SPİDERMAN:NEW HOME

9

    Gözlerimi araladım. Hissettiğim koku ile gülümsemem büyüdü. Dün Peter ile sarılarak uyumuştuk. Bu hissi daha önce yaşamamıştım. O yüzden hoşuma gitti. Saçlarına girdirdiğim elim ile saçını okşadım. Tenimde hissettiğim okşanma ile Peter'ın uyanık olduğunu anladım. Gözüm yatağın karşısındaki saate takıldı. Saat 09.12'ydi. Ayağa kalkmak için hareketlendiğimde, Peter kolları daha da sıkılaştı. Ondan kısa ve  zayıf olduğum için minnacık kalıyordum onun kollarında. Yeniden hareket etmeye çalışınca hızlı bir hareket ile yan tarafına döndü ve o kadar da kocaman olmayan ama yapılı olan göğsünü belimde hissettim. Nasıl oldu da hem beni, hem de kendini aynı anda döndürdü. 

     Derin bir nefes aldım. ''Bence kalkmamız gerekiyor.''. Oda derin nefes aldı ''Fikrine katılmıyorum küçük hanım.''. Bir insan nasıl olurda bir günde değişir? Tam konuşacaktım ki başıma giren ağrı ile gözlerimi yumdum. Aklımda canlanan yarım yamalak anılar dans ederken yavaşça gözlerimi açtım. Bir fısıltı duyduğuma yemin edebilirdim ama anlam veremedim. Ayna da gördüğüm yansımaya baktım. Ben gülümsemiyorken o nasıl gülümsüyordu. Peter'ın beni saran ellerine dokundum ''Peter kalk! Hemen!''. Aniden doğrulduğum da sanki vücudum yer değiştiriyor ya da biri ele geçiriyor gibi hissettim. Nefes almam zorlaşırken elimi boğazıma götürüp ayağa kalktım. Yürümeye çalışıyordum fakat başım sanki fırtınaya yakalanmış bir gemi gibi sallanıyor, dönüyordu. Yatağın kenarından tutundum. Gözlerimi sıkı sıkı kapatıp yere çökerken sanki boyutlar arası bir sorun var gibi hissettim. Gözlerimi kapatıp açtım ve ne? Bir dakika burası kütüphane. Saniye farkıyla Peter'ın odasındaydım. Ve yeniden kütüphane, Peter'ın odası, kütüphane...

    En son durduğum yer ise kütüphane oldu. Açılan kapı ve üstüme doğru gelen Dr. Strange ile afalladım. ''Ne yaptın sen!?''. Hemen bulunduğum masadan indim ve ellerimi hazırladım ''Neredeyim ben!? Peter nerde?''. Karşımda ki kişi her ne kadar Dr.Strange olsa da hazırda bulunmalıydım. Bay Strange yüzünü buruşturdu ''Victoria?''. Yüzüm anlam kazanmış bir ifadeye döndü ''Victoria kim? Ben Sophie.''. Ani bir sarsılma ile geri Peter'ın odasındayıdım. 

  ''Sophie? İyi misin?'' Peter koşarak yanıma gelirken seslendi. Başımı sallamakla yetindim. Ardından yine aynaya baktım. ''Boyutlar arası bir sıkıntı olmalı. Ben pek iyi şeyler hissetmiyorum.''. Peter'dan yardım alarak kalktım. Yatağa tekrar oturduğumda derin bir nefes aldım. ''Bazı şeyler hissettim. Sanki bir şeyler asla yolunda gitmeyecek. Bir daha asla mutlu olamayacağım. Böyle hissettirdi.''. Ardından şaşkınca bakan Peter'a dönüp konuşmama devam ettim, ''Buraya biri geldi mi hiç?''. Peter kafasını  salladı ve konuştu, ''Evet, ama gözleri yaşlarla doluydu. Zaten sonra o gitti sen geldin. Bence bunu Bay Strange sormalıyız. Ama beni hatırlamıyor. Ne yapacağız?''. Kafa salladım ''Bunun peşini bırakamam Peter. Yeniden olmaz. Yine de Bay Strange'in yanına gitmeliyim.'' Peter bana baktı ve sesi şaşkın çıktı. ''Sadece sen değil, bende geliyorum.''. Gülümsedim ''Emin misin?''. Başını salladı. 

     Ayağa kalktım ve direkt dolaba yöneldim. Kırmızı kıyafetlerimden bir tane aldım. Altıma ise lacivert ispanyol paça kot pantalonumu seçtim. Peter'ın bana baktığını hissedebiliyordum. Peter'a baktım. ''Çıkmayacak mısın?''. Peter gülümsedi ''Burada kalsam bence daha iyi olur.'' Yerdeki yastığı alıp suratına fırlattım ve güldüm ''Çık işte''. Peter yastığı tuttu ve ofladı ''Peki inatçı keçi''. O odadan çıkınca bende hemen üstümü giyindim. Saçlarımı tarayıp odadan çıktım...

   Yaklaşık yarım saat sonra evden sonunda çıkabildik. Yolda yürürken gergin hissettim. Sonunda maabete vardığımızda kapı kendiliğinden açıldı. ''Bay Strange, içeride misiniz?''. İçeri adım  atarken sordu Peter. Arkamdan gelen soğuk ve tok ses ile kapıya döndüm;

-Bakıyorum da misafirlerim var.

    Peter şaşırırken konuya girdim.

-Dr.Strange beni ve sevgilimi tanıyor olabilirsiniz ama yardımınıza ihtiyacım var. Uzatmayı sevmiyorum sevgilim Peter mahallenin dost canlısı Örümcekadamı. Bende Tony'nin sakladığı kızıyım. Adım Sophie. Sabah bir kaç olay yaşandı ve ben sizi gördüm-

  Ben anlatmaya devam edecekken lafımı kesti;

-Dur bir dakika örümcekadam ve Tony'nin kızı derken? Cidden çocuk maskaralıkları için zamanımı harcayamam. Lütfen hemen burdan kaybolun.

    İç çektim ve Peter'a baktım. "Göster ona Pete.". Peter maabetin köşesine bir ağ fırlattı. Dr.Strange şaşırmış gözüküyordu. Ona döndüm ve imalı bir şekilde söyledim "Şimdi yardım edecek misin?". Baş salladı.

     Fakat eğer sonunun o şekilde biteceğini bilseydim asla böyle birşey yapmazdım...