«Το πλασματακι μας»

337 21 7
                                    

Επικρατούσε ένας πυρετός επανεξέτασης.
Έβλεπαν ξανά τα στοιχεία.
Πιο συγκεκριμένα τις φωτογραφίες.
Αγ-δεν γίνεται..δεν γίνεται..δεν γίνεται..,
είπε με νεύρα καθώς δεν το χωρούσε το κεφάλι της.
Σ-κάτι μας ξεφεύγει..δεν γίνεται..
Αν-τα στοιχεία μας αυτά είναι..
Σ-πήρατε αποτυπώματα από το γραφείο της;..από το αυτοκίνητο του Δημήτρη..;..από το σπίτι τους..;..
Αν-τα έχουν ελέγξει όλα..βρήκαμε καινούργια στοιχεία..στο μαχαίρι δεν υπάρχουν τα αποτυπώματα της όμως ίχνος από το αίμα του Δημήτρη στην λαβή..,
είπε και έφερε μπροστά τους την φωτογραφία.
Αν-εδώ., κοιτούσαν με προσοχή την φωτογραφία ενώ τους έδωσε να δουν ξανά την άλλη φωτογραφία.
Αν-εδώ στην τσάντα της..έχουμε και δακτυλικά αποτυπώματα δικά της και αίμα αλλά και τρίχες..τα βρήκαμε στην ντουλάπα τους..
Η Αγγελική ξεφύσησε ενώ προσπαθούσε να επεξεργαστεί όσα καινούργια στοιχεία έβγαιναν και ο Σταύρος απλά περίμενε καρτερικά να μάθει.
Ο Ανδρέας συνέχισε.
Αν-το κολιέ της..έχει το αίμα του Δημήτρη..
Σ-ωραία..το ξέρουμε! Πάμε παρακάτω..,
είπε νευριασμένος καθώς για το κολιέ ήξεραν όλοι την ιστορία του και πονούσε ιδιαίτερα.
Αν-συγνώμη.., απομάκρυνε την εικόνα και έφερε άλλη στο προσκήνιο.
Αν-τα ίχνη από τα παπούτσια..μοιάζουν με της Άννας..
Αγ-και το νούμερο..;..
Της έγνεψε καταφατικά ενώ όσα και να σκεφτόταν εκείνη ένιωθε πως σιγά σιγά ναυαγούν.
Πίστευε στην Άννα πολύ. Την ήξερε.
Είχαν πει τα πάντα.
Πλέον βρισκόταν σε άθλια ψυχολογική κατάσταση.
Προσπαθούσε να κρατηθεί από κάπου.
Όχι..δεν θα έλεγε ψέματα.
Αγ-όχι..όχι..κάποιο λάθος έχει γίνει..καποιος την παγίδευσε..είναι φως φανάρι..κάποιος θέλει να την καταδικάσει για ένα έγκλημα που δεν έκανε..
Αν-Ούτε εγώ θέλω να το πιστέψω αλλά δυστυχώς πρέπει να εξετάσουμε κι αυτό το ενδεχόμενο.
Σ-Μα δε βγάζει νόημα η Άννα να έχει κάνει ένα έγκλημα και να μην το έχει καλύψει..
Για τον άντρα της μιλάμε..ακόμα και να μην ξέρουμε τι συνέβαινε ανάμεσα τους τον τελευταίο καιρό..σίγουρα δεν θα τον σκότωνε έτσι..
Αγ-Σταύρο τι λες;..Ακούς τι λες..;..
Η Άννα δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο..τον Δημήτρη τον λατρεύει..Αν δεν τον λάτρευε..αν δεν ήταν η ζωή της..δεν θα κρατούσε το παιδί τους και το ξέρετε πολύ καλά και οι δύο..οι σκέψεις σας και οι ισχυρισμοί σας δεν βγάζουν νόημα..
Η Αγγελική εκνευρίστηκε και πήγε να φύγει μέχρι που ο Σταύρος παρατήρησε κάτι στην εικόνα με την τσάντα.
Σ-Για περίμενε μισό λεπτό..
Στο φερμουάρ της τσάντας υπάρχει αίμα..την ανοίξατε να δει τι έχει μέσα;..
