BERDEL

38. B Ö L Ü M

Bornoza sıkıca sarılıp banyodan çıktım. Bars üstünü çoktan giymişti. Beni görünce gülümseyip dudaklarıma öpücük kondurdu.

"Ben hemen ineyim aşağı malum kutsal pazar kahvaltıları." Dedi. Kollarımı omuzuna dolarken Bars belimi kavradı. Dudaklarımı büküp

"Yardım etmediğim için benden nefret ediyorlar farkındasın değil mi?"

"Sence sadece yardım etmediğin için mi?" Deyip güldü. Hızla öpücük kondurup sahte sinirle

"Benden nefret etmelerinden rahatsız mısın?" Dedim. Bars belimi daha çok sıkıp beni kendine bastırdı.

"Sen benim karımsın. Bu nefretten elbet kurtulursun." Dedi. Gülümsedim.

"Kabul et. Bu tartışmalar seni rahatsız etmiyor değil mi?" Dedim bu sefer gülme sırası Bars'taydı. Hiçbir şey demeden yüzünü yüzüme yaklaştırıp aramızdaki mesafeyi kapattı. Gözlerimin içine bakıp dudaklarıma kapandı. Öpüşleri tutkuya dönüşürken Bars kendini çekip

"İnmeliyim yoksa duramayacağız." Dedi.

Bars odadan çıkınca hızla üstümü giyinip odadan çıktım. İçerideki büyük salona indim. Herkes masadaydı tabi Heja hariç. Herkes sessizce kahvaltısını yaparken Ömer ağa nefes verdi.

"Sait oğlum. Sen anlarsın bu Heja'nın çevresine telefonuna iyice bak. Bi bulalım şu şerefsiz iti." Dedi. Dare nene homurdanarak

"Yazıklar olsun! O kepazeliyi gösterenlere yazıklar olsun! Elde avuçta bir kız var! Ona sahip çıkamayan anaya hepten yazıklar olsun!" Dedi.

Iraz'a atılan taşı masadaki herkes fark etti. Çoğu kişi büyümüş gözlerle bakarken ben dayanamayıp kıkırdadım. Iraz ise önce Ömer Ağa'ya sonra Dare neneye baktı.

"Anne herkesin hatası olabilir. Senin de oğlandan yana şansızlığın yok mu?"

"Neymiş o?!"

"Saygımı aşmak istemem ama odaların birinde engelli bir kız var. Bazılarının doyumsuzluğu yüzünden." Dedi. Dare nene sinirle Iraz'a dönerken ben keyifle onları izliyordum.

"Doyuramayanların ayıbı-"

"Ana! Bi durun hele! Başladınız yine." Dedi Ömer ağa. Gözlerimi devirdim. Ömer ağa ise tekrar Sait'e dönüp konuya devam etti.

"En son kimle görüşmüş belli oluyor mu Heja'nın telefonundan?" Dedi.

Sait bir şeyler söylerken Simay çatalı sert bir şekilde tabağa bıraktı.

"Böyle katiller evimize girecek rahatça çıkacak öyle? Bebeğim var benim. Sait, baba?" Dedi. Simay normal de hep sakindi. Sanırım o da delirdi bu konakta.

"Yenge sen rahat ol. Bir daha aynı şey olmaz. Başımıza musallat olduğu gibi yere indireceğiz bu Mert'i" Dedi Beran abi.

Kahvaltımı yapmaya devam ederken gayet sakin bir şekilde peynirden bir lokma daha aldım.

"Oysa Aran başarılı olmak istediği için Mert'i bela etti değil mi? Ee nasıl Aran başarılı oldun mu?" Dedim. Bars hariç masadaki herkes bana kitlenmişti. Bu bakışlara alışmıştım artık.

"Verda! Senin canın yandıysa benim de canım yandı. " Dedi Aran dişlerinin arasından. Bars o sırada başını kaldırıp Aran'a baktı. Çayımdan bir yudum alıp alayla

"Yok ya yanmamıştır. Yansa duramazdın bilirim ben" Dedim.

"Gelin!" Dedi Ömer ağa. Herkes gibi başımı öne eğeceğime gözlerinin içine baktım. O bana öfkeyle baktı ben ona tiksintiyle.