Jeon Jungkook, zombiler tarafından sıkıştırılmış bir hâlde ölmeyi beklerken, kurtarıcısının da zombi olacağını hiç tahmin etmiyordu....
Zombie/ Taekook
#1-zombie 120923
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hi Gays
Bakıyorum da yorumlar oldukça düşmüş
Lütfen yorumlarınızı eksiltmeyin
Zaten onca yoğun programıma rağmen bölüm yazmak oldukça zor
Bari yorumlarınızı göreyim ona göre motivem yükselsin
*
Jungkook bu kez ağır konuştuğunun farkındaydı. Fakat gözlerinin önüne ne zaman Mingyu gelse, acımasızlığını dinç tutuyordu. Unutamazdı. O görseli unutmak imkansızdı zaten. Karşında bir katil vardı ve sürekli bunu kendisine hatırlatıyordu.
"Bana olan bu kinini anlayamıyorum." dedi kısık ses tonuyla. Buzul gözlerinde ki keskin bakış yumuşak bir kıvama geldi. Kirpikleri ise elmacık kemiklerini gölgelendiriyordu.
"Çıkalım artık buradan" diyerek konuyu değiştirdi genç adam. Ve bakışlarını dar odanın içerisinde gezdirdi. Taehyung ile yalnız kalmak istemiyordu. Korktuğundan değildi bu telaşı. Sadece istemiyordu işte. Ne zaman yüzüne baksa aklına Mingyu geliyor öfkesi damarlarında sıcak su misali kaynıyordu.
Bir an önce çıkmalıydı buradan.
"Kaçma Jungkook. Bana bir açıklama borçlusun" diyip, genç adamın kolunu avuçları içine alıp, duvara doğru bastırdı. Bu kez bakışları sertti.
"Bırak Taehyung beni!" dedi sesinin tonunu yükselterek. Kollarını çekiştirip, kurtulmaya çalıştı. Fakat Taehyung, oldukça sert tutuyordu bileklerini.
"Sadece bana bir neden ver!" diye bu kez Taehyung bağırdığında, Jungkook irlikmiş, gözlerini sımsıkı bir şekilde yummuştu. Suratında Taehyung'un sert soluklarını hissedebiliyordu. Göğüsleri birbirine değiyor, her karnı şiştiğinde sürtüşüyordu.
"Öldürdün! Onu öldürdün Taehyung!" dedi boğazını yakacak şekilde bağırırken. Bileklerini öfkenin verdiği güçle kurtarıp, Taehyung'u göğsünden itti. Ve geriye doğru tökezlemesine neden oldu.
"Önceden hoşlandığım çocuğu gözümün önünde ısırdın! Başka nasıl bir tepki vermemi istiyorsun? İyi ki yedin afiyet bal şeker olsun mu demeliyim? " diye her cümlesini hırsla kurduğunda uzun saçları alnına dökülüyor, göz pınarlarını kapatarak görüşünü zorlaştırıyordu.
"Senin yüzüne ne zaman baksam aklıma o gelirken, sana nasıl davranmamı bekliyorsun!" dedi cümlesine devam ederek. Buğulu harelerinden ise bir kaç damla gözyaşı firar etti.