Αν-όχι..έτσι νομίζω δηλαδή..
Σ-Φώναξε άτομο να το ελέγξει τώρα!
Αν-έφυγα..
Τα βλέμματα του Σταύρου και της Αγγελικής συναντήθηκαν καθώς και αυτό ήταν και οι δύο το ίδιο πράγμα, ότι κάτι μάλλον τους έχει ξεφύγει και δεν κολλάει στην υπόθεση.
Ο Αντρέας γύρισε και επιβεβαίωσε την πληροφορία ότι η τσάντα δεν ελέγχθηκε από μέσα και έτσι οδηγήθηκαν στο εγκληματολογικό όπου εκεί βρισκόταν και ένα από τα στοιχεία του φόνου.
Η Κάλλια το εξέτασε εξονυχιστικά άνοιξε την τσάντα και βρήκε κάτι που δεν περίμενε κανένας τους να δει.
Το έβγαλε και το τοποθέτησε στο τραπέζι.
Ήταν ένα υπερηχογράφημα αλλά όχι της κορούλας τους αλλά του γιου τους που τώρα πια ήταν πολύ μακριά και δεν θα τον ξανά έβλεπαν ποτέ.
Την αβάσταχτη σιωπή μπροστά σε αυτό το θέαμα την έσπασε η Αγγελική ενώ με το ζόρι μπορούσε να μιλήσει.
Αγ-το ήξερα..το είχε συνέχεια μαζί της..δεν το ξεπέρασε ποτέ.., από τα μάτια της έτρεχαν δάκρυα όπως και από των υπολοίπων.
Είχαν βιώσει τον πόνο τον φίλων τους.
Την αγωνία τους, την θλίψη τους, όλα.
Πήγαν στην κηδεία του παιδιού τους και πέταξαν χώμα στον ταφο του.
Ένα μικρό πλασματάκι βρισκόταν μόνο του στο κρύο και στο σκοτάδι.
Ανυπεράσπιστο, ανήμπορο, χωρίς φωνή πια.
Αγ-Κάποια στιγμή το είχα δει που της έπεσε καταλάθος από την τσάντα..την ρώτησα γιατί το έχει ακόμα..ξέρετε τι μου είπε..;..,
τους ρώτησε εξακολουθώντας να κοιτάζει υπερηχογράφημα όπως και οι υπόλοιποι.
Αγ-Μου είπε ότι έχει ανάγκη να τον νιώθει κοντά της.. γιατί δεν μπόρεσε να τον προστατεύσει..πως εκείνη φταίει..ότι τον σκότωσε..αυτός ήταν ο τρόπος της να του πει συγνώμη..του μιλούσε..,
σκούπισε τα δάκρυα της ενώ συνέχισαν να τρέχουν ασταμάτητα από τα μάτια της ενώ μιλούσε.
Αγ-Του μιλούσε συνέχεια..όταν
ένιωθε την ανάγκη να μιλήσει σε κάποιον..να πει όλα όσα νιώθει..τα έλεγε στο αγοράκι τους..κοιτάζοντας την φωτογραφία του..δεν πήγε ποτέ ξανά στο νεκροταφείο..δεν μπόρεσε..εκεί πήγαινε μόνο ο Δημήτρης..κάθε εβδομάδα..η Άννα τον είχε καταλάβει..αλλά δεν του είπε ποτέ τίποτα..γιατί ήξερε ότι το είχε ανάγκη..όπως και εκείνη..δεν ήξερε αν την είχε καταλάβει ο Δημήτρης..όμως αισθανόταν καλύτερα όταν του μιλούσε..για αυτό το κράτησε..
Κανένας δεν έχει το κουράγιο να αγγίξει το υπερηχογράφημα του μικρού Μάριου.
Το κενό που επικρατούσε μέσα τους μετά τις αποκαλύψεις που έκανε η Αγγελική ήταν αβάσταχτο.
Τελικά πολλά δεν ήξεραν για τους φίλους τους.
Ίσως και περισσότερα από όσα νόμιζαν.
Pov Δημήτρη:
Ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μας και διάβαζα το βιβλίο μου.
Προσπαθούσα γενικότερα να ηρεμήσω και να μην σκέφτομαι το χειρότερο.
