အားသွင်းထားသော ဖုန်းအား ဖြုတ်ကာ ဖွင့်ကြည့်မိပြန်တော့ အရင်လို" Goodnight မောင့်လမင်း "ဆိုတဲ့ message လေးဟာ ရှိမနေပါ။ ထို message လေး ရောက်မလာသည်မှာ ဒီနေ့နဲ့ဆို ၁ပတ်ရှိပြီ။ မောင်ဟာ သူနဲ့ ဖုန်း နောက်ဆုံး ပြောတဲ့ နေ့က ....
"ဒီရက်ပိုင်း မောင် အလုပ်ကိစ္စတွေ အရမ်းများလို့ ဆက်သွယ်ဖြစ်မယ်မထင်ဘူး နေကောင်းအောင်နေအုန်းနော် " ဆိုသည့် စကားကို ပြောထားသည်မို့
လမင်း မောင့်ကို ဒီရက်ပိုင်း ဖုန်း မဆက်မိ။ မောင်အလုပ်လုပ်နေတဲ့အချိန်နှင့် တိုးရင် စိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်မည် ဆိုတာလည်း ပါသည်မို့။ သို့သော် message လေးတော့ မျှော်မိပါရဲ့။
ဟင်း~~~~~
သက်ပြင်းရှည်ကို တိုးညှင်းစွာ ချရင်း မနက်အတွက် alarm ကို
၅:၀၀ပေးကာ ဖုန်း အား စားပွဲပေါ်ပြန်တင်ပြီး ခြေကားယားဖြင့် အိပ်နေသော ဟန်လျှမ်းအား နေရာတကျ ပြန်ပြင်ပေးရင်း
ချစ်ဖို့ကောင်းစွာပင် အအိပ်ကြမ်းလွန်းသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၏
နှာခေါင်းအား ဆွဲကာ ရမ်းမိပြန်တော့ လက်အား ယောင်တောင်တောင်ဖြင့် ပုတ်ထုတ်ကာ တစ်ဖက်လှည့်ကာ အိပ်သွား၏။
*ဒီလောက် အိပ်ရေးကြမ်းတဲ့ စိုင်းဟန်လျှမ်းကို သန့်စင်ထွန်းတို့ ဘယ်လိုများ ခေါ်အိပ်တာလိမ့်နော် *
လမင်းလည်း ဟန်လျှမ်းဘေး ဝင်လှဲကာ စောင်ကိုရင်ဘတ်အထိ ဆွဲခြုံရင်း အိပ်ဖို့ ပြင်ရ၏။ အရင်လို နောက်ကျမှ ထလို့ မဖြစ်ပါ။
*မနက်ဖြန် မနက်စောစော ထ ရမယ်။ အိမ်မှာ အလှူရှိတယ်*
ပြောပြီး သူ့အိမ်အလုပ် မလုပ်ကူပဲ ကိုယ့်အိမ်မှာ လာအိပ်နေလို့
ကိုယ့်ဘက်က အလိုက်တသိ သွားလုပ်ကူရအောင်လည်းပြောလည်း။ မရပါ။
မသွားရဘူး ဆိုတာနှင့်ပဲ စာစစ်ခြင်းဘက်ကိုသာ အာရုံပို့ရသည်။
အခုတော့ စောစောထရဖို့အတွက် မောင့်ကို လွမ်းပေမယ့် ကြိတ်မှိတ်ကာ အိပ်ရပါအုန်းမည်။
လမင်း မသိလိုက်သည်မှာ လမင်းတို့ခြံ၏ ညာဘက်ထောင့်နားတွင်
ရပ်ထားသည်မှာ ကြာပြီ ဖြစ်သော Crown အနက်ရောင် ကားလေး တစ်စီး။ လမင်း အခန်းပြတင်းနှင့်ဆိုလျှင် မျက်စောင်းထိုး
အနေအထားမှာ ရှိသည်မို့ အိမ်အပေါ်မှ ကြည့်လျှင် သပြေပင်နှင့်လည်း အနည်းငယ် ကွယ်နေ၏။ ခြံအပြင်ဘက်ကကြည့်လျှင်တော့ ပြတင်းပေါက်နားတွင် ကပ်လျက်ထားသော စားပွဲထက်၌ စာစစ်နေသော လမင်းကို အသေအချာ မြင်နိုင်သည့် အနေအထားဖြစ်၏။
YOU ARE READING
ချစ်ချင်လို့ ချစ်တာ ( Complete)
Romanceခဏခဏ ရည်းစားစကားအပြောခံနေရရင် အဖြေပေးဖို့ စဉ်းစားတော့လေ အကြောင်းပြချက်ပဲ မေးနေတာ မမောဘူးလား ခင်များ ဦးနှောက်သေးသေးလေးထဲ သေချာမှတ်သွား ကျုပ်''ချစ်ချင်လို့ ချစ်တာ'' (ခန့်စေထွဋ်နောင်)
