Jeon Jungkook, zombiler tarafından sıkıştırılmış bir hâlde ölmeyi beklerken, kurtarıcısının da zombi olacağını hiç tahmin etmiyordu....
Zombie/ Taekook
#1-zombie 120923
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yaptığım edite bakın 😱
Çıkamıyorum fotoğraftan🤧
Neyse yorum ve oy bırakmayı unutmayın
Muahh
*
Jungkook'un başı dönüyordu.
Beynine dank eden bu görüntüler, midesinin kasılmasına neden olmuştu. Kusacaktı, ağzında ki tuzlu hissiyatı yapışkan bir hale gelmişti. Elleri titriyor, korkuyla irileşmiş hareleri sadece bir yerde takılı duruyordu.
Kan her yerdeydi. Sıcak sıvı, damla damla fayanslara bulanıyordu. Ve korkutucu bir yankı bırakıyordu duvarlara. Korku filminden bir sahne gibiydi. Korktucu bir müzik, kulaklarına ilişiyor, verdiği gerilimle tüyleri diken diken oluyordu. Baştan aşağıya elektriklenmişti. Boynundan omurgasına doğru bir titreşim hissetti.
"Jungkook!" diye bağıran hyungunun sesi boğuk geliyordu. Çınlıyan kulağı, gerilim müziğine eşlik ediyor, kendi ritmini oluşturuyordu.
Daha sonra bileğinde bir baskı hissetti. Bu baskı hyungunun eline aitti. Kendine doğru çekiştiriyor, hızlı adımlar atarak ortamdan uzaklaşmaya çalışıyordu. Fakat genç adamın gözleri hala aynı noktadaydı.
Sevdiği adamın boynuna, sivri dişlerini geçiren buzul harelerde...
Koridor sonuna yaklaşmışlardı. Ve Jungkook hala daldığı korkunç görselden , gözlerini bir saniye bile olsun çekemiyordu. Sanki zaman durmuş, etraftan gelen çığlık sesleri boğuklaşmıştı. Sadece bir an vardı.
O anda, buzul hareler ile göz göze gelme anıydı.
Büyük bir tekme yedi göğsüne ilk önce. Kaburgasını sıkıştırdı kalbi. Boğazına düğümlenen solukları, titrek bir şekilde firar etti dudaklarından. Kahverengi hareleri ise, yoğun bir çöküntüyle gezindi buzul harelerde. Acının en büyük çığlığını bıraktı. Ölü kalbe, bir taş oturttu.
İşte o an pişman oldu buzul hareler.
Genç adamın o bakışına, buruk bir yürek bıraktı.
Bir odanın içinde kendini bulduğunda ise, donuk gözleri kirli duvarı buldu. Dalgınlığı, Yoongi'yi korkutmuştu. Kardeşini ilk defa böyle görüyordu. İfadesiz donuk suratı, içine büyük bir endişe düşürdü.
"Jungkook iyi misin?"diye sorduğunda, gözlerini kardeşinin üzerinde gezdiriyordu. Belki ısırılmıştı ve dönüşmek üzerindeydi. Bu ihtimali düşünmek bile istemiyordu. Fakat korka korka, gözlerini kardeşinin üzerinde gezdirmeye devam etti. Hareleri titriyordu görmek istemediği bir şeyi göreceğim diye. Bunu da kaldıramazdı.