Αποφάσισα πλέον να μην τους δώσω άλλη σημασία και να επικεντρωθώ στην ζωή μου και στην γυναίκα μου.
Δεν την έβλεπα καλά. Ήταν ταλαιπωρημένη,
έτσι είναι το τελευταίο διάστημα.
Δεν μου έλεγε τίποτα.
Από τότε που χάσαμε το μωρό μας,
είναι σαν να έχει πέσει μπροστά της ένα μαύρο τείχος που δεν με αφήνει να την προσεγγίσω.
Τώρα βρίσκεται στο μπάνιο και έκανε για ακόμα μια φορά εμετό.
Ανησυχώ για την Άννα αλλά αυτή δεν με θέλει δίπλα της όταν της τυχαίνει κάτι τέτοιο.
Άκουσα την βρύση του μπάνιου.
Μάλλον σε λίγο θα έρθει.
Μετά από περίπου πέντε λεπτά μπήκε μέσα στο δωμάτιο μας.
Ανασηκώθηκα και κάθισα στο κρεβάτι.
Η Άννα ήρθε και κάθισε δίπλα μου και μπήκε κάτω από τα σκεπάσματα και ξάπλωσε.
Γύρισε από την άλλη μεριά για μην μπορεί να την δει ο Δημήτρης να κλαίει.
Ένας λυγμος ξέφυγε όμως από τα χείλη της .
Δ-αγάπη μου..μην κλαίς σε παρακαλώ..,
είπε και τύλιξε τα χέρια του γύρω από το σώμα της .
Α-Δημήτρη άσε με..δεν είμαι καλά..
Δ-Αγάπη μου..πες μου..θέλω να σε βοηθήσω..δεν μπορώ να σε βλέπω έτσι..,
είπε φιλώντας την απαλά στο λαιμό.
Α-Δημήτρη..και να σου πω..δεν θα με καταλάβεις..
Δ-αγάπη μου..σε παρακαλώ μίλησε μου..θα σε βοηθήσει να τα βγάλεις από μέσα σου..θα νιώσεις καλύτερα..
Είπε και προσπάθησε να γυρίσει το σώμα της ώστε να μπορεί να βλέπει το πρόσωπο της .
Η Άννα γύρισε και τον κοίταξε μέσα στα μάτια.
Τα δικά της ήταν κατακόκκινα και γεμάτα δάκρυα. Ανασηκώθηκε και κάθισε στο κρεβάτι .
Δ-Αγάπη μου..δεν μπορώ να σε βλέπω έτσι..δεν σου κάνει καλό.., είπε και με τα δάκτυλα του σκούπιζε τα δάκρυα που έτρεχαν από τα μάτια της .
Α-Γιατί..;..τι κάνω λάθος..;..
Δ-Άννα μου..αγάπη μου..μην κλαις άλλο.., είπε και έπιασε με τα χέρια του απαλά το πρόσωπο της.
Α-Δεν αντέχω άλλο Δημήτρη..δεν αντέχω..γιατί..;..τι πρόβλημα έχω..;..τι..;.., δεν είχε δυνάμεις για τίποτα. Απλά την κράτησε στην αγκαλιά του προσπαθώντας να την παρηγορήσει.
Έσπαγε και η δική του καρδιά και ήταν έτοιμη να διαλυθεί. Δεν μπορούσε να την βλέπει έτσι.
Δ-Τίποτα αγάπη μου..δεν έχεις κανένα πρόβλημα..κανένα..σε παρακαλώ..ηρέμησε..σε παρακαλώ.., είπε δίνοντας της μετά ένα απαλό φιλί στα μαλλιά.
Α-Και τότε γιατί έχασα το μωρό μας..;..ο Μαριος μας γιατί πέθανε..;..πως πέθανε..;..
Δ-σουσσσς..μην το σκέφτεσαι..σε παρακαλώ..,
είπε σφίγγοντας την στην αγκαλιά του και θάβοντας το πρόσωπο του στα μαλλιά της .
Α-Δημήτρη...
Δ-Ναι αγάπη μου...., είπε χαϊδεύοντας της απαλά το μάγουλο και σκουπίζοντας τα δάκρυα που έτρεχαν στα μάγουλα της αφού η ίδια της θέλησε να φύγει από την αγκαλιά του και κοιταζόταν πια στα μάτια.
