Kabanata 10

1.7K 44 0
                                    

NAPATINGIN kami sa stage nitong restaurant because they staring to warm up there. Abala silang lahat sa pag-aayos sa stage pati sa pagtuno ng mga instrumento nila na gagamitin para maituno ito. Kinamot ko ang aking palad dahil kating-kati akong tumugtog sa harapan dahil wala ako sa mood.

"Anyone who want to jam with us?" paos na tanong ng vocalist nila kaya napatingin ako kila mommy. Alam kong mamaya pa naman sila uuwe kaya gusto kong maki jam na rin muna pampalipas ng oras.

"Anybody?" tanong pa ng lead guitarist nila kaya tumingin ako sa likod ko kung may magprepresinta pero wala.

Hindi naman sa nagmamagaling ako pero magaling talaga ako sa instrumento. Tumayo ako dahil kailangan kong ereleased ang nararamdaman ko para maginhawaan ako ngayon at para sa ospital na lang ang iisipin ko.

"I'll try, " mahinang saad at lumapit sa stage. Narinig kong nagpalak-pak ang nasa table namin kaya ngumiti lang ako at umiling.

"Salamat binibini," saad ng lead guitarist nila kaya yumuko ako to respect him. Umakyat ako sa stage at binigyan ako ng upuan kaya dalawa na kami ng vocalist nila na nakaupo.

"Good evening ladies and gentlemen!" bati ko sa kanila. Pumalakpak sila kaya pumikit ako because I miss someone standing to clap his hand and showing that he proud of me when I am in the stage. How I wish he clap his hands again for me, sabi ng isip ko.

"Tonight, I am your singer for a little bet awhile, " ngiting saad ko.

"Just stay tuned and relaxed"Pagmamagandang loob ko pang wika at tumingin sa isang acoustic guitar sa gilid.

"Can I use the acoustic guitar?" tanong ko sa vocalist.

"Of course, "sagot niya at siya na ang kumuha ng guitara at inabot sa akin.

"Thank you. "

I start to pluck the string para malaman ko kung nakatuno ito o hindi and so far nakatuno naman siya kaya pumikit ako.

"Anong kanta ma'am?" tanong ng lead guitarist sa akin. Tumingin ako sa kaniya at nag-isip muna ako kung ano nga ba ang kantang aawitin ko. Gusto ko kasi ilabas sa kanta ang nararamdaman ko.

"Chasing Cars, "sabi ko at nagsimula nang e-plucking ang string hanggang sa nakakalikha na ito ng sound para sa tuno ng kanta at nagsimula na akong awitin ang unang stanza.

"~...We'll do it all
Everything
On our own~" maalumanay na awit ko at pumikit and they claps for me.

"~... We don't need
Anything
Or anyone~" minulat ko ang mga mata ko and they concentrate watching me, sing at ang iba naman nagve-vedio pa.

"~..If I lay here
If I just lay here
Would you lie with me and just forget the world?~" malungkot na bigkas ko sa mga words ng kanta.

"~... I don't quite know
How to say
How I feel~"

"~... Those three words
Are said too much
They're not enough~~" I felt this song because this is a sad music song sa mga tulad ko, its perfect also to the rhyme, melody.After sang the last stanza, bumalik ako sa chorus hanggang sa natapos ang kanta.

Ngumiti ako sa kanila dahil they will stand and give me claps pero isa lang ang gusto kong pumalakpak ulit sa akin pero wala na. Nakakahabag loob kahit ang mommy at daddy makikita mo talaga na proud sila sa akin kaya binibigay lahat ng gusto ko.

They are gifted from above!

"Thank you, ma'am!" Salamat ng vocalist nila at nagsabi pang palakpak ako.

"You want more?" tanong nila sa mga tao at sumigaw naman sila ng Yes! at palakpak pa.

"Someone requested here for duet to doctora Psalm? "pa alam ng vocalist kaya napa tingin ako sa kanya at sakto naman umakyat si Alvo the jr, at lumapit sa akin.

"You want to sing with me, huh? " tawang saad ko at binigay ang guitara sa kaniya.

"Of course my princess, "sagot niya sa akin at umupo sa tabi ko.

He start to pluck the string sa tune na duet namin.

"~~From this moment
Life has begun
From this moment
You are the one
Right beside you
Is where I belong~~" Ako ang unang kumanta sa unang stanza habang naka tingin sa kanya.

"~~From this moment on
From this moment
I have been blessed
I live only
For your happiness
And for your love
I'd give my last breath
From this moment on~~" At siya naman ang pangalawa.

"~~I give my hand to you with all my heart~"ako ang unang kumanta

"~I can't wait to live my life with you,I can't wait to start~" Then siya na parang sinasagot lang ako.

"~You and I will never be apart, My dreams came true because of you~" Sabay kaming dalawa, kaya nagpalak-pak ang mga tao at ang iba napa tayo pa. Pinagpatuloy namin ang kanta ang ibang costumer dito sa restaurant nakuha pang mang vedio dahil rin siguro sa na ganda sila sa boses namin.

Hanggang sa natapos namin ang kanta at bumababa ba rin kami ni Alvo jr. Nagpasalamat sila sa amin at binigyan pa kami ng malakas na palak-pak. Nawala ang agam-agam ko though nasa isip ko pa rin ang asawa ko. Music is my therapy, music is my life.

Sabay-sabay kaming lumabas sa restaurant at nagpaalam na rin silang umuwe. Kami rin ay pauwe na dahil pagod na sila mommy at daddy si PJ naman may sariling sasakyan kaya nauna na siya pero naalala ko na kailangan dalawin muna namin ang hospital.

Dumaan muna kami sa hospital at doon ng palipas ng oras sila mommy bago kami umuwe sa bahay no'ng okay na ang lahat walang problema. Nagpaalam ako sa kanila bago ako umakyat sa aking kwarto. Hindi pa ako pwedeng umuwe sa bahay ni Mc Llishan dahil sinabi niya kay daddy na dito ako sa bahay susundoin.

Binuksan ko ang pinto ng kwarto ko at tumambad sa akin ang baby pink na kulay ng wall ko. Ngumiti ako dahil na miss ko rin matulog rito nakakalungkot lang dahil parating sa hospital na ako natutulog kapag wala si Mc Llishan sa bahay namin pero kapag okay naman ang ospital umuuwe ako at do'n natutulog sa bahay kasi mas comfortable ako at mabilis lang ako makatulog. Tinungo ko ang kama at pinatong ang bag ko bago ako lumakad papuntang walk in closet ko para kumuha ng maisusuot at pagkatapos pumunta ako sa bathroom at naligo.

Pagkatapos kong maligo tinungo ko na ulit ang kama at humiga. My room had a lot of memories simula bata ako. Pumikit na ako at niyakap ang unan ko dahil rin siguro sa pagod ako at kampanting okay ang lahat ngayon gabi kaya nakatulog na ako.


A/N: Wahh! Excited magbasa kapag alam ang takbo ng kwento, no? Excited rin akong magsulat kapag may nababasa ako na pupunto sa kwarto. Maraming salamat po sa pagbabasa at hindi ko po kayo paiiyakin.

A Painful Mistake (BOOK 1)Where stories live. Discover now