cinsiyel, hyunin

27

hyunjin

"Niyekine?"

"Ne demek niye Changbin? İnsanlar gelecek amına koyayım, al şu donunu yerden."

"Bir haftadır orada o şimdi mi gözüne battıkine?"

Jeongin sabır dilerken Minho "Tamam alır," diyerek Changbin'i dürttü. Geldiğimizden beri evi toplamaya çalışıyorlardı. Kapıda sadece "Sa," diyerek gülümsemiş ve içeri geçmişti. Mal gibi Minho'ya bakmıştım ben de. En azından bir öpüp sarılırız diye beklemiştim.

"Aldım, oldu mukine?"

"Siktir git evlat, ciddiyim. Siktir git."

"Jeongin sakin ol!"

Jisung mutfaktan bağırdığında yerdeki yastıkları koltuğa koymayı bırakıp Jeongin'e baktım. Ters ters etrafa bakıyordu. Göz göze geldiğimizde dudağını dişlemeye devam edip ayağının ucundaki yastığa Changbin'i hedef alarak tekme attı.

"Ev değil, ahır sanki."

"Şunun odasına iğne atsan bulamazsınkine, gelmiş ne diyor."

"Jeongin bir gelsene," diyerek bileğinden tuttum ve odasına doğru çektim. Jisung ve Felix mutfak kapısından bizi izlemişti.

"Neyin var?"

"Bir şeyim yok, ev çok dağınık. Oturmuş orada yiyişiyorlar."

"Tamam hallederim ben, bu kadar gerilme."

Yatağa oturup ellerini tuttuğumda önümde dikilmeye devam etti. Üstten bana bakıyordu. Konuşmamayı tercih etti. Avucumun içindeki elleri dudaklarıma götürüp öpücük kondurdum ve yeniden ona baktım.

"Çok özledim seni ya. Sen hiç özlemedin galiba."

İç çekerek bacaklarımın arasına girdi ve sağ bacağıma oturup bana döndü.

"Çok özledim."

"Göster o zaman ne kadar özlediğini."

"Hyunjin uğraşamam böyle şeylerle şu an."

Kalkmaya yeltendiğimde sıkı tutmamla birlikte yeniden oturmuştu. Oflayarak bana bakıyordu.

"Neyin var senin ya? Benden kaçıyorsun."

"Yav senden niye kaçayım? Kafam attı sadece."

"Neyin varsa söyle, ben de kendimle ilgili olduğunu düşünmeyeyim."

"İstemiyorum söylemek, boşver sen de tamam mı?"

Yanağımı okşayıp gülümsedi. "Jeongin," dediğimde beni öpmeye başladı. Devam ettirmeyip bu konuyu irdelerdim normalde fakat haftalardır bu dudaklara hasret olduğumdan karşı koyamadım. Elimi beline dolayarak kucağımdan kaldırdım. Sırtı yatakla buluştuğunda ellerini yanaklarıma koydu. Sonrasında ensemde birleştirmişti.

Uzattıkça uzatabildiğim öpüşmeden sonra gözlerimin içine baktı.

"Jisung'un ailesi ona hediye göndermiş."

Birden bunu söyledi. Kaşlarım hafiften çatılırken aynı şekilde bana bakmaya devam ediyordu. Üzerinden çekilip yanına uzandım. Dümdüz durdu o. Ben yan dönerek kafamı avucuma dayadım.

"Buna mı canın sıkıldı?"

"Hayır, aksine çok sevindim. Onu destekleyen bir ailesi var. Böyle sikko bir şarkı yapsa bile hepsi destek oluyor. Arayıp tebrik ediyorlar, hediyeler gönderiyorlar. Ne bileyim birileri var onu destekleyen. Ne yapsa aferin diyen mesela. Hani bir şeyi çok iyi yapmasına gerek yok. Yapsa bile takdir ediliyor. Anladın mı?"