တကၠသိုလ္ ဝင္တန္း စာေမးပြဲ ။
ေနာက္ဆုံးဘာသာရပ္ကို ေျဖဆိုရသည့္ ေန႕။
လမင္း ေက်ာင္း၏ ဘယ္ဘက္ျခမ္း ယာယီဝန္ထမ္းအိမ္ရာ ၿခံစည္းရိုးနားရွိ အရိပ္ရအပင္ေအာက္တြင္ ထိုင္ေနသည္မွာ မနက္ ၉နာရီ တစ္နည္းအားျဖင့္ လမင္း၏ တပည့္ျဖစ္သူ သီဟေမာင္
စာေမးပြဲေျဖဆိုရန္ အစစ္ေဆးခံကာ ေက်ာင္းအတြင္း ဝင္သြားစဥ္ကတည္းကပင္ ျဖစ္သည္။
တပည့္ျဖစ္သူ ေနာက္ဆုံးဘာသာကို အခက္အခဲမရွိ ေျဖဆိုနိုင္ဖို႔အတြက္ သစ္ပင္ေအာက္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ကာ ဆုေတာင္းေနရတာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ရက္ကတည္းပင္။
အေဝးမွာ တပည့္ျဖစ္သူ နည္းတူပင္ စာေမးပြဲေျဖဆိုေနရေသာ
ခ်စ္ရသူ 'ေမာင့္ အတြက္ပါ ဆုေတာင္းေနရသည္မို႔ ကိုးကြယ္ရာ
ဘုရားပင္ နားၿငီးကာ ပူထူေနေလာက္မည္။
ေျဖဆိုခ်ိန္ျပည့္ဖို႔ မိနစ္အနည္းငယ္သာ လိုေတာ့သည္မို႔ လမင္း ထိုင္ေနရာမွ ထရပ္လိုက္ကာ ေက်ာင္းအေပါက္ဝ၏ အနီးနားတြင္
ေျဖဆိုသူသားသမီးမ်ားကို ေစာင့္ေနၾကေသာ မိဘမ်ားႏွင့္အတူ
ရပ္ကာ တပည့္ျဖစ္သူထြက္လာမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနလိုက္သည္။
သိပ္မၾကာလိုက္ခင္မွာပင္ ေခါင္းေလာင္းထိုးသံၾကားလိုက္ရသည္။
ေခါင္းေလာင္းသံေၾကာင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကေသာ မိဘေတြဆီမွလည္း သားသမီးမ်ားအား ေစာင့္ကာ ေျဖဆိုနိုင္ခဲ့ရဲ႕လား ဆိုေသာ ရင္ခုန္မႈ ကိုယ္စီျဖင့္မို႔ ထိုအနီးအနားတစ္ဝိုက္ စကားသံတို႔ ညံညံစီေန၏။
လမင္း ကုကၠိုပင္မ်ား ဝန္းရံထားေသာ ေက်ာင္းအဝင္လမ္းမႀကီးအား
ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနစဥ္ ေမးခြန္းလႊာအား ေဝ့ရမ္းကာ ေျပးထြက္လာေသာ
တပည့္ေက်ာ္ သီဟေမာင္.....။
တစ္ကယ္ပါပဲ ဒီကေလး ပုဆိုးေတာင္ ကြၽတ္က်မတတ္ ကဆုန္ေပါက္ၿပီး ေျပးလာတာမ်ား ။
ကိုယ့္တပည့္မ်က္ႏွာသည္ အေဝးကျမင္ေနရတာေတာင္ ၿပဳံး႐ႊင္ေနတာမို႔ ေျဖနိုင္မွန္း သိတာမို႔ စိတ္ေအးရၿပီ။
"အကိုလမင္း! ......"
အင့္!....
ေက်ာင္းသံဗန္း တံခါးနားေရာက္သည္ႏွင့္ လမင္းအား အသံၿပဲႀကီးျဖင့္ ေအာ္ေခၚကာ ေျပးဖက္ၿပီး မေျပာမဆိုႏွင့္ ေပြ႕ခ်ီကာ ေမႊ႕ ရမ္း၏။
အေပ်ာ္လြန္ကာ ေျပးလာမွန္း သိေပမယ့္ ဒီကေလး ဒီလိုျပဳမူမည္မွန္း မသိတာမို႔ ၊ တျခားေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ မိဘမ်ားလည္း ရွိသည္မို႔ ရွက္တာႏွင့္ ပုခုံးအား အားပါပါ ပုတ္ကာ
ျပန္ခ်ခိဳင္းရသည္။ ေတာ္ေသးသည္...ေဘးနားမွ အန္တီႀကီး
တစ္ေယာက္က *ဒီညီေလးႏွယ္ ေတာ္ေတာ္ေျဖနိုင္ပုံပဲ အစ္ကို ျဖစ္သူကိုေတာင္ အေပ်ာ္လြန္ၿပီး ေပြ႕ခ်ီလို႔ပါလား* ဆိုတာေၾကာင့္
YOU ARE READING
ချစ်ချင်လို့ ချစ်တာ ( Complete)
Romanceခဏခဏ ရည်းစားစကားအပြောခံနေရရင် အဖြေပေးဖို့ စဉ်းစားတော့လေ အကြောင်းပြချက်ပဲ မေးနေတာ မမောဘူးလား ခင်များ ဦးနှောက်သေးသေးလေးထဲ သေချာမှတ်သွား ကျုပ်''ချစ်ချင်လို့ ချစ်တာ'' (ခန့်စေထွဋ်နောင်)
