ခြောက်နှစ်ကြာအောင်မပွင့်သေးတဲ့ကြာပန်းဖြူတွေပွင့်လာရတဲ့အကြောင်းအရင်းကိုရှောင်လွှဲချင်မိတာလဲပါမည်
ပထမဦးဆုံးသောနှစ်ခါစဉ်းစားယူရသည့်အကြောင်းအရင်းသည် သေချာပေါက်အွန်းဗြောလေးကြောင့်မဟုတ်တာသေချာသည်
ဘာများပါနည်း မျက်လုံးထဲမှာသားသမီးဇောနေတဲ့နီရဲနေတဲ့မျက်ထောင့်နီတွေနဲ့သူ့ကိုပြန်ကြည့်နေတဲ့အကြည့်ရဲရဲတွေစွဲထင်ကျန်ရစ်နေသေး၏
ခပ်ဝေးဝေးရောက်နေတဲ့နေရာကနေနောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်
မင်းသမီးလေးရဲ့နန်းဆောင်လေးဟာတိတ်ဆိတ်နေပေမဲ့ ဘာမှန်းမသိတဲ့လေထုတစ်ခုကအဲ့ဒီ့အနားရောက်တာနဲ့နွေးထွေးနေ၏
သူ့ရဲ့သွေးသားကိုရှာဖို့ခြောက်နှစ်လုံးလုံးခမည်းတော်မင်းကြီးဆီကအာဏာသိမ်းခဲ့တဲ့ဘုရင်
ဒါပေမဲ့လုံးဝလက်လျော့လိုက်တဲ့အခါသူ့ဆီကိုတည့်တည့်ရောက်လာတာကသူ့သမီးလေးအပြင်လူတစ်ယောက်ပါကံကြမ္မာအရသူ့ဆီကိုရောက်လာခဲ့သည်
ဒါကလဲသူ့သွေးသားရဲ့ဖခင်ဟုကြွေးကြော်ထားတဲ့ကလေးသာသာလေးတစ်ယောက်
"မင်းကတကယ်ဘာများလဲ"
ဒါဟာ ရေရှည်တွေ့ဆုံရမဲ့ဆက်ဆံရေးတစ်ခုပေလားမသိပေမဲ့
ကံကြမ္မာကကောင်းလေသလားဆိုးလေသလားမသိ
.........
"မင်းကြီး ကျွန်တော်ရှင်းပါ တစ်ခါထဲခေါ်လာခဲ့ပါတယ်"
"ဝင်လာ!"
အချိန်ကမွန်းတည့်
ဝမ်ချန်းလဲသူ့အဆောင်မှာပြင်ထားတဲ့တော်ဝင်စားပွဲအုပ်ကိုလက်နဲ့တောင်မထိနိုင်သေး
တစ်ချိန်လုံးခုံမှာထိုင်ပြီးကိုင်နေတဲ့ခေါင်းကိုသာလက်နဲ့ဖိထားရသည်
အတွေးတွေလဲစုံပြီမို့ခေါင်းကိုက်တာကတော့မဆန်း
သမီးအွန်းဗြောနဲ့လဲတစ်ခါလောက်တော့နီးနီးကပ်ကပ်နေချင်မိသည် ဒါပေမဲ့ဘယ်လိုမှမကပ်တာကဆိုး၏
တံခါးနှစ်ချက်ကကျွီကနဲပွင့်လာသည် အရင်ဆုံးဝင်လာတဲ့ကိုယ်ရံတော်ရှင်းကကိုယ့်ကိုဦးညွှတ်ပြီးအနားလာရပ်သည်
"ဟိုကောင်လေးရော"
"အဲ့ဒီ့ကောင်လေးပါလာ....."
