Yarım Kalanlar

《 14 》

Harun basbaya açık bir şekilde eyleme onları öldürmeyi teklif etmişti. Eylem anlık olarak şaşırsada bir süre sonra harunun mafya gerçeği yüzüne çarpmıştı. Ama bu dediği yok yani olamazdı.  Böyle bir şeyi kabul edemezdi eylem.

Harun ben olmaz yani yapamam. Öldürmekten bahsediyorsun farkında mısın?

H: tamam sen bilirsin ama aklında bulunsun ne zaman istersen bana demen yeterli. Bir daha bu konuyla ilgili sıkıntı çıkarsa kocana koş karıcım.

Eylem şaşırarak
"napıyım dedin"

H: kocama koş dedim. Herşeyi hallederim ben. Tamam mı?

E: tamam, kocacımm

İkisinin arasında evlendiklerinden beri sık sık bu muhabbet açılırdı. Açıkçası eylemden çok harun ona her koşulda kocası olduğunu hatırlatıyordu. Harun bir nevi onu sahipleniyordu. Bu ne kadar eylemin de hoşuna gitsede korkuyordu eylem. Bir gün haruna aşık olursa ne yapardı böyle. Cidden eylem için düşüncesi bile zor geliyordu. Anlaşmalı evlendiğin kocana aşık olup da ne yapıcaksın eylem. Nasıl olsa bir gün yollarınız ayrılıcak işte o zaman pişman olmamak için haruna karşı daha dikkatli davranmayı kafaya takmıştı eylem. Yinede harunla her yan yana gelişinde ne kadar belli etmemeye çalışsa da olur olmaz ondan etkileniyordu . Bu da evrenin eyleme karşı olan sınavıydı işte.

~~~~~~~~~~~

Eylem akşama kadar ders çalışmıştı. Arada bir yanına serdar ve kenan uğruyordu. Açıkçası kenan ilk geldiğinde  bu tarz şeylerin ona uymadığını söyleyerek sıkılmış ve hemen gitmişti ancak serdar onun aksine eylemin bir süre yanında durmuş ve ona yardımcı olmuştu. Tabii arada Kenan da odaya dalıp kahve molası diye bağırarak herkesi toplamış ve sohbet açmıştı. Sohbetin öncelikli konusunda okuldakiler olurken konu haruna kadar uzamıştı işte.
Kenan durmadan eylemin odağını bozmuş ve onu başka şeyler yapmak için ikna etmeye çalışmıştı. Ama nafile günün sonunda serdar ve otoritesi kazanmıştı ve Kenan da odada bir köşede sızıp kalmıştı. O da gün boyu sıkıldığı için eyleme bulaşmak istemişti ama serdar net bir dille onu odağını bozmaması konusunda uyarmıştı. Sonuç olarak zafer gülüşüyle serdar, çalışmaktan bunalmış bir eylem, huysuz ve uykulu bir Kenan bırakıyorum size.

Harundan

Gün boyu evdeki hareketsizlik fazla dikkatimi çekmişti. Herkes neredeydi?
Normalde kenanın evde bir o yana bir bu yana dolanıp birine bulaşması ve serdarla kavga etmesi gerekirdi. Her zaman ki gibi ayıran da bendim ancak bugün çıtları dahi çıkmamıştı. Sadece kenanın ne dediğini anlamadığım bir bağrışması duymuştum. Saat de geç oluyordu bende işlerimi bitirmiştim. En iyisi bi bizimkileri yoklamak diye ayaklandım. Eylemin çalışma odasına gittim. Genelde hep orada olurdu çünkü ve evet fazla vakit geçiriyordu orada. Bazen kızmıyor değilim. Bu kadar çalışmaya ne gerek var ki. Zaten ben olduğum sürece bir işe de ihtiyacı yok. Ama ya eylem benden sonrasını düşünüyorsa. Cidden düşünmeyip de ne yapıcak. Sonsuza kadar evli kalmayacağız ya. Benden sonraki hayatında bir işe giricek yeni insanlar tanıyacak ve belkide aşık olucak. Bir süre durakladı harun. Tamam son ihtimali eleyelim. Hatta direk tüm ihtimalleri eleyelim çünkü benden sonrası olacağını sanmıyorum.

Ben düşüne düşüne çalışma odasına varmıştım bile. (mübarek çok uzun yol yürüdü)
Direk odaya girmiştim çünkü bir yatak odası değildi sonuçta. En fazla ne yapabilirdi ki içerde.

Harunun girmesiyle birlikte kaşlarının havalanması bir oldu. Eylem sandalyede başını arkasına yaslanmış tavanı izliyordu. Kenan bir köşede sızıp kalmışken serdar ise kulaklık takmış bir şekilde  keyifle telefonuna bakıyordu.

H: hayırdır bensiz gün fln mı yaptınız 

Üçünden hiçbiri bile haruna yüzünü dönmemişti. Hatta kimse cevap bile vermemişti. Sonradan eylem ona dönüp cevap verdi.

E: Hayır sensiz bir şey yapar mıyız hiç. Sadece ben çalışırken serdar da dahil oldu ve kenan ise kalan son birkaç damla gücünü bizimle uğraşarak harcadı. Sonuç ortada

Harun onların iyi anlaştığını fark etmişti ve bu iyiydi. Eylem gittikçe aileye dahil oluyordu ve buda harunu memnun etmeye yetiyordu.

H: pekala geç oldu yorulmuş olmalısın geç uyu artık

Eylem harunun sözlerine karşın pencerede dışarı baktı. Odadaki perdenin arkasından ayın parlaklığı hafifçe odaya vuruyordu. Sahi nasıl fark etmedim diye yakındı eylem.

E: haklısın. Haklısın da uykum yok. Sadece yanlış anlama aramızda kalsın ama ikisi bir araya geldimi susmak bilmiyorlar. Bu yüzden ne okuyup ne yaptığımı şaşırdım ve buda çalışma süremi arttırdı.  Ama Allah var baya kafa dengiler. Şanslı adamsın be harun.

H: harun?!

E: şanslı adamsın aşkım ,oldu mu

H: oldu oldu. Hadi gel bahçeye çıkalım az. Hava çok guzel

Eylem bu teklife karşı en içten gülümsemesiyle karşılık verdi

E: Hayır diyemeyeceğim.

Eylem çocuk edasıyla resmen yerinden zıplayarak çıkması bir oldu.Eylemin çıkmasıyla birlikte harun arkasını döndü Kenan hala uyurken serdar ortamdan uçmuş gitmişti bile. Onların duymayacağından emin olarak sessizce konuştu harun .

" Bende kalbime hayır diyemeyeceğim "

Harun ağır adımlarla eylemin arkasından giderken hesaba katmadığı bir şey olmuştu. Serdar kulaklıkla hiçbir şey dinlemiyordu ve telefonu tamamen kapalıydı. Kenan ise uyumamıştı. Sadece gözünü kapalı tutmuştu. Harunun gitmesiyle ikisi de toparlandı yerinde. İkisi de aynı şeyi yaptığını fark edince birbirlerine bakıp aynı anda konuştular.

K & S: ateş bacayı sarmış