Yakamoz Güzeli

4.Bölüm

Gözlerim muhteşem bir kokuya aralandığında gözümü ovuşturarak kendime gelmeye çalıştım.Bu gece öyle bir uyumuştumki kıyamet kopsa bile kimse beni uyandıramazdı.

"Günoo,ben"diyip ayaklarımı yataktan aşağı indirdim ve oturur hale geldim.Bir sürede bu şekilde kendime gelmeye çalıştım fakat yine olmayınca ayağa kalkıp odamdan çıktım ve banyoya doğru ilerledim.Banyoya girip elimi ve yüzümü yıkayıp banyodan çıktım ve mutfağa girdim.Mutfağa girdiğimde Arya her bizde kaldığında ki gibi yine birlikte kahvaltı hazırladıklarını görünce yanlarına gidip hazırladıklarına baktım."Günoo,herkesee"diye her zamanki gibi enerjik kişiliğime geri döndüm.

Arya"Günoo" dediğinde ona gülümseyip yanağına bir öpücük kondurduğum sırada annemin de bizi taklit ederek"Günoo"dediğini duydum.Anneme arkasından sarılıp onunda yanağına bir öpücük konudurp ayrıldım ve tekrar masaya doğru döndüm ve ilerleyerek sandalyene oturdum

"Sen de bize yardım ediyorsun,Defne"

"Yoo,kim çıkardı."dediğimde bana dönen öldürücü bakışları görüp yanlarına gittim."Ee,ne yapacağım ki?"

Annem"Tezgahtaki şu tabakları götür bakayım masaya."dediğinde tezgahtaki tabakalardan tutabildiğim kadar aldım ve masay dizdim.Arya da birkaç tabak alıp masaya oturduğunda annemde elindeki çaydanlık ile bardaklarımıza çay dolduruyordu.

"Beni sadece iki üç tabak taşıyayım diye mi kaldırdınız?"dehşetle sorduğum soruya ikiside göz devirdi ve kahvaltılarını etmeye başladılar.

"Çok üşengeçsin."Aryanın bana dediğini duyduğumda hemen bakışlarım ona döndü.

"İltifat olarak algılıyorum."

30 dakika sonra

Kahvaltılarımızı ettikten sonra Arya'yı evine bırakmak için evden çıkmıştık.Yol boyunca bugün buluşup bir şeyler yapalım mı diye düşünürken zamanın nasıl geçtiğini fark etmemiştik.

Arya'yı bırakıp arabaya tekrar bindim ve çalıştırdım.Daha sonra Ayçalara doğru yöneldim.

Giderken en sevdiğim şarkıları bağıra bağıra söylüyordum.Tam şarkının en sevdiğim kısmına gelince grubun aradığını gördüm.Uzanıp görüntülü aramayı açtım ve kızları hiç takmadan şarkıyı bağıra bağıra söylemeye devam ettim.En sonunda kızların birinin bana seslendiğini duydum ve durdum.Kimin seslendiğini anlamamıştım o yüzden kimin dediğini anlamak için kızları tek tek süzdüm."Kim seslendi!"

"Şarkının sesini kısarsan hem bağırmak zorunda kalmazsın hemde bizi duyarsın aptal!"

Kimin dediğini yine anlamadığım için uzanıp şarkının sesini kıstım ve tekrar sordum"Ne?Duymadım ne dediniz?"

Yelda'nın gözünü devirdiğini görünce bende ister istemez göz devirdim."Görüyorumda kendinden geçmişsin.Ne bu sevinç."

Eflal'in dediğine hafif güldüm ve cevapladım"Arada oluyor ya bir nedeni yok."

Ayça"Emin miyiz?"diye imalı bir şekilde sorunca tekrar göz devirdim.

"Ayça sanki sen çok fazla Wattpad kitabı okuyorsun he canım?Biraz ara mı versen şunlara?"

"Saçmalama ya!Ne alakası var!"

"Çok var ama...Neyse"diye mırıldandım.Yelda dudak okumayı bildiği için dediğimi anladığında ağzından küçük bir kıkırtı kaçtığını duydum.Daha sonra bende güldüm ve ekledim"Ayça,evdesin değil mi?Çünkü size geliyorum."

"Evet evdeyim.Kitap okuyordum."diyip okuduğu kitabı ekrana doğru uzatıp gösterdi.

"Kitabın ismi ne?"