Flashback
"Oi liit,anong iniisip mo jan? Busying-busy ka ata"-siya ang childhood friend ko slash bestfriend ko slash ulitimate crush ko, ayos no tatlo-tatlo. Siya si Kervin Arenas.
Ang aking prince charming. Yeah, naniniwala ako sa fairytale, sa happy ever after, so what? Di naman masamang mangarap na balang araw eh kami ang magkakatuluyan, diba?
"Huh? Ah, iniisip ko lang yung crush ko" -ako
"May crush ka na? oi dalaga na bestfriend ko! Sino naman yang malas na lalakeng yun ha? -kevin
"Ikaw,:) ang sarap sabihin kaso hindi niya pwedeng malaman dahil na third year high school pa lang kami aware na ako sa pwedeng mangyari kapag sinabi ko.
It's either mahalin niya rin ako o di kaya layuan niya ako, at yun ang ayokong mangyari."
"Wag mo nang alamin! napaka-usisero mo talaga! saka di kayo close nun eh!" -dahil close na close na kayo, sarili mo yun eh
"O sige na nga di na kita kukulitin di mo rin namn sasabihin" ang daling kausap talaga ni Kervin mylabs.....ayieeeeee
End of Flashback
Yun ang unang pagkakataon na inamin ko sa kanyang may crush ako though hindi ko sinabing siya yun dahil ayokong iwasan niya ako. Ayokong masira ang anumang mayroon kami.
Lumipas ang panahon, dumaan ang JS prom siya ang kapartner ko. Ang first and last dance ko. Dumaan ang fieldtrip na siya ang katabi ko sa bus.
Dumaan ang foundation day na siya ang groom ko sa wedding booth. Siya ang savior ko at tagapiyansa nung nasa jail booth ako. Dumaan ang theatre namin na damit niya ang sinisingahan ko dahil nakakaiyak yung movie at syempre dumaan ang graduation day na kasabay ko siya.
Almost half of my life kasama ko siya. He's always on my side. He never left me, he never leave me alone .
I still remember nung niligtas niya ako.....................
-
-
Flashback
Im walking alone here in our village.Gusto kong magpahangin kaya I decided to go to the park bago ako makarating sa may park may nakasalubong akong group of boys and looks like tipsy that's why I feel nervous. Mag-isa lang kasi ako. What if may di sila magandang gawin sakin?
OH MY!
"Hi miss walking alone under the moon? Do you want me to accompany you? -tanong ni tipsy guy# 1
duhh! never kong gugustuhin makasama siya noh!
"No thanks" maglalakad na sana ako ng biglang hinawakan ang braso ko nung guy# 2. Holly jeez, natatakot na ako!
"How about me? I don't take no as an answer." aish,,,,,,demanding pa?
"Maybe next time,Bye" atleast hindi "no" ang sagot ko diba?
"Aba! pumapalag? I said i don't take no as answer, did you get me?" -guy# 2
"WHY! Have you heard me! Did I say no? Hindi naman diba? I just said maybe next time so please, get out of my way or better leave me alone."sa wakas na sabi ko rin, kahit takot na takot na ako.
"Eh bastos ka rin pala eh!"
sasampalin niya ako!
sasampalin niya ako!
So I closed my eyes and waited his hand to snap my face but....................
"Ouch", "aray", "ahhhhh"- I heard them saying
"Sinabi ko ng wag niyong papakialaman kung ano ang akin diba!? Don't you ever touch what is mine or else mas grabe pa ang maabot niyo saken.
"Understand? Now go!!!!!!!!" sabya takbo ng mga tipsy guys
"Kervin? Oh God! Thank you!"-me
"Are you alright? sabi ko naman sayo wag kang lalabas ng mag-isa kapag gabi eh! Dapat tinext mo na lang ako, alam mo bang tinakot mo ako." and i started to cry.
Kinabahan talaga ako dun.
