتى شايفه كده يعنى

لميس : انا مش شايفه غير كده يا عامر ، و من رائى قدام انتوا هتتقابلوا كلكم النهارده تتكلم مع زياد

عامر : ربنا يسهل ، انا دوشتك بيا

لميس : ولا دوشتينى ولا حاجه ، احنا اخوات يا عامر وانت ليك افضال عليا كتير و لولا مساعدتك منكتيش وصلت للى انا فيه

عامر : متقوليش كده انا دايما جنبك

لميس : المهم انا هستاذن انا بقي ، علشان فى وفد المفروض  يوصل كمان ساعتين ، فيدوبك الحق اجهز علشان اروح استقبلهم ، ومستنيه تليفون منك تقولى كله تمام

عامر بترحاب : ان شاء الله خير ، ثم قام لايصالها لباب مكتبه ، وبعد ذهابها كاد ان يدخل الى مكتبه ، ولكن قطعته السكرتيرة الخاص بيه

السكرتيرة :  استاذ عامر ، فى واحده جت من شويه و معاها ايلين

عامر بانتباه : واحده جت هنا

السكرتيرة : ايوا يا فندم ، انا كنت بجهز لحضرتك العقود اللى حضرتك طلبتها و لما رجت المكتب لمحت ايلين و هى خارجه وفضلت انادى عليها كتير بس هى مسمعتنيش

عامر بتوبيخ :  انتى ازاى متبلغنيش حاجه زى كده

السكرتيره بخوف : والله يا فندم انا كنت بصور اوراق العقود

عامر : الكلام ده عدة عليه قد ايه

السكرتيره : تقريبا ساعه الا يا فندم

خرج عامر مسرعا و هو يحاول الاتصال بزياد

____________________________________________

فى ذلك الوقت كان زياد فى طريقه الى منزل عهد ، بحجه الاطمئنان على والدها ، بعد ان علم انه خرجه منذ يومين و نظير المشاكل الذى كان بيها ، نسى تماما موضوع عهد

عهد بصدمه : انت بتعمل ايه هنا

زياد : فى حد يقول لضيف كده

عهد : ضيف ، جاى ليه يا زياد

زياد : جاى اشرب القهوة

عهد : نعم

زياد : اصل عرفت انك اجازة اسبوع ، علشان عم سعيد ، فقولت ازاى يا واد يا زيزو هتعقد كل ده من غير القهوة ، فاخدت العنوان بتاعكم من صاحبتك ، اصل انا بعد ما روحت المستشفى و عرفت ان عم سعيد خرج بالسلامه ، روحت الكافيتريا و كتر خيرها صفاء ،اديتنى العنوان بالتفصيل

عهد و هى تسب صفاء فى نفسها ، و كادت ان تتحدث و لكن قاطعها نداء والدها

سعيد : مين يا عهد

وكادت ان تتحدث ، ولكن تحدث زياد بناءا عنها و كما انه دخل الى الشقه تحت صدمتها

زياد : انا يا حج سعيد

سعيد بترحيب : اهلا وسهلا بيك يا بنى

زياد : اصل روحت ليك المستشفى عرفت ان حضرتك خرجت بالسلامه ، فقولت لازم اجى اطمن على حضرتك

سعيد بابتسامه : فيك الخير يا بنى

ثم وجه سعيد حديثه الى ابنته قائلا : جهزى الغدا يا بنتى يلا

زياد : لا غدا ايه ، انا بس جاى فى كلمتين معاك لوحدينا يا عم سعيد و همشى على طول

سعيد : خير يا بنى

زياد : طبعا انا بقالى اكتر من يومين من ساعه ما فتحت حضرتك وقوتلك انا ناوى على ايه ، و زمان حضرتك دلوقتى بتقول عليا ده بيتسلى و بيلعب

سعيد بابتسامه : الواحد بيبان  بمعدنه يا بنى ، وانت معدنك طيب

زياد : الله يكرمك يا عم سعيد ، انا لسه عند كلمتى والله بس انا فى مشاكل فعليا ، ومش هعرف اعمل خطوة غير لما اخلصها

سعيد : خير يا بنى مشاكل فى الشغل يعنى

زياد : لا متقلقش من النقطه دى ، انا المشاكل دى مع اختى ، ثم سرد عليه قصه عامر و مرام و ابنتهم ايلين بالكامل

زياد : ودلوقتى يا عم سعيد انا حكت ليك كل ظروفى ، موافقى تأمنى على بنتك

فى ذلك الوقت جاءت عهد التى سمعت كلمته الاخيره بصدمه " تأمنى على بنتك "

_______________________________________________

كانت تجلس فى المطار منتظره اعلان عن موعد طائرتها

و كانت تتحدث مع نفسها قائله : غبيه كنتى فاكره ايه ، هياخد بنتك و هيسبها ليكى ، لا ده هيتجوز كمان اهو

فلاش باك

بعد سماع مرام الخاطئ و ظنت ان عامر  يقرر الزواج

اتجهت مسرعه الى المنزل و اخذت الباسبور الخاص بيها و بابنتها و قامت بحجز اقرب طائره الى فرنسا و لحسن حظها ان وجدت طائره فى هذا اليوم

بااااك

مرام وهى تنظر الى ابنتها النائمه : سامحينى يا ايلين لازم  نبعد بعيد

يتبع ....