{13} Azcık Baba ol

129 20 50
                                    

Vartolu raconunu biliyoruz da ya Salih raconu ¿!

Herkes evde oturuyoken dışarıdan gelen silah sesleriyle irkilmiştiler

Salih hemen kalkıp
"Yengeler siz çocukları alıp kilerde saklanın kapıyıda kapatın"

Nedret "Dikkat edin" diyip Ayşeyle beraber 6 yaşlı Karaca ve Akşınla 4 yaşlı Akın ve Acarı alıp kilere geçtiler

Selim rus ruledini dolduruyoken Cumali
"O bi boka yaramaz , manita silahı gibi"

Selim hızla doldurduğu silahına özgüvenle bakıp
"İstersen bıcak at ama düzgün at , o zaman işe yarar"

Salih "Vır vır yapmayın hadi hadi" diyip camdan sıkmaya başlar

Bu sırada Cumali ve Selimde bahçede korunarak ilerlerken çatışıyolardı , Salihte fırsatını bulunca bahçeye fırlar

...

Yamaç duyduğu seslerle saatlerdir ağladığı evin altındaki küçük odadan çıkıp etrafa bakındı

Salih-Selim-Cumali bahçe kapısının yanındaki kendilerinden defalarca çok olan adamlarla çatışıyolardı

Eve baktı gizlince uzaktan , İdris-Sultan-Paşa yerde diz çökmüş elleri havada beklerken başlarında 4-5 adam eli silahlıy bekliyodular

Çalışma odasına uzaktan bakınca Emmi ve Kahramanın orada sandalyeye bağlanmış gördü hemen o yöne yürüdü

Yamaçın gizlice kapıdan baktığını gören Kahraman gözleriyle kalemi işaret etdi ve ne yakması gerektiğini çaktırmadan Yamaça zorlukla anlata bildi

Yamaç tereddütle kalemi aldî ve eli titrerken bi cani gibi hiç düşünmeden eli silahlı adamın boynuna sapladı

Adam dizleri üzerine düşünce Yamaç kalemi çıkartdı , adam yere yığıldı bi süre vücudu sarsılip kıkırdadıktan sonra öldü

Yamaç dehşetle bi ellerindeki ve üzerindeki kana bide yerde adamdan süzülen kana baktı

Kahraman "Oğlum çöz bizi lan ne bekliyon çabuk , adamların sayı çok fazla  bizimkiler hala çatıßıyo" dediğinde Yamaç onların ipini kesmişti ama hala şoktaydı

Emmi hemen dışarı giderken Kahraman Yamaçın omzuna elini koyup
"Biliyorum biliyorum sen bizim gibi değilsin ve bunu yapmış olmak sana acı veriyo ama başka bi şansım yoktu , bunu sana yaptırmalıydım çok özür dilerim çok özür dilerim " diyip yerdeki silahı alıp gider

...

Hepsini öldürmüşlerdi , kadınlar ve çocuklar saklandıkları odadan çıkmışlardı , Selim yerdeki cesedleri bahçeye taşıyodu , Salih dışarıyı kolačan ediyodu , Cumali arka bahçeye bakınıyodu , Kahraman babasının iplerini çözerken Yamaçın yaptığını anlatıyodu

Selim ve Cumali eve geçerken Yamaçta sinirle geldi , İdris gururla bakıyodu Yamaça , İdris "Oğlum" diyip ona sarılmak için kollarını açtığında Yamaç babasına sert bi yumruk geçirdi , bu İdrisin hem şaşırmasına hemde yalpalamasına neden olur

İdris "Napıyosun lan sen?" Yamaç sinirle babasını itip "Bak senin yüzünden katil oldum , ellerim kana bulandı" diyip hızla merdivenlerle çıkar

Bi kaç dakika sonra Yamaç omzunda çantası elinde gitarıyla gelip
"Gidiyorum ben , hepinizden uzağa" , İdris "O kapıdan çıkarsan bi daha geri dönemezsin"

Yamaç "Ne ölüne , ne ölüme" diyip kapıya yönelirken Selim donuk bi şekilde izliyodu 'ne yani çocukluktan beridir onunla arkadaş olan tek kişide şimdi gidicek mi?' tamam şimdi Salihte vardı ama yani onunda geldiği sadece 4 yıldı , ya Yamaç gidince Salihte giderse

kan kokusuDove le storie prendono vita. Scoprilo ora