Rüya [Omegaverse] [Tamamlandı]

Rüya: 15

İyi okumalar dilerim ✨

Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin 🌼

Pamirle eve gelince yorulduğumuz için salonda ki koltuklara uzanmış gözlerimi kapatıp dinlendiriyorduk. Gözlerimi açıp uyuya kalmış deltaya bakınca sırıttım.

Deltaya bak hele, bebek gibi yorgunluktan uyuya kaldı.

Koltukta vücudumu esnettip ayağa kalktım. Salondan çıkıp misafir odasından yedek pikeyi alıp deltanın üstüne örtüm ve birşeyler hazırlamak için mutfağa gittim.

Doğrusu geçmişimizi az çok hatırlatmıştım ama Deltaya söylemek ve söylememek arasında kalmıştım çünkü onun bu halini daha çok sevmiştim.

Cidden çok zor bir durumdu.

Belki de kendi kendine hatırlamasını beklemek en iyi seçenekti.

Birden belimde sarılan ve boynuma kafasını sokan delta ile irkilmiştim. Kafamı hafifçe çevirerek ona bakmaya çalıştım ama deltam biraz daha boynuma sokulup bana sıkıca sarılmıştı.

Gülümsedim.

Hatırlatmıştı.

" bana katlandığın için teşekkür ederim " dedi sessizce.

Kolları arasında zorda olsa dönüp beline sarıldım. Direk boynuma saklanmış, elleri belimi sarmıştı.

Siyah saçlarını okşadım. Dibi gelmiş boyayı görünce derin bir nefes almıştım.

Babası sarı saçları onu sert göstermez diye küçük yaştan beri deltanın saçını siyaha boyattıyordu.

Nerden mi biliyorum? Hani garip bir rüya görmüştüm ya, ordan.

Delta omzumda esneyince gülümsedim. Hâlâ uykusu vardı koca bebeğin.

" gel yatalım " dedim.

Delta benden ayrılıp gözlerimin içine bakarak kafasını salladı. Mutfakta yaptığım herşeyi bırakıp ben önde deltam arkadan gelmeye başlamıştı.

Çaktırmadan ona bakınca ellerime baktığını görmüştüm. Durup elimi ona uzattım. İlk başta şaşırdı ama sonra parlayan gözlerle elimi sıkıca tutu.

El ele odaya girip yatağa yatmıştık. Deltanın beni kendisine çekmesine izin verdim. Arkamdan bana sarılmıştı.

" Alfam " dedi sessizce.

" hım " dedim.

" bana aile olmayı öğretir misin? " diye sordu mırıldanarak.

Karnımdaki elini tutum.

" bende aile nasıl olur bilmiyorum ki ama endişelenme beraber öğreniriz " dedim tuttuğum eli okşarken.

" ne yapacağımı bilmiyorum alfam. Sadece artık normal bir hayatım olsun istiyorum " dedi çaresiz bir sesle.

" merak etme, artık yalnız değilsin" dedim gülümseyerek.