Το γραφείο της Βάργκα και το νοσηλευτήριο βρίσκονταν δίπλα στο ασανσέρ. Εκεί διασταυρώνονταν οι τρεις κύριοι διάδρομοι της Σειρήνας. Ο μεγάλος κεντρικός διάδρομος προς την κορυφή του σκάφους, πέρναγε μέσα από τα γραφεία και τις αίθουσες συνεδριάσεων για καταλήξει στο πιλοτήριο και άρα και στο γραφείο της Κυβερνήτη Βέρας Σίλβα. Στα δεξιά, ο διάδρομος έφτανε μέχρι τη βιβλιοθήκη και τον εσωτερικό κήπο, όπου διακλαδωνόταν για να φτάσει το playroom και την καφετέρια. Ο αριστερός διάδρομος, που περνούσε και μπροστά από το νοσηλευτήριο, άνοιγε στα αριστερά του στον χώρο εκπαίδευσης, πίσω από τον οποίο υπήρχε το γυμναστήριο και κατέληγε, στο βάθος του, στο γραφείο του Κέιταρο Χίνατα, Υπεύθυνου Ασφαλείας.
Ο Άντριου τον πέτυχε στον διάδρομο ακριβώς τη στιγμή που έβγαινε από το γραφείο της Βάργκα.
Θα μπορούσε να τον αναγνωρίσει μονάχα και από την αυστηρή, συμπαγή κόψη της σκιάς του, η οποία κινούταν στο μεταλλικό έδαφος, υπερβολικά τετράγωνη, ή κι ακόμη από το σκληρό θαμπ-θαμπ που έκανε οι μαύρες μπότες του, όλο και πιο δυνατό όσο πλησίαζε. Όλα τα πράγματα πάνω στον Χίνατα ήταν έτσι: Σκληρά και γκρίζα. Η γκρίζα, αυστηρή στολή του, με όλα της τα κουμπιά να γυαλίζουν και η ευθυτενής, παραλληλόγραμμη πλάτη του με τον χοντρό σβέρκο.
Για μια στιγμή ο Άντριου σκέφτηκε να χωθεί ξανά στο γραφείο αλλά ήταν ξεκάθαρο πως ο Χίνατα τον είχε εντοπίσει και τον παρακολουθούσε με τα γκρίζα, μικρά μάτια του. Ακόμη και τα μαλλιά του ήταν γκρίζα, επιμελώς κολλημένα στο κρανίο του. Ο Άντριου έστρωσε το σώμα του σε στάση προσοχής.
«Κύριε», είπε, προσπαθώντας να μην τον κοιτάει.
«Περπάτα μαζί μου, Κάθλερ», είπε ο Χίνατα χωρίς να σταματήσει ή να μειώσει έστω την ταχύτητα. Ο Άντριου αναγκάστηκε να τρέξει ένα εξευτελιστικό τροχαδάκι για να τον προλάβει.
Κάθε πράγμα που έκανε ο Χίνατα του θύμιζε με έναν οδυνηρό, ντροπιαστικό τρόπο τα τρία χρόνια που πέρασε στον στρατό, δεκαοχτώ χρονών αγόρι ακόμη, βιώνοντάς τα όλα με έναν υπερβολικά συναισθηματικό τρόπο. Βρωμούσε ο τόπος με σαδιστές με χοντρούς λαιμούς, ικανούς να κατατροπώσουν ακόμη και αγόρια με την ατσάλινη, κυνική φύση του Άντριου. Το μόνο που τον παρηγορούσε ήταν πως η στρατιωτική καριέρα του Υπεύθυνου Ασφαλείας πρέπει να είχε αποτύχει παταγωδώς για να καταλήξει να είναι ένας ασόβαρος, ιδιωτικός υπάλληλος στο ασόβαρο, ιδιωτικό μπουρδέλο που ήταν η Σειρήνα. Ένας ασόβαρος, ιδιωτικός υπάλληλος χωρίς καθόλου κύρος. Ο Άντριου πάντα χαιρόταν να τον βλέπει να βράζει και να κοχλάζει στις συναντήσεις όπου ήταν παρούσα και η δόκτορας Ρασίντ.
YOU ARE READING
Κάτω από τα Δέντρα
Science FictionΗ εποχή των Μεγάλων Αναζητήσεων έχει φτάσει στο τέλος της. Το μεγάλο άστρο του εξωδιαστήματος έχει αρχίσει να σβήνει. Ο Άντριου Κάθλερ είναι μέλος του πληρώματος της τελευταίας από τους Μεγάλους Κυβερνήτες, σε μια αποστολή στον αχαρτογράφητο πλανήτη...
