Love Paradise/ Hyunsung

🍃

"Lanet olsun! "

Tamam baştan başlayalım. Ben Kuzgunlar ırkından Han Jisung ve şuan siktiğimin mor menekşesini arıyorum. Tabii bizim ormanlarımızda mor menekşeyi kolay bulamazsın.

Neredeyse 5 saattir bu ormandaydım. Hayır, kesinlikle bundan şikayetçi değilim. Ancak menekşeyi bulamadığım her saniye beni çileden çıkarmak için yetiyor.

Menekşeyi Chan hyungun yapacağı iksir için arıyorum. İksiri Sirenler için yapıyor. Onlar dilediği gibi karaya çıkabilmeleri için.

Chan hyungum da benim Kuzgun'a dönüşebildiğimi bildiği için çoğu malzemeyi bana aratırdı.

Sonunda bulduğum menekşeyle gözlerimin birer yıldız kadar parıldadığına emindim.

Menekşeyi dikkatlice kökünden ayırdıktan sonra çevremi kontrol ettim. Sonuçta ben Kuzgun'a dönüşürken kimse beni yakalamamalıydı.

Kuzgun kanı değerli olduğu için birçok kişi onu ister. İksirlerinde veya ritüeller gibi birçok alanda kullanılır. Hayvan olan Kuzgunların kanı hiçbir işe yaramadığı için Kuzgun formuna bürünenlerin kanı kullanılır.

Etrafta kimsenin olmadığına emin olduktan sonra pelerinimi düzeltip Kuzgun formuma geçtim. Menekşeyi ağzımda tutarak şatoya döndüm.

Dürüst olmak gerekirse Kuzgun'a dönüşebildiğim için hiç de şikayetçi değilim. Çünkü gökyüzüne yükselip Kuzgun bölegelerini izlemek her şeye değer...

Güzel manzaraya karşı iç çekip uçuşumu hızlandırdım. Sonuçta gelecek olan misafirlerimizi bekletmek istemeyiz. Değil mi?

°°______________________°°

"Ahh! Güzel zamanlama Han. Bende iksirin geri kalanını tamamlamıştım. Geç şöyle. "

Duymaya alışık olduğum sesle o yöne döndüm. Elimdeki menekşeyi eski ahşap masaya bırakıp kendimi siyah koltuklardan birine attım.

Kuzgun bölgelerinde sandığınız gibi bir üsttümüz, imparatorumuz veya kralımız yoktur. Herkes güçlü bir Kuzgun'un gözüne girmeye çalışarak güçlü ve bilgin Kuzgun'un yanında çalışmaya başlar. Böylelikle hizmet ettiğimiz Kuzgun öldüğünde onun yerine biz geçeriz. Bende Chan hyunga hizmet ediyorum. Bir hizmetkara göre aşırı rahatım biliyorum. Bunun sebebi Chan hyungla çocukluğumuzdan beri tanışıyor oluşumuz...

"Seni yormuş olamlıyım. Fakat yakında iksiri almaya gelecekler. Hızlı olmalıyız. "

Chan hyungun her türlü beni düşünüyor olması her zaman beni şaşırtır. Bu kadar düşünceli bir hyunga sahip olduğum için sevinmeliyim değil mi? Ahh, tabii ki ona bunu belli etmeyip yakınıcam.

"Bacakkarımı hissetmiyorum hyung! Cidden beni yoruyorsun. "

Hyungum cevap olarak odaya sadece ufak bir kıkırtı bıraktı.

Bu yakınmalarımın hepsinin bir rol olduğunu biliyordu ne de olsa.

Ama ciddiyim bacaklarımı hissetmiyorum...

"Kiliseyede uğramalıyız bir ara. "

İşte bu noktayı anlamıyorum. Kuzgunlar şansızlık olarak bilinirken- ki öyle de, kiliseye gidip Tanrı'dan şans istemek çok da akıl kârı değil. Oraya gidip sadece dua ediyorum. Dua ederken içten olmalısın falan filan... Hadi ama şansızlık olarak tanımlanıyorken ve bu yüzyıllarca devam etmişken şanslı olmamız bir duamıza bakmaz! Bu yüzdendir ki dualarımı düz birer cümleymiş gibi ederim. Beni asla uyarmazlar çünkü biliyorlar ki uyarılarını asla dinlemem.