hoofdstuk 2

1.1K 62 1
                                    

ik werd wakker en was nog een wolf. ik schrok me dood ! hoe had ik kunnen vergeten te transformeren?! ik keek angstig in het rond. mijn maag rammelde. ik moest eten. ik liet de rugzak achter en rende het bos in. ik rook ergens een hol. dat was een goed teken voor mijn maag. ik rende mijn neus achterna. splots stopte ik. daar was die zwart-witte wolf..

ik keek hem met mijn blauwe ogen strak aan. hij keek mij met een wolven grijns aan. ik draaide me om en liep weer weg. ik zou nooit langs die wolf komen. ik liep snel terug naar de grot. ik ging weer terug transformeren. dit koste mij veel moeite maar het lukte. met mijn naakte lijf raapte ik mijn kleren op en trok ze aan , niet wetend dat de wolf me gevolgd was. langzaam draaide ik mij om. 

'AAAAAAH!' ik keek met open mond naar de wolf. hij had alles gezien... Hij transformeerde het ging allemaal zo snel. hij had een blauw en een groen oog en doffig donkerbruin haar. ik kwijlde bijna maar hield het toch maar in mijn mond. hij keek me schaapachtig aan.

'zo dat was best knap ookal zag ik alleen je kont' grijnsde hij. ik keek hem boos aan maar moest toch ergens wel een beetje lachen.

' waarom volg je mij?' ik keek hem aan mijn wit blonde haren waaide eventjes. hij snoof de geur op .

'ik vond je wel iets hebben' hij krabte verlegen aan zijn haar.

'hmmm... je mag mij wel wat privicy geven hoor' ik grijnsde naar hem.

'nou ik vond het wel leuk' zei hij lachend.

ik verstopte mijn rugzak goed en trok mijn t-shirt weer recht.

'wat doe jij hier overdag?' vroeg ik nieuwsgierig.

'ik haat school en vind dit leven wel wat leuker , jij?' lachend raapte hij een steente van de grond en gooide het weg.

'ik ben opzoek naar iets.. dus ik ga er weer vandoor' ik liep een eindje weg van hem en transformeerde me. toen ik over mijn witte wolven schouder keek zag ik hem ook als wolf.

'BLIJF JE ME VOLGEN?!' ik trok mijn lippen op.

' Ja, ik dacht dat ik al antwoord daarop gegeven had.''

ik liep een eindje en besloot om mijn rugzak daar te laten. ik kon die spullen toch niet gebruiken. nou nu niet.

'ik ga reizen naar het Noorden dus misschien is het beter als je hier blijft.'

het Noorden was vol gevaar er waren jagers, beren, sterke stromingen en nog veel meer.

'nah ik ga wel mee ik verveel me toch hier.' grijnsend keek hij naar mij. fijn nu had ik dus een mini roedel. op dat moment kwam de zwarte wolf ineens achter een boom vandaan.

'gezellige bijeenkomst ik heb jullie verhaal al gehoord en ga mee!' speels keek hij naar me.

okee twee slijmerige mannetjes dat voorspeld niet veel goeds. we liepen richting het Noorden en ik had nog niet gegeten. je kon mijn maag van kilometers afstand horen. toen werd er een dode haas voor me gegooit. de zwart-witte wolf keek me aan.

'dankje...' gulzig at ik het op tot aan het bot. de zwarte wolf was beledigd dat hij niet op het idee was gekomen. we liepen verder de schemer viel.

'we moeten een plekje zoeken morgen gaan we verder' we gingen liggen doodop. niet wetend dat we nog wolf waren.

opnieuw de droom MAMA de woorden galmden door mij hoofd. en dan zo'n fel licht.

she wolfWhere stories live. Discover now