Jeon Jungkook, uyandığında kendini hiçliğin kıyısında, çölün ortasında bir kulübenin içinde bulacaktı. Ve üstü başı kan içerisinde ona pişkin bir şekilde gülen katil Kim Taehyung ile karşılaşacaktı...
Mini fic, bölümler kısa kısa çerezlik
Başlangıç...
Haiii, yeni vahşet, gerilim dolu bir ficle geldim. Bu yeni yapay zeka uygulamasından yapılan editler bana feci şekilde ilham veriyor. Bu da povumdan uyarladığım bir ficim :')
Buraya fice başladığınız tarihi alabilirim! Xx
UYARI!: Bu kurgu kan, vahşet, şiddet, psikolojik şiddet, katliam, kaos,argo kelimeler, rahatsız ögeler içermektedir. Yaşı küçük ve çabuk etkilenen okuyucuların okumasını tavsiye etmiyorum!
+++++
Ensemde köklü bir ağrıyla bulunduğum yerde kıpırdandım.
Vücuduma çöreklenen ağırlık hissiyle birbirine yapışan gözlerimi yavaşça aralamayı başardım.
Sersemleşmiş bir şekilde etrafıma bakınırken, evimde olmadığım gerçeğiyle yattığım yerden doğruldum.
Başımın ağırlığını bile taşıyamayacak kadar üzerimde bir mayışıklık varken, ensemi sıvazlayarak içinde bulunduğum kulübeye göz gezdirdim.
Buraya nasıl geldiğimi düşünürken, aklıma son yaşadıklarım müthiş bir hızla nüfuz ettiğinde, "Hassiktir." diye fısıldadım.
Bir süredir yakalamaya çalıştığım katil Kim Taehyung'un peşine düşmüştüm ve tam ona teslim olması için ateş edeceğim sırada başıma sağlam bir darbe inmişti.
Beni araca yerde sürüyerek götürdüğünü hayal meyal hatırlıyordum. Aracının bagajına atılıp kapının suratıma kapandığını da... Fakat sonrası yoktu.
Ensemden elimi çektiğimde parmaklarıma bulaşan kana yüzümü buruşturarak baktım.
Toz içinde kalan kıyafetime ellerimi sürerek ayağa kalkmak için zeminden destek aldım.
O sırada bagajın içindeyken birkaç şey daha zihnime sızdı. Gözlerim ve ellerim bağlı olduğu için karanlıktan başka bir şey görememiş, ellerimi hareket ettirememiştim.
Bagajın içinde sarsıldığımı hatırlıyordum ama her şey silik silikti.
Kulübenin içinde temkinli adımlarla ilerlerken ahşap parkeler ayağımın altında gıcırdadı.
Perdesi olmayan, penceresi tozdan neredeyse dışarıyı göstermeyen camdan dışarıya baktığımda gözlerim faltaşı gibi açıldı. Her yer sadece kumdan ibaretti ve dışarıda tek bir insan, araba yoktu.
Pencerenin kenarındaki kırmızı leke dikkatimi çektiğinde parmaklarımı yavaşça kurumaya başlayan lekeye değdirdiğimde, metal koku burnuma akın etti. Kan lekesi olduğu gerçeğini idrak ettiğim sırada, arkamdan cama doğru bir golf topu çarptığında irkilerek hızla arkamı döndüm.
Top sekerek ayakkabılarımın arasına düştüğünde camdan ışık vurmayan gölgelerin altından sıyrılan biri görüş alanıma girdi.
Bu insanları psikopatça katlederek öldüren, ruh hastası Kim Taehyung'tu. Onu yakalamak isterken şimdi onun eline düştüğüm gerçeğiyle yüzleştim.
"Polis memuru Jeon Jungkook." Sivildim, üstümde polis üniformalı kıyafetlerim yoktu, ama yine de beni araştırmış olmalıydı, çünkü bir süredir peşindeydim.
Üstü başı kan içerisindeyken elindeki bıçaktaki kanı da gömleğinin üstüne sürterek pişkince sırıttı. "Ben de ne zaman uyanıp kendine geleceksin diye bekliyordum."
Kırmızı saçlarını saklayan kahverengi kovboy şapkası vardı kafasında.
"Ruh hastası psikopat." dediğimde başını geriye atarak kahkaha attı.
Ardından başını kaldırdığında bana doğru yaklaşırken ışık doğruca yüzüne vurmaya başladı. Yüzündeki gülüşünün silindiğini ve gözlerindeki bakışlarının canavar misali tehlike arz edecek şekilde değiştiğini gördüm.
Elindeki bıçakla birlikte bana doğru yaklaşmaya devam ederken bulunduğum yerde kalmak yerine harekete geçerek koşmaya başladım.
Kulübenin kapısına koşarak çekip açtığım gibi kendimi dışarıya attım.
"Beni yakalamak isteyen sen değil miydin? Şimdi korkak gibi kaçacak mısın?" diye arkamdan seslendi. "Hiç bir yere kaçamazsın. Hiçliğin kıyısında, çölün ortasındayız Jeon Jungkook. Ve tek yapabileceğin daha fazla insanı katlederek öldürmemi izlemek olacak!"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
**
Bu fic varya bu fic... Finalde şok olacağınız bir fic olacak, finaline kadar yazdığım taslakta bitirdiğim, çok uzun tutmayacağım çerezlik bir fic olacak. Ama angst bitirmeyeceğim merak etmeyin, onu şimdiden belirteyim :')
Gelecek bölümde görüşmek üzere. Sağlıcakla kalın seviyorum sizi baiii! Xx
