Tagong Mensahe | by Anthony Bueno

Chapter I: Tagpuan

Sa ika-limang palapag ng gusali ng kanilang boarding house, sa isang maliit at tahimik na silong na lugar, nagsimula ang kwento ng magkaibigang sina Yanie at Ave. Ito ay panahon ng pagtatapos, at sa wakas ay makakalisan na sila ng kolehiyo, ngunit ang kanilang pagkakaibigan ay tila pa lamang magsisimula.

Yanie at Ave ay magkaiba sa maraming aspeto. Si Yanie, isang dilag na puno ng buhay, palaging nag-aalab ang ngiti sa labi, at laging handa na yakapin ang anumang pagkakataon na dumarating. Sa kabila ng kanyang likas na pagiging malikhain, masayahin, at sosyal, may kakaibang kalaliman sa kanyang mata na nagpapakita ng mas maraming kwento sa loob niya.

Sa kabilang dako, naroroon si Ave, isang dalaga na mas pinipili ang katahimikan at pag-aalaga sa sarili. Siya ang uri ng estudyante na mas binibigyang halaga ang kanyang oras na nakalaan para sa mga aklat at pananagot sa mga klase. May mga nagsasabi na ang kanyang mga mata ay isang silong ng mga tala, palaging tinitingnan ang langit na puno ng mga katanungan.

Sa magaang simoy ng umaga, nadala si Yanie sa isang maliit na kapihan malapit sa unibersidad ng Iloilo. Kinakabukasan na ang kanyang importanteong eksamin, at siya'y naghanap ng isang tahimik na sulok kung saan maaring mag-aral nang maayos.

Kasabay ng amoy ng sariwang kape, isinilayan ng bukang-liwayway ang magandang umaga sa kapihan. Maya-maya pa'y natagpuan ni Yanie ang isang tahimik na mesa, at sa harap nito ay isang tasa ng kanilang tanyag na kapeng barako.

"Wow, sana makasama ko ang init na dulot ng kape," wika ni Yanie sa sarili habang naghahanap ng vacant seat.

Tinunton ni Yanie ang isang mesa malapit sa bintana, at doon nakita niya si Ave, isang babae na kasalukuyang nagmamasid sa kanyang mga klase na libro. Kaagad itong nakaramdam ng kaunting kaba.

"Hi, may tao na palang nandito," bulong ni Yanie sa sarili, habang inaalok ang ngiti ng kabaitan kay Ave.

Pinagmasdan siya ni Ave mula sa kanyang mga libro, pagkatapos ay nagtapon ng masusing sulyap sa paligid. Parang hinihintay lang niya ang tamang pagkakataon para ihanda ang sarili sa pagsasalita.

"Ay, pasensya ka na, teka lang," wika ni Ave habang nag-aadjust ng mga libro sa kanyang mesa para magkaroon ng puwang para kay Yanie.

"Okay lang, salamat!" pasasalamat ni Yanie bago umupo.

Sa unang sandali, pareho silang naging tahimik. Ang tahimik na pag-aaral ng dalawang magkaibigan ay nauugma sa mga sipi mula sa libro at tasa ng kape. Subalit, sa isang saglit, nagsimula biyakin ang ka tahimikan

Nagsimula silang mag-usap nang unang ipakilala ang kanilang mga sarili. Habang nagkukuwentuhan, natuklasan nila ang kanilang mga pangarap. Si Ave, na nangarap maging isang flight attendant, ay nagnanais na lumipad sa iba't ibang dako ng mundo. Samantalang si Yanie, ang may kakaibang husay sa culinary arts, ay may pangarap na maging isang head chef at itayo ang sariling restawran sa hinaharap.

Nag-share sila ng mga istorya tungkol sa kanilang mga pamilya, sa mga paglalakbay na kanilang gustong gawin, at sa mga bagay na bumubuo sa kanila bilang mga estudyante sa unibersidad.

"Parang lahat ng iyon ay pangarap lang," ani Yanie, na tila ba'y may pag-aalinlangan sa kanyang tinig.

"Oo, pero hindi ba't ang pangarap ay isa sa mga bagay na nagbibigay-kulay sa ating buhay?" sagot ni Ave, na may halong pag-asa sa kanyang mga mata. "Kaya nandito tayo sa kolehiyo, para tuparin ang mga pangarap natin."

Nagpatuloy ang kanilang pag-uusap, na puno ng mga tawa, pangarap, at mga plano sa buhay. Hindi nila namamalayan ang oras habang nagkukwentuhan. Sa kanilang pag-iikot sa buhay ng kolehiyo, natuklasan nila na may mga pangarap at pag-asa na sila'y pinagsasama ng tadhana sa ilalim ng mainit na siklab ng kape.

Naging malinaw sa kanilang mga puso na ang pagkikita na ito ay hindi lamang isang simpleng pangyayari. Ito'y unang hakbang sa isang makulay na paglalakbay ng pagkakaibigan, kung saan ang mga pangarap ay magiging mas malalim at mas makabuluhan.

Sa isang simpleng kapihan malapit sa unibersidad, nagsimula ang kwento nina Yanie at Ave. Mga pangarap at kape, ngunit sa likod nito, nag-aalab ang init ng isang bagong pagkakaibigan na puno ng pag-asa, tawa, at mga pangarap na may kakaibang kakaibang kulay.

To be continue...