Α-Αν δεν καταφέρουμε να κάνουμε ένα μωρό..αν έχω κάποιο πρόβλημα και δεν μπορώ να κάνω παιδιά..θα με αφήσεις..;..,
είπε κοιτάζοντας τον με παραπονεμενο βλέμμα.
Δ-Τι είναι αυτά που λες αγάπη μου..;..πανέμορφη μου..σε λατρεύω και δεν πρόκειται να σε αφήσω ποτέ..αλήθεια σου λέω..είσαι η ζωή μου..και αν δεν καταφέρουμε να κάνουμε ένα παιδάκι..πάντα θα είμαστε μια οικογένεια..εμείς οι δύο..μαζί..στο υπόσχομαι.., είπε κρατώντας στα χέρια του το πρόσωπο της χαϊδεύοντας την απαλά.
Τα μάτια του ήταν βουρκωμένα.
Α-Αλήθεια μου το λες ...;
Δ-Φυσικά αγάπη μου..δεν θα σου έλεγα ποτέ ψέματα..
Α-σε ευχαριστώ που μ´αγαπάς..το έχω τόση ανάγκη.., είπε χαϊδεύοντας του απαλά τα χέρια.
Δ-Πάντα θα το κάνω αυτό..ακόμα και όταν δεν θα είμαι δίπλα σου..να το ξέρεις..πάντα θα σ’αγαπάω..
Η Άννα απομακρύνθηκε λίγο από τον Δημήτρη και γύρισε προς την άλλη μεριά άνοιξε το κομοδίνο και έβγαλε το υπερηχογράφημα του μωρού τους από μέσα.
Γύρισε και κοίταξε τον Δημήτρη.
Ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της.
Τον πλησίασε και κουρνιάσε στην αγκαλιά του, τοποθετώντας το κεφάλι της στον ώμο του.
Ο Δημήτρης την φίλησε απαλά το μέτωπο και τύλιξε το χέρι του γύρω από την μέση της.
Η Άννα κοιτούσε το υπερηχογράφημα του μωρού τους και χάιδευε απαλά την εικόνα .
Α-μου λείπει πολύ..
Δ-αγάπη μου..μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου..
Α-εσένα δεν σου λείπει..;..,δεν της απάντησε όμως μέσω του βλέμματος του και της ανάσας του κατάλαβε πολλά.
Α-πρέπει να τον αφήσω να ηρεμήσει..ίσως να έχεις δίκιο..αλλά δεν είναι εύκολο..όμως θα μας αγαπάει για πάντα..
Δ-Φυσικά αγάπη μου..θα είναι για πάντα το αγγελούδι μας....
Α-Ναι..το αγγελούδι μας.., είπε κοιτάζοντας ξανά το υπερηχογράφημα με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο της.
Δ-Άννα μου..
Α-Ναι...;
Δ-Θα ήθελες να ξαναπροσπαθησουμε..;
Α-Και αν το τέστ βγει πάλι αρνητικό τότε..;..τι θα κάνουμε..;..
Δ-Δεν θέλω να ξεκινάς με τέτοιες σκέψεις..και ξέρεις κάτι..;..το τεστ θα είναι θετικό..και θα είσαι έγκυος στο μωράκι μας..
Α-Αλήθεια το θες..;..ή το κάνεις μόνο για εμένα..;..
Δ-Αλήθεια σου λέω αγάπη μου..το να κάνω μαζί σου οικογένεια για εμένα είναι όνειρο..είναι ότι θέλω περισσότερο στην ζωή μου..
Α-Σ´αγαπάω..
Δ-Εγώ να δεις πόσο.., είπε και άρχισε να την φιλάει παθιασμένα στα χείλη.
Την έσφιξε στην αγκαλιά του χωρίς τα χείλη τους να χωριστούν.
Την ξάπλωσε προσεκτικά πάνω στο κρεβάτι,με το σώμα του να βρίσκεται πάνω στο δικό της .
Άρχισε να την φιλάει τρυφερά στο λαιμό,
με τα χείλη του να καταλήγουν στα δικά της.