"Kervin thank you !*huk buti na lang *huk dumating ka dahil *huk kundi baka wala *huk na ako.Thank you ulet *huk! "naramdaman kong niyakap niya ako at pinunasan ang mga luha sa muka ko.
"Stop crying. Okay na ang lahat, okay? Di na mauulit yun. Mahal kita eh! Bestfriends forever diba! Kaya di ko hahayaang mawala ka" tapos kiniss niya yung forehead ko.
Sanay na ako,madalas niya kasing ginagawa yun sa akin. Kaso ang masakit lang ay dahil kaibigan lang ang turing niya sa akin.
-
-
-
End of Flashback
And I still remember, yung mga pagkakataong nagkukulitan kami. I always bite his ear while he's smelling my armpit. Ewan ko ba, ginawa niya na yung hobby and yet ganun kami ka-close.
Tinatalunan ko siya sa tiyan kapag nakahaiga siya at madalas niyang kinakagat yung daliri ko sa paa at sa tuwing pinipisil ko yung pisngi niya, ginugulo niya naman ang aking mga buhok. Kapag natutulog sya sa bahay, damit ko yung suot niya.
Madalas nga kaming pagkamalang mag-boyfriend-girlfriend eh dahil sa sobrang closeness namin, kapag may gatherings lagi kaming magkasama at magkapartner.
Nasanay na yung mga taong nasa paligid namin na mag-kasama kami na sa tuwing nandun si Kaiza malamang nandoon din si Kervin. Maski rin naman ako nasanay na sa presence niya , tipong parang kulang ang araw ko hanggat di ko siya nakikita o nakakausap man lang.
Ganun lumipas ang panahon.Tumanda ako na kasama ko siya. Nakagraduate sa college na kasama pa rin siya, nagkatrabaho kasabay siya. Akala ko nga magkadugtong ang buhay namin pero nakalimutan kong magkaiba kami ng buhay. Akala ko puro saya na lang ang mararamdaman ko kapag kasama ko siya. Akala ko ok na ang lahat. Puro akala pero hindi pala.
-
-
Flashback
February 15, 2011 . Yesterday was Valentine's day. Kauna-unahang valentines na hindi ko nakasama si Kervin. May mahalaga raw kasi siyang pupuntahan kaya ngayon na lang kami kakain sa labas.
Fastforward
"Ui best, kanina ka pa ngiti ng ngiti diyan. Yan ba ang epekto nitong kinakain natin? Para kang baliw jan oh! Saka kanina ka pa busy jan sa cellphone mo. Sino ba yung katextmo? Nakakatampo ha!" -pangjojoke ko sa kanya. Kanina pa kasi siya busy sa pagtetext tas may pangiti ngiti pang nalalaman.
"Eh kasi best.Anoe eh...."
"Ano ba best? Sasabihin mo ba o sasabihin mo? Ang gulo mo!"
"Girlfriend ko na si Fria"
Daig ko pa ang binuhusan ng malamig na tubig. Halos nanigas ako sa narinig ko. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong ireact. Matutuwa ba ako o malulungkot? Pero ganun pa man friendzone ako mas minabuti ko na ring matuwa kahit na labag sa kalooban ko.
"Ganun ba? Congrats best!" -maluha-luha kong sinabi sa kanya.
"Salamat best! Y'now what? Mukhang nahanap ko na ang future ko. Masaya ako kay Fria best. Alam mo yung feeling na total happiness? Siya yun eh! Ang saya ko talaga best! And sana manahap mo rin yung total happines mo.
In that way, magiging maluwag rin ang damdamin ko kapag nagkapamilya na ako dahil alam kong may aalaga na sa rin sayo gaya ng pag-aalaga at pagmamahal ko sayo."
YOU ARE READING
What If And If Only?
Teen FictionHELLO READERS!!!!!! THIS WOULD BE MY FIRST ONE-SHOT STORY!!!!!!!!!!!! I HOPE YOU WOULD LIKE IT!!!!!!!!!! IT TAKES 10 MINUTES ONLY!!!!!!
