You Fill My Heart [Completed]

◾36◾

ဂျောင်ဂုစကားအဆုံး ထယ်ယောင်းမှာ ဂျောင်ဂုရင်ခွင်ထဲ တိုးဝှေ့ဝင်လာပြီး ငိုချလေတော့သည်။

"ထယ်ယောင်း"

"ကျွန်တော့်အမေက ကျွန်တော့်ကို ငွေနဲ့လဲခဲ့တာမလား ဟုတ်တယ်မလား၊ ကျွန်တော့်ထက် ပိုက်ဆံကိုရွေးသွားတာ၊ အမေကလေ.. ကျွန်တော့်ကိုလေ..."

ဂျောင်ဂုဘာပြောရမှန်းမသိတော့။ ဒီအတွက် ဖြေသိမ့်ပေးဖို့စကားလည်း ရှာမရသလို၊ ဖြေရှင်းချက်ပေးရန်လည်း ရှိမနေသဖြင့် ထယ်ယောင်းကိုယ်လုံးလေးကိုသာ ပွေ့ဖက်ထားမိတော့သည်။

"ကျွန်တော်က ဘာတွေအသုံးမကျခဲ့လို့လဲဟင်၊ ကျွန်တော် အကုန်လုံးလုပ်ပေးခဲ့တာကို၊ ကျွန်တော့်ကို သားတစ်ယောက်လို ဘာလို့ မချစ်ပေးခဲ့တာလဲ"

"အချစ်ရဲ့ အမှားမဟုတ်ပါဘူး၊ အသုံးမကျလို့လည်း မဟုတ်ပါဘူး၊ မငိုနဲ့တော့ ဟုတ်ပြီလား၊ ကိုယ်ရှိတယ်လေ"

"အမေ ပိုက်ဆံတွေကို ကြိုက်တာ သိပေမယ့် ကျွန်တော်နဲ့ယှဉ်ရွေးနိုင်တာကတော့.."

ထယ်ယောင်းမှာ ပြောစကားတို့ကို ဆက်၍ပင် မပြောနိုင်တော့ဘဲ ဂျောင်ဂုရင်ခွင်ထဲ မျက်နှာလေးအပ်ကာ ရှိုက်၍ ငိုရှာတော့၏။

ဂျောင်ဂုနားလည်ပါသည်။ ငယ်စဉ်ကတည်းက အဖေဆုံးပြီး အမေနဲ့နေခဲ့ရတဲ့ ထယ်ယောင်းက အမေ့မေတ္တာကိုလည်း မရဘဲ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ကိုယ်တိုင်ပိုက်ဆံရှာနေရတာလေ။

ဂျောင်ဂုကိုယ်တိုင်လည်း ဘာထူးလဲ။ အမေဆုံးပြီးတာနဲ့ အဖေ့ဆီက မေတ္တာရော ဂရုစိုက်မှုရော အချိန်တွေရော မရခဲ့တဲ့အပြင် အိပ်မက်တွေပါ ‌ရိုက်ချိုးခံခဲ့ရသည်။

ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်လုံးက မိဘကံမကောင်းခဲ့ကြဘူး ထင်ပါရဲ့။

"ကိုယ်က ပိုချစ်ပေးမယ် ဒီထက်အများကြီး"

ဂျောင်ဂုစကားကြောင့် ထယ်ယောင်းမှာ ငိုနေရာမှ ခေါင်းလေးမော့ကြည့်လာလေသည်။ မျက်လုံးဝိုင်းလေးများက မျက်ရည်တွေကြောင့် ကြည်လဲ့လဲ့လေးဖြစ်နေ၏။

ဂျောင်ဂုကတော့ ထယ်ယောင်းပါးပြင်ပေါ်မှ မျက်ရည်လေးများကို လက်နဲ့ ခပ်ဖွဖွသုတ်ပေးလိုက်ပြီး