ဒီငွေရောင်ဆံပင်က အရမ်းကိုချောမွေ့ပြီး ခံစားလို့အရမ်းကောင်းတယ်။ကုဟိုင်က ၎င်းကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ထိတွေ့ခွင့်ရခဲ့တယ်။အဲလ်ဗတ်က သူ့ဆံပင်ကိုထိလိုက်တဲ့အခါ သူ့မျက်ဝန်းတွေက ကျဉ်းမြောင်းသွားပေမဲ့ သူက မခုခံခဲ့ဘူး။သူက ကုဟိုင်ကို စိတ်တိုင်းကျလှုပ်ခွင့်ပေးထားတယ်။
စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် ကုဟိုင်က သူဘာလုပ်နေလဲဆိုတာ သတိထားမိပြီး အမြန်လက်ရုပ်လိုက်တယ်။အရင်တုန်းကတော့ သူက ဒီလူကိုမြင်တာနှင့်ထိတယ်။အခုတော့ သူက အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ တစ်ဖက်လူ၏ဆံပင်ကို ပေါ့ပေါ့ဆဆကိုင်သွယ်နေပြီး ဒါက နည်းနည်းတော့ မယဉ်ကျေးဘူး။
ကုဟိုင်က သူ့လက်ကို ဖယ်ပြီး သူတောင်းပန်ဖို့အချိန်တောင်မရလိုက်ခင်မှာဘဲ အဲလ်ဗတ်က သူ့ဖယ်လိုက်တဲ့လက်ကို တိတ်တဆိတ်ဆွဲပြီး ပြန်ထားလိုက်တာကို မြင်လိုက်ရတယ်။ဒါက...သူ့ကိုထိခွင့်ပြုတာလား?
ဒီအချိန်မှာတော့ ကုဟိုင်က ဇာ့ဂ်မျိုးနွယ်တွေ၏ဆံပင်ဖီးပေးခြင်းဆိုတဲ့အထူးအဓိပ္ပာယ်ကို မသိခဲ့ဘူး။သူက သူ့ရှေ့က နူးညံ့တဲ့သွင်ပြင်နှင့်ငွေရောင်ကြောင်ကြီးတစ်ကောင်ကို မြင်တာနှင့် သူက အကြိမ်ရေတစ်ချို့ အလွန်နူးညံ့တဲ့ငွေရောင်ဆံပင်ကို မထိဘဲမနေနိုင်ဘူး။
"ခင်ဗျား ဒါကိုနောက်ကျရင် မဝတ်နဲ့တော့ ဟုတ်ပြီလား?"ကုဟိုင်က သူ့ညာလက်မှာ အနက်ရောင်မျက်လုံးစည်းကို ကိုင်ပြီး သူတွေးထားတာကို ပြောလိုက်တယ် "ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ဘေးရှိနေရင် တိတ်ဆိတ်တယ်လို့ခံစားရတယ်လို့ပြောတယ်မလား။ဒါဆို အနည်းဆုံးတော့ ခင်ဗျား ကျွန်တော်နဲ့တွေ့တဲ့အချိန်မှာ ဒါကို မဝတ်သင့်ဘူး"
"ကောင်းပြီ"အဲလ်ဗတ်က ခဏလောက်တုံ့ဆိုင်းနေပြီးမှ ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။
ဒီကမ္ဘာကြီး၏ပုံစံက အလွန်ကိုထူးဆန်းလှတယ်။၎င်းက ရှင်းလင်းစွာ ရင်းနှီးနေတဲ့နေရာတစ်ခုဆိုပေမဲ့ သူ့အမြင်ကို ကြာရှည်စွာတားဆီးထားလိုက်ကတည်းက အဲလ်ဗတ်က သူမြင်တာဘာလဲဆိုတာ နားလည်ရန် ထူးဆန်းနေခဲ့တယ်။
အရောင်နှင့်ပုံစံ..အဲလ်ဗတ်က သူမြင်တဲ့အရာနှင့် သူလေ့လာထားတဲ့အရာ ယှဉ်တွဲဖို့ရာ နှစ်စက္ကန့် သုံးစက္ကန့်လောက် အချိန်ယူရတယ်။
