Bullets of Healing (COMPLETED)

CHAPTER 49 - PRAYER

AUTHORS NOTE

Can't Buy Me Love teaser is out!!
1st ever teleserye of Donny Pangilinan and Belle Maraino

Nabuhay ang katawang lupa ko doon

_____________________________________

Pauwi na ulit kami sa Manila. Hindi katulad ng pagpunta namin ang pagbalik namin dahil naging tahimik ang byahe. Halos lahat ay natutulog

Katabi ko naman si Knox. Natutulog siya habang hawak ang kamay ko. Nakasuot siya ng neck pillow at eyemask

Tinignan ko sa maliit na monitor kung malapit na ba kami. 2 hours nalang ay arrival na namin

Nag phone ako at nag scroll sa socials. Nang bigla akong may narinig na tumunog. Hinanap ko kung saan galing iyon.

Phone iyon ni Knox at may tumatawag. Tinignan ko kung sino iyon at may nakasulat na 'Dad'. Gusto ko sana ito sagutin dahil nakaka limang missed call na ito

Ginising ko nalang si Knox "Tumatawag ang Daddy mo, Mukhang may emergency" sabi ko sakanya

Kinusot niya pa muna ang mata niya baka kuhain ang phone niya at sagutin iyon

"Hello, Dad?" salita niya at tinignan ko lang siya.Napansin ko na kumunot ang noo niya. Nagbago din ang expression ng mukha niya. Nagugulat

Inalis niya ang pagkakahawak sa kamay ko. Tumayo siya at pumunta sa restroom habang kausap ang Daddy niya sa phone

Anong nangyari?

Hindi tuloy ako mapakali at hinihintay siya makabalik

Medyo natagalan siya makabalik kaya nag pa linga linga ako kung pabalik na ba siya

Naglalakad na siya pabalik. Mukhang seryoso ngunit mas kalmado na ngayon ang itsura niya hindi tulad kanina. Bumalik siya sa tabi ko

"Is everything okay?" tanong ko sakanya at ngumiti lang siya sa akin

Pinagmasdan ko siya at nakatulala lang siya

Palagay ko ay may problema

Pinagmasdan ko lang siya habang tinitignan ang monitor na nasa harap niya. Maya't maya din ang tawag ng Daddy niya sa kanya

"Yes, Dad" puro iyon lang ang sinasabi niya. Nang matapos sila mag usap ay tinanong ko ulit siya

"Anong problema Knox?" diretsyong tanong ko sakanya. Matagal niya ako tinignan bago nagsalita ulit

"Diretsyo uwi ka ba sainyo? Or may pupuntahan pa kayo?" tanong niya sa akin

"Uuwi ako agad" sagot ko sakanya

"Hindi kita maihahatid, Trina. I'm sorry" malungkot na sagot niya sa akin

"Huh?.. Ahmm. Its okay" sagot ko sakanya dahil naging malungkot ang itsura niya ngayon

Naninibago ako sa asta niya ngayon

May mali talaga eh

Para siyang aligaga

Isang oras nalang ay lalapag na kami. Lalo siyang nataranta. Inaayos niya ang mga gamit niya.

Nakita ko rin na kinuha niya ang baril niya at sinuksok sa tagiliran niya

"Knox, What's going on? Sabihin mo na sakin" pamimilit ko sakanya.

Malalim ang paghinga niya at bumulong sa akin "May nag aabang sakin sa airport" sabi niya at napatakip ako sa bibig ko dahil sa gulat