ချောက်ချားဖွယ်ရာဘော့စ်ကြီးကို ၃၆၃ရက် ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်ပြီးနောက်...

Part 29

တာဝန်ရှိသူတစ်ယောက် ထွက်လာသည်။ ထိုသူသည် ဤကဲ့သို့ ကိစ္စများကိုနည်းနည်းမှ အံ့ဩနေသည့်ပံဒမပေါက်တော့ဘဲ ပုံမှန်အတိုင်းပြောလာသည်။

"စွမ်းအားရှင်တွေကတော့ ဝင်နိုင်တယ် သာမန်လူတွေက ကနဦးအဆင့် အမြုတွေ ဆယ်ခု ဒါမှမဟုတ် အဆင့်တစ် အမြုတေ သုံးခုပေးရမယ်"

လောင်ကျူ မျက်ခုံးတို့ တွန့်ကုတ်သွားပြီး ခေါင်းဆောင်ကို ကြည့်သည်။ သူတို့တွင် သာမန်လူ အယောက်ခုနှစ်ဆယ်ပါလာပြီး အမြုတေတို့ကတော့ ထိုမျှလောက် များများစားစား မရှိပေ။ ပို၍ အရေးကြီဂသည်မှဦ သူတို့၏ အားဖြည့်ဆေးရည်နှင့် သောက်ရေတို့က ကုန်တော့မည်ဖြစ်ပြီး နောက်ထပ် အခြေစိုက်စခန်းတစ်ခု တွေ့ရန် မည်သည့်အချိန်အထိ ခရီးဆက်ရဦးမည်ကို မသိခြင်းဖြစ်သည်။

ခေါင်းဆောင်သည် လွန်ခဲ့သော ရက်များစွာထဲက ပြန်ကောင်းလာပြီဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာပျက်ကပ်မတိုင်မီက သူသည် ယွီလင်မြို့တော်မှ ထွက်ခွာခဲသော သာမန်လူတစ်ဦးမျှသာ ဖြစ်သည်။ ဤသို့သော အခြေအနေမျိုးနှင့် ကြုံလာရသည့်အခါ စိတ်ဓာတ်ကျသွားမိသည်။

ထိုအချိန်တွင် ကျန်းကျိရင် ထွက်လာပြီး တာဝန်ရှိသူကို မေးသည်။

"အစားအစာတွေကိုရော လက်ခံလား"

ကျန်းကျိရင် သူ၏ ဆိုင်ရှိရာပေ့ချ်ကို ဖွင့်၍ ကုန်သွယ်လဲလှယ်ရေးထဲ ဝင်လိုက်ချိန်တွင် ဂိုထောင်ရှင်းလျော့ဈေးဟူသော ဆိုင်းဘုတ်ကို တွေ့လိုက်ပြီး ထိုဆိုင်တွင် ဂျုံမှုန့်များကို ငါးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းလျော့ဈေးနှင့် ရောင်းချနေသည်။ သူသည် ဂျုံအိတ် ကိုးဆဘ့်ကိုးအိတ်ပါသော အိတ်တစ်လုံးကို ငါးယွမ်ပေး၍ ဝယ်လိုက်သည်။ store တွင် အာကာသစွမ်းအင်ဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော နေရာလွတ်အိတ်ကို ငါးယွမ်နျင့် ဝယ်လိုက်ပြန်သည်။

<Tomorrow>ကမ္ဘာနှင့် ဂိမ်း၏ အကြီးမားဆုံးသော ကွာခြားချက်မှာ နေရာလွတ် item အမျိုးမျိုးရှိခြင်းဖြစ်သည်။ ဥပမာပေးရလျှင် သိုလှောင်နေရာလွတ် အမျိုးအစားဖြစ်သည်။ ဂိမ်းထဲတွင် ကစားသမားတစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းတွင် သူတို့၏ itemများကို ထည့်ရန် ကျောပိုးအိတ်တစ်လုံးစီ ရှိကြသည်။ သူတို့တွင် အခြားသော အမျိုးအစားများဖြစ်သည့် သိပ်မသိသာသော သိုလှောင်လက်စွပ်၊ သိုလှောင်လက်ကောက်၊ သိုလှောင်အိတ်အသေးစားများ အမျိုးမျိုးရှိကြပြီး တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်နှင့် မသိသာမည့် အရာများဖြစ်သည်။