LAL

3. Bölüm

Bartu'dan (Lâl eve gelmeden 20 dk önce)

Ne hissediyorum bilmiyorum.

Her insan farklıdır.
Lâl, umarım Duru gibi değildir...

Eğer davranışları Duru gibi ise bu aile dayanamaz.

Zaten Duru yüzünden herkes kendi odasından çıkmıyor. Sadece yemek yerken birbirimizi görüyoruz.

Annem ve babam bu duruma çok üzülüyorlar biliyorum ama yapacağımız birşey yok.

1 gün önce

Dün babamı hastaneden DNA testi için aradıklarında nedense mutlu olmuştum. Bu aile Duru'dan kurtulacaktı.

Ama bir yandan da kötü bir abiyim gibi hissediyordum. İyi bir 'abi' 17 yıl kardeşim dediği insanın bebekken karıştırıldıktan sonra evden gitmesi için dua etmez.

Ama ben ailem Duru'dan kurtulsun diye o kadar yalvardım ki...

Çok kötü bir abiyim biliyorum...

Bugün babam ve annem hastaneye gitmeden önce -eğer DNA testi pozitif çıkarsa- yeni kardeşimize önyargılı davranmamamızı söylemişler ve gitmişlerdi.

Akşam, annemin gözleri ağlamaktan şişmiş ve babamın gözleri kıpkırmızı olmuş bir şekilde geldiklerinde ise hepimiz anlamıştık.

DNA testi pozitif çıkmıştı..
Duru artık hayatımızda olmayacaktı.

Hepimiz salonda oturmuş ve yeni kardeşimiz hakkında konuşmuştuk, daha doğrusu babam konuşmuştu.

Kardeşimin ismi Lâl'miş.

Emir abim, Ateş abim, Kaan, Arel, Yağız, Uraz ve Utku bu duruma karşı çıkmışlardı.

Lâl'in Duru gibi olabileceğini söylediler.

Ben ise olaya nötr bir şekilde bakmıştım.

Her insan birbirine benzeyecek diye birşey yoktu sonuçta.

Babam son olarak;
"Lâl'in konuşma engeli var ona göre davranın. Ona acıyarak bakmayın. Onun konuşma engeli ile dalga geçmeyin. Sakın... Sakın yapmayı bile denemeyin.

Abimlerin ve diğerlerinin babamın söylediklerini duydukları söylenemezdi

Ama sen duydun *sırıtma emojisi* dkjdjwqkl

Babamı dinlediğim iyi oldu. Lâl'e cevap ver falan demem. Normalde de demem de, yine de temkinli davranırım. Onu kıracak birşey söylemem.

Bir süre sonra babam;
"Biz uyumaya gidiyoruz, sizde en kısa sürede uyuyun." dedi.

Babamın son cümlesi bu olmuştu. Ayağa kalktı ve annemle birlikte odalarına gittiler.

Miniğim daha çok küçük. En fazla ne yaşamış olabilir ki...

Bundan sonra Lâl'i tüm kötülüklerden korumazsam bende Bartu değilim.

Şimdiki Zaman

Babamların gelmesine 15-20 dakika kalmıştı ve ben heyecandan yerimde oturamıyordum. Dün, babam herkes odasına çıkmadan önce fotoğrafını göstermişti.

Fotoğraf; haberi olmadan çekilmişti.

Fotoğrafa bakarken sanki annemin gençliğini gördüm sandım bir an.

O kadar güzeldi ki...

Psikoloji okuduğum için ona nasıl davranacağımı biliyorum ama diğerleri çok sinirli ve gerginlerdi.