SİRİUS

36.BÖLÜM:"ANNESİYİM."

"Ablam zararlı diye bana hiç izin vermez."

Elimi boşver dercesine sallayarak gülümsedim.

"Boşver ablanı Göko, bugün sana Batuş abinden bir kıyak yapalım!"

"Oley!"

Görkem sevinçle kalktığında bende Görkem'i havaya kaldırıp tezgaha oturtturdum. Dolaptan çıkarttığım nesquik pakedini iki kaseye bölüştürüp, üstüne de süt koyduktan sonra kaselerin içine birer kaşık bıraktım. Kaseleri tepsiye koyup Görkem'i tezgahtan indirdim.

"Hadi bakalım ufaklık."

Görkem'i indirdikten sonra elime aldığım tepsiyle birlikte salona ilerledik. Koltuğa oturup Görkem'e açtığım çizgi film eşliğinde nesquik yedikten sonra Görkem'le oyun oynamaya başladık. Bugün çocukluğuma dönmüş gibiydim. Görkem'le vakit geçirmek ruhuma en iyi gelen şeylerden bir tanesiydi. Görkem tıpkı benim gibiydi, ne annesi vardı ne de düzgün bir babası vardı. En azından harika bir ablası, Barlas abisi, Batuhan abisi bar diye geçirdim içimden...

...

"Yine sen kazandın ama haksızlık Görkem bey!"

Görkem'le saatlerce oyun oynamıştık. Gözlerim pencereden dışarı kaydığında havanın karardığını görerek afallamıştım. Gözlerim saatime gittiğinde şaşkınlıkla ağzım aralandı. Saat akşam 9 olmuştu. Düşüncelerimi bölen ses Görkem'in neşeli sesiydi.

"Hayır sen oynayamıyorsun bi kere."

Gülerek yanımda oturan Görkem'i gıdıklamaya başladım.

"Bak sen!"

Görkem'le kahkaha attığımızda kapının çalmasıyla dikkatim kapıya dönmüştü. Görkem'den ayrılıp ayağa kalktım.

"Göko sen dur ben geliyorum."

Görkem başını salladığında Görkem'in saçlarını karıştırıp kapıya ilerledim. Kapıyı açtığımda gördüğüm yüz şaşkınlıktan ağzımın aralanmasana sebep oldu. Çekingen bakışlarıyla gözlerini ezbere bildiğim, çocukluğumu geçirdiğim o küçük gamzeli kız, karşımdaydı şimdi. Yine ve yeniden karşımdaydı...

"Bahar?"

"Şey... Rahatsız etmiyorsam biraz konuşabilir miyiz?"

Afallayarak başımı sallayıp, Bahar'ın içeri geçebilmesi için kapıdan çekildim. Bahar'la birlikte sessizce içeri geçtiğimizde Görkem'in bakışları bizi buldu.

"Merhaba Görkem..."

Görkem bahara el salladığında gülümseyerek Görkem'e döndüm.

"Abicim sen biraz benim odamda oynar mısın? Geleceğim birazdan."

Görkem usulca başını sallayıp odadan çıktığında Bahar'a döndüm.

"Seni dinliyorum."

"Batu... Ben dönecektim..."

Buruk bir gülümseme geçti dudaklarımdan. Ellerimi iki yana açarak alayla güldüm.

"Ama gelmedin?"

"Gelemedim..."

Sinirle ellerimi saçlarıma daldırdım. Artık bu bahaneleri duymak istemiyordum. Bahar gitmişti ve biz bitmiştik. Hepsi buydu.

"Yeter Bahar, bunları dinlemek istemiyorum."

"N-Ne demek istemiyorum? Sare'yi seviyorsun öyle değil mi? O yüzden istemiyorsun dinlemek!"