Σε Θέλω🫀

Κεφάλαιο 1ο

Νιώθω μεικτά συναισθήματα... Δεν μπορώ να τα εκφράσω ούτε να σκεφτώ πως θα είναι η αυριανή μέρα . Τελευταία πρώτη μέρα! Από τη μια είμαι ενθουσιασμένη από την άλλη σκέφτομαι το μέλλον και αδυνατώ να παραμείνω έστω και για ένα λεπτό ανέμελη . "Έχω υποχρεώσεις και πρέπει να τις βάλω σε μια τάξη" μονολογώ και δεν αργεί να με πάρει ο ύπνος.

Ακούω έναν γνώριμο ήχο"όχι πάλι " μουγκρίζω και το πετάω με φορά στον τοίχο.

"Σηκωωω" ακούω την φωνή της Άννας και ξυπνάω για τα καλά.

"Τι έγινε " σηκώνομαι φανερά ταραγμένη και εκείνη γελάει με την καρδιά της.

Ελα μωρέ η γλυκουλαα είναι η πρώτη της μέρα στο γυμνάσιο τώρα το θυμήθηκα για αυτό είναι κατενθουσιασμένη.

"Λοιπον θα ετοιμαστούμε μαζί όπως κάθε φορά ;" Την ρωτάω και συμφωνούμε τα βλέμματα μας.

"Δεν έχω τι να βάλωω" παραπονιέται η Άννα και κατευθύνομαι προς το δωμάτιο της της διαλέγω ένα τζιν σορτσάκι με την αγαπημένη μπλούζα και τα all-stars της και φυσικά τώρα έχει τι να βάλει εμένα να δω ποιος θα με σώσει...

Κλαυτά Χαράλαμπε η ντουλάπα μου μόνο άπλυτα δεν βρήκα εκεί μέσα.
"Θα βάλω και γω ένα τζιν σορτσάκι με τα μαύρα all star μου και ένα λευκό τοπάκι" μονολογώ.

"Όλγα", λέει διστακτικά η Άννα.

"Ναι μωρό μου "λεω γεματη απόρροια
ενώ κατευθυνόμαστε προς το αμάξι .

"Λες να κάνω φίλους σε αυτό το σχολείο;" λέει και σχηματίζεται ένα λυπημένο φατσάκι στο πρόσωπο της .

"Φυσικά! Γιατί είσαι ένα υπέροχο πλάσμα. Μπες τώρα μέσα στο αμάξι για να μην αργήσουμε!" την παρηγορώ και βάζω μπρος το αμάξι.

Πέντε λεπτά αργότερα φτάσαμε στο σχολείο μας γιατί στην επαρχιακή περιοχή που ζούμε συνυπάρχουν δύο σχολεία γυμνάσιο και λύκειο .

Πρώτο πράγμα που κάνω είναι να αποχαιρετήσω την Άννα και δεύτερο να σκανάρω την περιοχή για να δω που βρίσκεται η Θάλεια, η κολλητή μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.

Μόλις την είδα κάναμε σαν μικρά παιδιά. Τσιριξαμε και αγκαλιάστηκαμε γιατί έχω καιρό να δούμε η μία την άλλη . Τι και το δηλαδή τρεις μέρες 😁.
Μπαίνουμε μες την τάξη και διαλέξαμε να κάτσουμε διπλα-διπλα.

Με το που χτυπάει το κουδούνι μπαίνει μέσα ο υπεύθυνος της τάξης μας. Αρχικά δεν τον παρατηρώ αλλά μόλις τον κοίταξα έμεινα στήλη άλατος. Σκαλώνω και ξεκινώ να τον παρατηρώ.Καστανός ,ψηλός -πολύ ψηλός-
με καστανά μάτια και ένα χαμόγελο υπερτέλειο, φοράει ένα στενό μαύρο πουκάμισο -το οποίο διαγράφει όλο το γυμνασμένο κορμί του- και ένα μπεζ καλό παντελόνι .

"Ε αυτός είναι καθηγητής" λέω στην Θάλεια η οποία τον επεξεργάζεται λίγο παραπάνω .

"Ναι ναι " λέει ενώ έχει καρφώσει με το βλέμμα της τον καθηγητή .

"Και τώρα ήρθε το κομμάτι της γνωριμίας " λέει γεμάτος χαρά ο καθηγητής
"Εγώ είμαι ο υπεύθυνος καθηγητής της φετινής τρίτης λυκείου ο Αχιλλέας
Χατζηχρήστου" συμπληρώνει .

Όταν έρχεται η σειρά μου να πω το ονοματεπώνυμο μου παγώνω και δεν απαντάω αμέσως με αυτήν την άβολη ησυχία να μπαίνει στην όλη φάση .

"Θα μας απαντήσεις ή μας κάνεις νάζια " αναρωτιέται ο κύριος Αχιλλέας.

"Θ-θα σας απαντήσω Όλγα με λένε , Όλγα Αποστολάκη " απαντάω και ένα βάρος φεύγει από πάνω μου .

"Να σας κάνω μια ερώτηση ;"

"Ναι φυσικά σε ακούμε Όλγα " λέει .

"Πόσο χρονών είστε γιατί φαίνεστε πολύ μικρός για καθηγητής " λέω και μόλις συνειδητοποιώ ότι πέταξα κοτσάνια θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί.

"Είμαι 24, ελπίζω να σου κάλυψαν την περιέργεια Όλγα " απαντά ήρεμος στην ερώτηση μου .

Η ώρα περνά και φτάνει η στιγμή που μας αποχαιρετά και μας δείχνει που είναι τα νέα βιβλία.

"Μπορείτε να αποχωρήσετε" λέει με αυτή την γλυκιά και τσυτοχρόνως σέξυ φωνή του .
"Όλοι εκτός από την Όλγα " συμπληρώνει.