34. BÖLÜM: ÇİKOLATALI PASTA

En başından başla
                                    

"Hadi oyun oynayalım!"

Barlas gülümsedi.

"Ne oynamak istersin güzelim."

Gülümseyerek omuz silktim.

"Bilmem ki! Sizce?"

Sere imayla yüksek bir sesle bize döndü.

"Şişe çevirmece?"

Batuhan gülümsedi.

"Çocuk musun sen ufaklık? Şişe çevirmece mi kaldı?"

Sare sinirle kollarını birleştirerek tek kaşını havaya kaldırdı.

"Ne o Batu korkuyor musun?"

Batuhan'ın tek kaşı havaya kalkarken meydan okurcasına Sare'nin yaptığı gibi kollarını birleştirdi.

"Senden korkan senin gibi olsun ufaklık!"

Sare ve Batu birbirlerine meydan okurcasına bakarken Barlas gülerek araya girdi.

"Herkes çok hırslı! Hadi o zaman Güzelim bir şişe getirir misin?"

Başımı sallayarak mutfağa ilerleyip bulduğum ilk şişeyi alarak yeniden salona döndüm. Salona girdiğimde koltukta uyuya kalan Görkem, gülümsememe sebep olurken çember kurmuş beklentiyle beni izleyen arkadaşlarımın yanına gittim. Sare'nin yanındaki boşluğa oturduğumda diğer yanımda Kübra, onun yanında Barlas, Barlas'ın yanında da Batu oturuyordu.

"Kim başlamak ister?"

Sare hızla şişeyi elimden çekti.

"Ben!"

Gülümseyerek Sare'yi izlediğimde Sare şişeyi ortaya koyarak döndürdü. Şişenin durmasını heyecanla beklediğimizde Şişenin bir ucu benim tarafımda diğer ucu Batuhan'ın tarafında durmuştu.

"Doğruluk mu cesaret mi Batuş?!"

Batuhan gülümseyerek ellerini birbirine vurdu.

"Cesaretle başlayalım o halde."

Bir elimi çeneme koyarak düşünmeye başladım.

"Şarkı söyle!"

Batuhan gülümseyerek omuz silkti ve bir süre gözleri kübra'da gezindikten sonra gözlerini usulca kapattı.

"Başka gözlerle insanlara dokunsam
Ben görünmez miyim?
Aynı dillerde konuşsam yetmez mi?
Kendi hikâyemi yazmaya çalışsam
Ben yenilmez miyim?
Hiç değilse korkmam yalnızlıktan
Kapat gözlerini
Seni görenler dağılsın, ah
Ah-ah-ah-ah, ah-ah-ah-ah-ah
Kalmaz yalanlar kimseye
Bozmaz hayaller o zaman
Ah-ah-ah-ah-ah
Hâlâ umudum yanımda..."

Batuhan şarkıya gözleri kapalı devam ettiğinde Kübra'nın mimiklerini izliyordum. Kübra dolu gözlerle Batuhan'ı izlerken Sare'nin de dolu gözlerle her ikisini izledini fark ettim. Sare'nin dudaklarından buruk bir gülümseme geçerken onaylamazca başını sallayarak gözlerini kaçırdı. Sare gibi benden olanları anlamaya başlamış gibiydim. Sare'nin Batuhan'a olan duygularını hepimiz farkındaydık, Batu hariç... Ya Kübra ve Batuhan? Onların arasındaki bu çekimde neyin nesiydi? Aklımdan geçen en mantıklı senaryo Batu ve Kübra'nın arkadaşlıklarının, Batuhan'ın dediği kadar sıradan olmamasıydı...

"E hadi? Kim çeviriyor?"

Batuhan'ın şarkıyı bitirdiğini yeni fark ettiğimde hızla şişeyi aldım ve bir şey söylemeden ortamıza bırakıp çevirdim. Şişenin durmasını beklediğimizde çok geçmeden şişe ,Sare ve Barlas arasında duruvermişti.

SİRİUSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin