Mutlu Mesut 🧵Tamamlandı🧶

🚫❌🧵53🧶🔞📛

"Anlatacak mısın?" Başımı olumsuz anlamda salladım. Esra'ya ne diyeceğim? Bizimkiler beni burada tek bıraktı. Nerede olduklarını bile bilmiyorum, mu diyeceğim? " Mesut'un gittiğini mi öğrendin?" Saniyelik yolu unutup Esra'ya döndüm. Ne ara öğrenmişti? İlgiyle hareketlerimi izleyen kadına kısaca bakıp yoluma döndüm.

"Beni bırakıp tayin istemişler. " kısık sesimle birlikte koltuğunda yan döndüğünü göz ucuyla gördüm. Resmen beni izlemek için rahat oturuyordu. Gerilen bedenimle zorla yola odaklandım.

"Mesut'un tayini çıktı. Onlar gidince de Sefer'le Osman'da tayin isteyip Mesut'un peşine gitmiş. " küçük bir çocuk gibi omuz silktim. Hadi Mesut abiyi anlıyorum. Onun tayini çıktı diye gitmiş. Kardeşlerim niye beni beklemedi? Birlikte tayin isteyip giderdik. "Sen de tayin isteyecek misin?" Duygu belli etmeyen sesine karşılık dudaklarımın arasındaki sigarayı parmaklarımın arasına alıp zehri dışarı saldım.

"Bizimkilerden görev harici hiç uzak kalmadım. Şimdi de onlarsız nasıl devam edebilirim bilmiyorum?" Hele Sefer eşeğini bırakamam ki. İkimizde birbirimize sırt vermişken onsuz yaşamak aklımdan geçmiyor. Ancak Esra sessiz kalınca dönüp baktım. Yüzünde tek bir mimik bile oynamazken yolu izliyordu.

"Sizinkilerin peşinden gitmen en doğru olanı. " dalga geçermiş gibi güldüm. Tamam ilk ben onları bıraktım ancak sadece kafa toplamam lazımdı. Geri geleceğimi biliyordum ancak onlar beni tek bırakıp gitmişlerdi.

"Kalmam için bir şey demiyecek misin?" En azından bunu dudaklarından duymam gerekiyordu. Esra sessiz kalınca ikiye ayrılan yoldan diğerine girip aracı acı bir frenle durdurdum. "Aramızda bir şeyler olmamış gibi davranmayı bırak. Kal demek bu kadar zor olmamalı. " sinirle sesimi yükselttim. Bakışları bana kaydı ve bir süre yüzümü izledi. Vereceği tepkinin sonuçlarını düşünüyormuş gibiydi.

"Gitmen en doğrusu. Zaten bir gecelik bir şeydi ve bitti gitti. " sinirle gülüp sigaramı küllüğe bastırdım. Yaşadığım olaylar hepten kafamı sıyırmama yettirdi. Gülmem son bulurken dayanamayıp elimi ensesine atıp dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Tek gecelik diyip yaşadıklarımızı basit hale getiremez.

Hoyratça öpüp emerken dayanamayıp bana karşılık vermişti. Ancak fazla uzatmadan kendini geri çekmeye çalışınca izin verip koltuğundan çok uzaklaşmadan gözlerine baktım.

"Tek gecelik dediğin olay ikimizin birlikte olması. İlkimizi yaşadık ve başkalarıyla olmuyoruz. Hala birbirimizi istiyoruz ve sen sanki basit bir olaymış gibi davranıyorsun. " ben konuştukça gözleri dudaklarıma kayıp durdu. Kendini zor tuttuğu o kadar belli oluyor ki.

"Gitmelisin Hakan. Senin etrafımda olman hata yapmama sebep olur. " dediklerini umursamadan elimi yanağına koyup okşadım. Anında kafasını elimi doğru eğip gözlerini kapattı. Uzun kirpiklerine bir süre baktım. "Yanında ablan gibi duruyorum. Ayrıca ailem seni kabul etmez. Etrafımızdaki herkes bizi konuşacak. Yirmi iki yaşındasın bense yirmi dokuz. " aramızdaki yaş farkı umrumda bile değil.

"Yaşayacaklarmızı umursamıyorum bile. Aramızdaki yaş farkıda umrumda değil. " eğilip gamzesinin olduğu yere dudaklarımı bastırdım. Anında çukurları belirgin olmuştu.

"Babam ikimizide mesleğinden eder ve ben mesleğine aşık bir kadınım. " mesleğin mi ben mi dememek için kendimi zor tuttum. Resmen mesleği için beni istemediğini söylüyor. Tam ikna etmek için konuşacaktım ki aklıma gelen detayla gözlerim kısıldı.