boku no hero academia - one shots

Tamaki Amajiki x Female! Reader

♪ Song : Blue Hair - TV Girl ♪

Dzisiaj jest dzień ważny dla wielu nastolatków. Po egzaminie praktycznym ujawniono listy przyjętych do Liceum UA. Reader aplikowała tam razem ze swoją bliską przyjaciółką, więc też wybrały się od samego rana po wyniki. Zapach świeżego chleba i słodkich wypieków z pobliskich kawiarń i piekarń sprawiał, ze spacer stawał się mniej stresujący. Aby ułatwić sobie życie, Reader starała się unikać wszelkich stresorów i wręcz przybrała stoicką postawę na życie.

- Nie mogę się doczekać! Takie ładne mundurki i w końcu będę mogła być znana...To idealna szkoła dla mnie - zachwycała się Rei.

- Czy ja wiem, mundurki jak mundurki. O, tam są listy! - zawołała Reader.

- Jak zwykle optymistka...Irytuję mnie twoje podejście - powiedziała oschle dziewczyna.

- Rei, nie chcę się nastawiać i się zawieść. Czemu nie umiesz tego zrozumieć? - zapytała z żalem.

Brunetka przewróciła oczami i ruszyła szybkim krokiem ku ogromnej ścianie z nazwiskami uczniów. Połączenie introwertyczki z ekstrawertyczką, wyznającymi przeciwne filozofie często powodowały kłótnie między nimi. Reader poszła za nią i zaczęła szukać swoich danych.

- Jestem! Dostałam się! - zawołała szczęśliwa do Rei - A ty gdzie? W której klasie jesteś?

- Nie dostałam się - rzuciła bez emocji.

Reader nie mogła w to uwierzyć i ponownie przeglądała listy, tym razem szukając nazwiska przyjaciółki.

- K...K...K...Faktycznie nie ma. Może to jakiś błąd - rzuciła.

Rei wydawała się bardziej zła, niż smutna. Nie mogąc znieść porażki, odeszła bez słowa, ignorując nawoływania Reader.

- Ale to nie moja wina... - mruknęła do siebie, obserwując oddalającą się sylwetkę brunetki.

- Musisz znaleźć przyjaciół, którzy będą się cieszyć z twojego szczęścia, pomimo własnej porażki - powiedział męski głos.

Nastolatka odwróciła się i zobaczyła wysokiego blondyna, a za nim chłopaka z grymasem na twarzy.

- Jestem Mirio Togata! Miło mi cię poznać! Z tego co zauważyłem, jesteśmy w jednej klasie - oznajmił chłopak, wyciągając dłoń przed siebie.

Reader uścisnęła jego dłoń, przedstawiła się. Pomachała do chłopaka o elfich uszach, który ewidentnie czuł się przytłoczony dużą grupą ludzi naokoło. Tamaki, jak dowiedziała się od Mirio, uśmiechnął się lekko i odwrócił wzrok.

---------------------------------------------

Miesiąc wystarczał, aby Reader, Mirio, Tamaki i Nejire Hado, którą bohaterka poznała już w szkole, stali się zgraną paczką. Mimo wszystko to z Tamakim najbardziej się zżyła. Podobne charaktery pozwoliły im się dogadać i czuć się komfortowo, nawet milcząc. Reader czuła, że chłopak nie jest jej obojętny, jednak stawiała na profesjonalizm. Zdecydowała, że nie pozwoli uczuciom na opanowanie jej życia. Nie było to jednak takie proste, jak myślała.

- Ten dzień jest taki męczący... - żaliła się Nejire podczas przerwy obiadowej.

Całą grupą usiedli przy jednym z mniejszych stolików i zaczęli rozmawiać o zbliżających się patrolach.

- Szybko zdecydowali się na taki ruch. Myślałam, że patrole mają tylko zawodowi bohaterowie - powiedziała Reader.

- My jesteśmy teraz od brudnej i nudnej roboty - żartował Mirio - Pewnie będziemy stali w bezpiecznych dzielnicach.