3. BÖLÜM

1.2K 28 0
                                    

Uyandığımda yorganın altında çıplaktım ve her yerim morarmıştı ama gece ne olduğunu tam hatırlayamıyordum sanırım bayılmışım.

Doğrulmaya çalıştım ama belim çok ağrıyordu en iyisi geri uzanıp dinlenmekti.

Yine tavan ile baş başa kalmıştım
Ne yapacağımı bilmiyordum, çaresizdim başıma böyle birşey geleceğini hiç düşünmezdim haliyle şuan da bir planım yoktu.

Odayı iyice inceledim hiç pencere yoktu ve kapıyı da alev her  dışarı çıkışında kilitliyordu ayrıca kapıdan kaçmaya çalışsam bile aptallık olurdu beni görmemesi mümkün değildi.

Tam düşünürken kapı açıldı, alev içeriye girdi, elinde bir kahvaltı tepsisi vardı ve özenle hazırlanmıştı açıkçası buraya geldiğimde yediğim yemeklere  göre (tabi onlara yemek denirse) çok iyiydi.

-Al ye, dedi.

+Hayret başına taş mı düştü?

- Başıma taş düşmedi merak etme, avımı besliyorum ki intikamım daha eğlenceli olsun.

+Yine şaşırtmadın

-kes sesini de önündekini ye şuna bak yüz verdik tepemize çıktı.

Tepsiyi aldım ve yemeye başladım oh be dünya varmış.

Yemeğimi bitirdiğimde alev hâlâ bana dik dik bakıyordu.

+Ne istiyorsun?

-Duş al

+NE

- Sağır mısın duş al dedim, leş gibi kokuyorsun kaç gündür duş almadın

+Peki, dedim ve odamın içindeki banyonun kapısına doğru yöneldim.

Alev de peşimden geliyordu, arkama döndüm ;

+Hey ne istiyorsun? Dedim.

Banyodaki pencereyi işaret etti ve parmaklarını boynumda dolandırmaya başladı

-kaçmayacağını nerden bileyim?

+ Kaçmayacağım söz veriyorum

- artık kes sesini ve soyunup küvete gir bu iş uzamaya başladı zaten her şeyini gördüm neyin peşindesin neyi saklıyorsun haha

Beni dinlemeyeceği belliydi pes ettim ve soyunmaya başladım, onun dik bakışları çok rahatsız ediciydi bunu yapmak istemiyordum fakat başka bir seçeneğim de yoktu.

Hızlıca soyunup küvete girdim, duşumu aldım.

Giyiniyorken bile bakışları üstümden ayrılmıyordu amma intikam aşığıymış be bu kız.

Giyindikten sonra elindeki kelepçeyle beni yatağa bağladı, cidden yorulmuştum bu durumdan ve bileklerim daha fazlasına dayanamıyordu.

Onun yüzüne baktım ama hiçbir merhamet belirtisi yoktu, mecburen durumu kabullendim.

Beni kelepçeledikten sonra dönüp;

-Birkaç gün bir arkadaşım seninle ilgilenecek, dedi ve dönüp gitti.

Ona birşeyler sormak istemiştim ama buna hiç müsaade etmiyordu çok zor bir durumdaydım kendimi ifade bile edemiyordum, acaba bu arkadaş kimdi, beni kurtarır mıydı? Eğer tanıdığım biri ise şans benden yana olacaktı..

Yine yeni bir gün başlamıştı, hava aydınlanmıştı ve kuşların cıvıldayışlarının sesi  tüm odayı dolduruyordu, bugün alevin arkadaşı gelecekti yani tek umut kaynağım.





I'll Luv u Until Forever (GxG)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant