[Unicode]
"အင့်~အွန်း"
တစ်ဖြည်းဖြည်းလူလွန့်လာသော ပုံရိပ်လေးကိုကြည့်လို့ ရိပေါ်နှုတ်ခမ်းများဟာ ကျေနပ်စွာ တွန့်ကွေးနေလျှက်။
ဒီလိုပုံစံနဲ့အတူတူနိုးထကြဖို့အချိန်တွေသိပ်မလိုတော့ဘူး။
"မွခ်ျ"
ဒီကလေးလေးကို ချစ်လိုက်တာ။
ငယ်ငယ်ထဲက 528မေတ္တာတွေနဲ့သိပ်ချစ်လွန်းလို့ သူ့မျက်စိရှေ့ကအပျောက်မခံနိုင်ခဲ့ဘူး။
အခုကြီးလာတော့လည်း ဒီကလေးလေးအပေါ်မှာဘဲ သူ့နှလုံးသားက ခုန်လှုပ်လာကာ 1500မေတ္တာတွေနဲ့ချစ်ခဲ့မိပြန်ပြီး လိုချင်တပ်မက်မိလာပြန်သည်။
သူသာစောစောစီးစီး သူ့ခံစားချက်တွေကိုသိပြီး ဖွင့်ပြောနိုင်ခဲ့ရင် အခုအချိန်ဆို လက်ထပ်ပြီး ဘယ်လောက်တောင်ကြည်နူးစရာကောင်းနေမလဲ။
တစ်ကယ်တော့ သူညံ့ခဲ့တာပါ။
"အိပ်ရေးဝပြီလား"
မျက်ခုံးတန်းလေးတွေစုကျုံ့ပြီး မျက်ဝန်းသွယ်သွယ်လေးတွေ ဖွင့်လှစ်လာသည့်အခါ ရိပေါ်ကပြုံးလျှက်ဖြင့်ထိုသူရဲ့နူးညံ့တဲ့ဆံနွယ်တွေကိုပွတ်သပ်ပေးရင်းမေးလာသည်။
"အွန်း~"
"မျက်လုံးကိုလက်နဲ့မပွတ်ရဘူးလေ"
"အွန်း"
ထိုသို့ဆိုရင်း သူ့ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်လာသည့်ကလေးလေးကို ရိပေါ် ချစ်မြတ်နိုးစွာ နမ်းရှိုက်လိုက်တယ်။
"အလုပ်မသွားဘူးလား"
"အင်း ဒီနေ့မသွားဘူး ကလေးကို ရှောင်းအိမ်တော်ဆီပြန်အပ်မလို့လေ"
"ဘာစကားကြီးလဲ ခါတိုင်းလည်းလာအိပ်နေကျကို"
"ဘယ်တူမလဲ ချစ်သူဖြစ်ပြီးမှလာအိပ်တော့ ကိုယ့်နောက်ကိုလိုက်လာတာနဲ့အတူတူဘဲ အဲ့ဒါကြောင့် ဒီနေ့ပြန်အပ်ပြီး လူကြီးတွေဆီတစ်ခါထဲ လက်ထပ်ခွင့်တောင်းမယ်"
"လူလည်ကျတယ်! မလွန်လွန်းဘူးလား ခဗျား"
"ဘာကိုလွန်ရမှာလဲ အချစ်လေးကိုမခွဲချင်တော့ဘူးလေ အမြဲအတူနေချင်တာ"
YOU ARE READING
Xiao's Uncle Wang ( completed )
FanfictionMemory of XiaoZhan's happy 32th birthday Yizhan Fanfiction