Ήταν πολύ προσεκτικός με τις κινήσεις του,
γιατί ήθελε να την κάνει να νιώσει άνετα και ασφαλής.
Έβγαλε τα ρούχα και των δύο τους  και ακούμπησε προσεκτικά πάνω της.
Την κοίταξε μέσα στα μάτια και άρχισε να της χαϊδεύει τρυφερά το πρόσωπο .
Δ-Σ´αγαπάω..πολύ..
Α-Και εγώ..πάρα πολύ..
Μπορούσαν να επικοινωνήσουν μόνο με τα μάτια . Είχαν πάντα αυτό το μοναδικό χαρακτηριστικό στην σχέση τους.
Έτσι ενώθηκαν οι ψυχές τους από την πρώτη κιόλας μέρα που γνωρίστηκαν, με τα βλέμματα τους .
Τα δάκτυλα του ακούμπησαν στα χείλη της και άρχισε να τα χαϊδεύει, ώσπου πλησίασε τα χείλη του στα δικά της.
Την ξανακοίταξε μέσα στα μάτια και της δάγκωσε το κάτω χείλος.
Τα δάκτυλα της μπλέχτηκαν στις μπούκλες των μαλλιών του.
Τα χείλη τους ενώθηκαν σε ένα παθιασμένο φιλί με τις γλώσσες τους να έχουν μπλεχτεί και να έχουν γίνει ένα.
Η Άννα τύλιξε τα πόδια γύρω από την μέση του Δημήτρη ώστε να τον φέρει πιο κοντά της.
Τα χείλη τους χωρίστηκαν.
Και οι δύο ήταν με κομμένη ανάσα.
Από τα μάτια τους έσταζε  έρωτας.
Τα κορμιά τους είχαν πάρει φωτιά και ήθελαν τόσο πολύ να έρθουν σε επαφή.
Δ-Είσαι σίγουρη..;..δεν θέλω να σε πιέσω..μπορούμε να προσπαθήσουμε άλλη στιγμή..
Α-Όχι..μην ανησυχείς..είμαι εντάξει..
Τα σώματα τους ενώθηκαν ,είχαν γίνει ένα.
Ο Δημήτρης ήταν πολύ προσεκτικός με τις κινήσεις του, καθώς δεν  ήθελε να νιώσει άσχημα η Άννα.
Της άφηνε τρυφερά φιλιά στο λαιμό και κατέληγε στα χείλη της ξανά.
Εκείνη απολάμβανε το άγγιγμα  του και ένιωθε ασφάλεια στην αγκαλιά του.
Ολοκλήρωσαν μαζί.
Ο Δημήτρης της έδωσε ένα τελευταίο τρυφερό φιλί στα χείλη και της χάιδεψε απαλά το μάγουλο.
Άνοιξε τα μάτια του και την κοίταξε .
Τότε τα βλέμματα τους συναντήθηκαν.
Ήταν γεμάτα ευγνωμοσύνη και ευτυχία.
Φαινόταν στα μάτια τους.
Τα μέτωπα τους ενώθηκαν και χαμογέλασαν αυθόρμητα, πλατιά.
Ο Δημήτρης ξάπλωσε δίπλα στην Άννα και τύλιξε τα χέρια του γύρω της,
σφίγγοντας την στην αγκαλιά του.
Της άφηνε τρυφερά φιλιά στα μαλλιά με την Άννα να έχει τοποθετήσει το κεφάλι της πάνω στο στήθος του ώστε να ακούει τους παλμούς της καρδιάς του.
Το χέρι της ακουμπούσε πάνω στην ουλή του από την σφαίρα που είχε στο στήθος του και χάιδευε απαλά το δέρμα του.
Α-Σε ευχαριστώ..είχα πολύ καιρό να νιώσω τόσο όμορφα..σ’αγαπάω..,
είπε σηκώνοντας το κεφάλι της με τέτοιο τρόπο ώστε να αντικρίσει το πρόσωπο του.
Είδε πως τα μάτια του είχαν βουρκωσει.
Άπλωσε το χέρι της και σκούπισε τα δάκρυα που έτρεχαν στα μάγουλα του.
Μόλις ένιωσε το άγγιγμα της έκλεισε ασυναίσθητα τα μάτια και πήρε μια βαθιά ανάσα.
