Bai Li'nin şu anki durumu çok kötüydü. Dağınık saçları, ölümcül beyaz yüzü, vücudunda büyük ve bol bir hasta elbisesi ve elinin arkasında serumun bıraktığı mor bir iz. Deli gibi görünüyordu, eski nazik ve zarif halinden tek bir iz bile görülemiyordu.
"Du Yang, umarım ölürsün!"
Yun Ke'nin yüzü düştü. Ye Zhizhou'yu tekrar battaniyeye koydu ve kızaran Bai Li'yi engellemek için ayağa kalktı. Buz gibi gözlerle, "Bayan Bai, lütfen dışarı çıkın" dedi.
"Büyük kardeş Yun, onun tarafından aldatıldın!" Bai Li çığlık attı ve kollarını tuttu ve aceleyle şöyle dedi: "Büyük kardeş Yun, o bir yalancı! Çekingen ve içe dönük bakışları sadece bir gösterişten ibarettir. Bilmiyorsun, gizlice Wen'i tehdit etti...”
Büyük miktarda manevi güç anında ortaya çıktı ve tüm koğuşu sardı. Ye Zhizhou battaniyesini kaldırdı ve doğrulup oturdu, doğrudan Bai Li'ye baktı ve gülümsedi, "Kimi tehdit etmek? Wen ailesi mi? O çocuk kıyafeti tasarımlarını Wen'in dördüncüsüne gönderdiğimde bunu kastettin, değil mi?” Yataktan çıktı ve Yun Ke'nin arkasına yürüdü ve Bai Li'nin ellerini tuttu ve masum bir şekilde şöyle dedi: "Rahibe Lili, yanlış anlamayın. Bu tasarım annemin kalan eseriydi. Wen Amca ile ailemin iyi bir ilişkisi olduğunu duydum. Çalışmaların ne zaman başlayacağını sormak için kendisine gönderdim. Bu arada Rahibe Lili, Wen ailesine bir şey gönderdiğimi nasıl öğrendin?”
Sanki beynine iğne batıyormuş gibi Bai Li'nin alnından soğuk terler aktı. Eli titriyordu ama onu geri çekecek gücü yoktu. "Bu, istemeden bulduğum şey..." dedi, sert bir şekilde Ye Zhizhou'ya bakarken. Aniden ses tonu değişti: "Bana zarar vermek istiyorsun. Wen ailesi de bana zarar vermek istiyor. Sadece bekle. Amcamın hepinizi öldürmesine izin vereceğim.”
İki genç polis aniden koğuşa hücum etti ve Bai Li'nin önünde durdu. Sert bir sesle şöyle dedi: "Bai Li, arabanın Li Qun'un konuşmasındaki kayıtlarına göre, senin kasıtlı bir cinayet suçu işlemek için şüpheliyle işbirliği yaptığından şüpheleniyorduk. Lütfen bizimle gelin."
Kurban, IQ'su olmayan aptal bir suç ortağına dönüştü. Bu aynı zamanda olay örgüsünün büyük dönüşüdür. Araba kayıtlarının içeriğini dinledikten sonra genç polisler hiç de tuhaf görünmediler (?).
Bai Li sürüklenirken mücadele etmeye devam etti.
Koğuş yeniden sakinleşti. Yun Ke döndü ve Ye Zhizhou'ya derinden baktı. Gencin yapışkan alnını okşuyor, gözleri bir düşünceyle dolu, “odadaki o son olay……ve beni uyutan günlük enstrümantal ses, ayrıca Li Qun kayıtta suçunu itiraf etti……bu senin işin mi?
Ye Zhizhou'nun Bai Li'nin sonunu görme sevinci anında şaşkınlığa, gerginliğe ve tam bir kayba dönüştü. Yun Ke onun ruhsal gücünün farkındaydı. Uyanmış mı? Manevi güç ancak uzun bir evrim sürecinden sonra ortaya çıkmıyor mu? Yun Ke, bu eski antikalar……ayrıca daha önceki ruhsal gücünün saldırı türü……
"Sanırım doğru mu?" Onun sertliğini hisseden Yun Ke sadece gülümsedi. Aniden başını eğdi ve gencin dudaklarını öptü. Hala dudaklarını tutarken yumuşak bir şekilde şöyle dedi: "Xiao Yang, sana nasıl bir insan olursan ol seninle ilgileneceğimi söyledim. Korkma.” Hafif nane kokusu, dudaklarındaki sıcak dokunuş ve hafif nezaket, hafifçe kapalı bir çift güzel kehribar rengi göz geldi. Omzundan tutuldu ve ardından vücudu güçlü, sıcak bir kucaklamaya taşındı.
Bir akrabasını nasıl, nasıl öpebilirdi? Sonuçtan korkması gerekmez mi? Ders çalışmak için kapıyı kilitlemesi gerekmez mi? Bu durum nedir?
"Xiao Yang, ağzını aç."
“Yun……mmph.”
Dudakları ve dişleri açıldı, dili dolandı ve çenesi nazikçe yalanarak vücudunda tatlı bir titreme izi oluştu. Bu adamın ızdırap dolu yakınlığından kurtulmak için başını çevirmek istiyordu ama bir anda kafasının arkası tutuluyordu. Sıkışma daha da yoğunlaştı.
YOU ARE READING
There Will Always Be Protagonists With Delusions of Starting a Harem
Fantasy(MTL çevirisidir) Aniden, yirmi yaşındaki bekar Ye Zhizhou'nun çok daha fazla akrabası oldu, ancak neredeyse bir araba kazasında öldüğü için koşulları net bir şekilde anlaması için artık çok geçti. Bundan sonra bir şekilde hayatta kalmayı başardı ve...
