hoofdstuk 4

968 57 4
                                    

Ik werd wakker. Mijn vacht was druipend van het water. Ik probeerde op te staan maar ik was te zwak. Ergens wazig voor mij kwam iemand aanrennen. Het was een meisje . Haar rode haren waaide in de wind. ze was jong. een jaar of acht. Ze had een doek en drukte die op de grootste wond. normaal zou ik bijten maar ik jankte. zachte piepjes kwamen uit mij keel.

'ssst... rustig maar lief hondje' Fluisterde ze zachtjes. Hondje?! Zie ik er zo uit. Nou zal wel. Toen kwam ze met hondenbrokken. Ik nam er een maar spuugde die gelijk uit wat vies! Ze keek me raar aan en verdween. Toen kwam ze terug met een stuk vlees. Ik rook de geur al. Ze legde het voor mij neer. En ze lipe weg. Gulzig at ik het op. Ik had wat energie en ging overeind staan. Ik zette twee stappen en schudde goed mijn vacht uit. Langzaam draafde ik weer richting het bos. Het meisje zwaaide.

'Dag hondje , ik hoop dat ik jou gauw weer zie.' Ik keek even om en rende weg. Ik rook als eerst de geur van Sam en toen ook Tyler. Ze waren bij elkaar in de beurt.

'Aaaaahwoooeeeh' Ik hefde mijn nek op. Ik ga achter een boom staan en transformeer. Ik pak snel wat bladeren , want ik hoor dat ze eraan komen.

'daar is onze schoonheid EVA!' lachend komt Tyler eerst en kijkt naar waar ik mijn bladeren voor houd. Ze zijn ook mens. Sam komt aanlopen met een paar doeken.

'Hier' hij geeft er een aan mij. Als ik de doek om mij heen sla , doordringd er bloed door de zijkant.

'Fack je bloed !' Tyler kijkt verschrokken naar het doek. Snel komt hij naar me toe.

'mag ik even kijken' Vragend kijkt hij mij aan. het was op mijn heup dus ik vond het oke. Langzaam haalde ik het doek weg. Bang voor wat ik zou zien. Het was een diepe snee. Toen ik er naar keek werd alles zwart.

Ik was bijgekomen en lag in de armen van Tyler. Ik keek omhoog naar zijn gezicht. Hij was zo dichtbij... Hij keek even omlaag.

'Sam en ik hebben je wond verzorgd , maar je zult er even last van hebben.' Zijn woorden stroomden perfect uit zijn mond. Sam kwam even en pakte mijn hand en wreef er een paar keer over met zijn duim. Tyler ging sneller lopen zodat Sam moeilijk mijn hand kon blijven vasthouden. We liepen een eind zo door . We moeten dit keer op de grond overnachten het zou koud zijn.

'Kom je met mij mee Grace dan zoeken we samen naar hout' Tyler wees naar de takken een eind verderop. Sam keek boos.

'Ik doe wel het eten.' Sam rende weg en veranderde in een wolf. Tyler en ik liepen een eindje en pakten stokken op. Opeens pakt hij mijn kin vast en keek me aan.

'Grace je bent zo mooi' Ik keek naar zijn lippen die de woorden uitspraken. Van de shock liet ik mijn takken vallen. Tyler kwam dichterbij. Ik wou het niet maar kon het jiet weerstaan. Zijn lichaam stond tegen die van mij. Zachtjes drukte hij zijn lippen op de mijne. Mijn handen gingen naar zijn haar . Ik zoende terug . Het was een lange kus. Maar er kwam een einde aan.

'Ik ga naar het kamp' Snel raapte ik de takken op en liep snel naar onze slaapplek. Ik wou niet achterom kijken. Eenmaal bij het kamp was Sam er al. Shit hij kon natuurlijk heel goed gevoelens voelen.

'En was het leuk?' Hij was weer mens. Hij was bezig met het vlees klaarmaken.

'Wat bedoel je.' schaamtelijk fluisterde ik de vraag.

'Nou .. Je weet wel.' Ik zag dat hij een beetje bloosde.

'Ik vat jou niet hoor!' Ik stond op maar de snee deed verschikkelijk pijn.

'Auw!' ik greep naar mijn heup. Snel kwam Sam op mij afgesneld. Hij legde zijn hand op de plek.

'Niet denken aan de pijn dan word het erger.' Zachtjes fluisterde hij de woorden een voor een.En gaf een kus op mijn voorhoof. In mijn ooghoek zag ik Tyler kijken. Wie moest ik nou kiezen.? ik had gevoelens voor allebei..

Na het avondeten gingen we weer slapen. Tyler lag vlak achter mij om me 'warm' te houden.
Maar ik wist heel goed dat het niet alles was. Sam had mijn hand vast. Voor de 'energie' voor de wond. En daar lag ik dan met twee jongens. Die allebei dol op mij waren. Morgen zouden we naar het bewoonde land gaan om paarden te stelen. Zo konden we sneller reizen.

MAMA! En dan dat felle licht...

she wolfWhere stories live. Discover now