Τότε άνοιξε τα μάτια του και το βλέμμα του συνάντησε το δικό της.
Ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του αντικρίζοντας την .
Α-τι είναι..;..τι σκέφτεσαι..;.
Δ-σε λατρεύω αγάπη μου..
Α-και εγώ..πολύ..,
είπε και τον φίλησε τρυφερά στα χείλη.
Τα χείλη τους χωρίστηκαν και τα βλέμματα τους συναντήθηκαν για ακόμη μια φορά .
Δ-Θα σε κάνω πολύ ευτυχισμένη..στο υπόσχομαι..., είπε και άρχισε για ακόμα μια φορά να δακρύζει .
Α-Είμαι ήδη ευτυχισμένη...και ξέρεις γιατί..;..γιατί έχω εσένα..όταν είχαμε χάσει το μωρό μας..πίστευα πως θα πέθαινα και εγώ μαζί του..όμως είχα εσένα δίπλα μου..και εσύ ήσουν αυτός που με κράτησε στην ζωή..ακόμα και τώρα πονάω..δεν νομίζω ποτέ να φύγει αυτό το συναίσθημα που νιώθω..όμως σ’ ευχαριστώ που είσαι εδώ..σ’ αγαπάω αγάπη μου..πολύ.., είπε με δάκρυα στα μάτια.
Δ-Και εγώ..σε λατρεύω..μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό..ποτέ.., είπε και την έσφιξε στην αγκαλιά του.
Έμειναν  ο ένας στην αγκαλιά του άλλου ενώ ο Δημήτρης έβαλε ασυναίσθητα το χέρι του επάνω στην κοιλιά της και την χάιδευε.
Δ-Εδώ μέσα μεγαλώνει πλέον το πλασματακι μας..το ξέρω..και ξέρεις κάτι..θα είναι το πιο όμορφο μωρό που έχεις δει..θα είναι το παιδάκι μας Άννα μου..το παιδάκι μας.., είπε συγκινημένος και της χάιδεψε απαλά το μάγουλο όσο την κοιτούσε με ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη.
Ο Δημήτρης έσκυψε λίγο πιο χαμηλά και έφτασε στο ύψος της κοιλιάς της.
Άρχισε να της δίνει τρυφερά φιλιά και μετά ακούμπησε το κεφάλι του πάνω στην κοιλιά της .
Δ-Νιώθω πως είσαι εκεί μέσα ψυχούλα μου..σε έστειλε ο Θεός δώρο σε εμάς..και θέλω να ξέρεις πως έχεις ένα αδερφάκι εκεί ψηλά που σε αγαπάει πάρα πολύ και θα σε προστατεύει πάντα..,
είπε και έδωσε ένα τελευταίο τρυφερό φιλί στην κοιλιά της .
Η Άννα δεν μπορούσε παρά να συγκινηθεί βλέποντας αυτό το θέαμα.
Ήταν τόσο γλυκός μαζί της ενώ την πλησίασε και την φίλησε τρυφερά στα χείλη.
Α-Αλήθεια το πιστεύεις αυτό..;..
Δ-Ναι αγάπη μου..το νιώθω..είμαι σίγουρος πως μέσα σου αυτή την στιγμή που μιλάμε..ότι μεγαλώνει το πλασματακι μας..και σου υπόσχομαι πως όλα θα πάνε καλά..και θα είμαι πάντα δίπλα σου..δεν πρόκειται να φύγω μακριά σου..γιατί δεν μπορώ χωρίς εσένα..
Α-Ούτε εγώ μπορώ μακρυά σου..και ξέρεις κάτι..;..θα γίνεις υπέροχος μπαμπάς..ο καλύτερος..
Δ-Και εσύ θα γίνεις η καλύτερη μαμά για το μωράκι μας..στο υπόσχομαι.., είπε και την έσφιξε στην αγκαλιά του .
Μετά από λίγο τους πήρε ο ύπνος.
Βρισκόταν ένας στην αγκαλιά του άλλου.
Ήταν το μέρος που ένιωθαν ασφαλείς,
που ένιωθαν ότι ανήκουν .

« Υπάρχει λόγος ; »Where stories live. Discover now