" ညီ...အဝတ်အစားလဲလိုက်ဦး !
  ပြီးရင် ထွက်ခဲ့ အကို အပြင်မှာ စောင့်နေမယ် "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုမင်း "

" အင်း "

အလိုက်တသိ ကိုမင်း ထွက်သွားပေးတော့ ခဏတော့ ရစ် မှိုင်နေမိသေးတယ်

အိပ်မက်မဟုတ်မှန်းသိတော့ အရာရာဟာ နာကျင်မှု
တွေ ပြည့်လာသည့် ရင်ဘတ်ကြောင့် အကျည်းတန်သွားရပြီပဲ

ရက်စက်တယ် ကိုကြီးရယ်

ရစ်လေးကို အဆုံးထိ ရက်စက်ခဲ့တာပဲဗျာ

အတွေးတွေကို ခေတ္တရပ်လို့ ရေချိုး ခေါင်းလျှော်ပင်ပြီး စိတ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး ရှင်းသော်ငြား မလွယ်ကူနေခဲ့ပြန်ဘူး

ကိုမင်း ထုတ်ပေးခဲ့သည့် အဝတ်အစားကိုလဲပြီးထွက်လာတော့ အသင့်စောင့်နေဟန်ရှိသည့် ကိုမင်း
က နှစ်သိမ့်ပြုံးဖြင့် ဆီးကြိုတယ်

" ကိုမင်း "

" အင်း...သွားရအောင် ညီ "

" ဟုတ် ...ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကိုမင်း "

" ဟင်...ဘာအတွက်လဲ ညီ "

" အခုလို...ခေါ်ထားပေးတဲ့အတွက်ပါ "

" အဟားးးးး မလိုပါဘူး ကောင်လေးရာ !
  ကျေးဇူးအတင်ခံချင်လို့ လုပ်ပေးခဲ့တာမဟုတ်
  မှန်း ညီ သိမှာပါ !
  စိုင်းလည်း အရမ်းစိတ်ပူနေတာလေ !
  အကို ခေါ်ထားတယ် ပြောမှ သူစိတ်အေးသွားတာ
  စိတ်ထဲ ဘာမှ ထည့်မထားနဲ့ ဟုတ်ပြီလား "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ...ကိုမင်း "

ကားလေးက တရိပ်ရိပ်ပြေးနေသလို ရစ် အတွေးတွေကလည်း ငြိမ်သက်ခြင်းကင်းစွာ

အဖြူရောင်စံအိမ်ရှေ့ ကားရပ်ပြီး ကိုမင်း လာဖွင့်ပေးသည့် ကားတံခါးမှ ဆင်းလာသည့် ရစ်

ထို မြင်ကွင်းကို ကြည့်နေသည့် စူးရဲသော မျက်ဝန်း
တစ်စုံက မျိုးရိုးဂုဏ်စံအိမ်၏ လသာဆောင်ထက်ဝယ် ....

အေးစက်စက် အငွေ့အသက်ဖြင့် ဆီးကြိုနေသည့်
အဖြူရောင်စံအိမ်၏ ဧည့်ခန်းထဲတွင်တော့

" ဒက်ဒီ "

အနည်းငယ် တုန်ယင်သောအသံဖြင့် ခေါ်လိုက်မိပေမယ့် ကွန်ပျူတာကို အကြည့်မပျက်သည့်
ကမ္ဘာဦး

💘ရင်ကိုခွင်းတဲ့သူ့အချစ်မြှား💘Donde viven las historias. Descúbrelo ahora