Nehrin yanındaki kocaman taşa oturmuş kendime bakıyordum.Bir yılan kuyruğum ve yılandan saçlarım vardı.Annemin yanına gitmeliydim,ne olduğunu sadece o bilirdi.Kaynın üzerinden inmek üzereydimki bir ses geldi.Belkide Artemistir,bu zamanlarda avlanmaya gelir.Hışırtı büyüdü ve ormanın içinden bir erkek çıktı.Tişörtü yoktu sadece pantolonu vardı ve gözleri saprayıydı.
Bana korkuyla baktı
-Sende kimsin?
-Adım Marselin
-Sen nesin böyle?
-Bende bilmiyorum.
Çocuk etrafına baktı
-Artemis...Yani buradan hiçbir kadın geçti...
-Artemis.Biliyorum,avcı tanrıça.O benim halam
Çocuk bana doğru geldi
-Halan mı? Sen Apollon'un kızı mısın? Lanetli kızı
Lanetli kızı mı,insanlar beni böyle mi tanıyordu.Yoksa yılana dönüşmemin sebebi bu muydu? Lanet miydi? Cidden annemle görüşmeliyim.
-Bilmiyorum.Benim annemi bulmam lazım
Ayağa kalkmaya çalıştıym ama hemen yere düştüm.Çocuk yanıma geldi
-İyi misin Marselin? Bu kuyruğa alışkın deyilsin galiba
Ayağa kalkmama yardım etti
-Teşekkür ederim...
-Thomas ama bana Tom diyebilirsin
-Annemin yanına gitmem gerekiyor
-Seni götüreyim mi,belliki daha bu işte daha yenisin
Kafamı olumlu şekilde salladım.Beni kucakladı
-Annenin eqvi neredeydi?
-Şey...Tartarusta
-Ah doğru Medusanın kızı.Hadi gidelim
