One Piece x reader // one shots

Vinsmoke Sanji

Mutfakta ona yardım ederken, Sanji'nin kolları arkadan belinize dolandığında ve çenesi omzunuza dayandığında kalbiniz göğsünüzden fırladı.

"Sanji, ne yapıyorsun?" Ensene bir öpücük kondurup tenini ısıtırken kıkırdadın.

"Hiçbir şey canım. Seni sevdiğim ve yanımda olduğun için kendimi şanslı hissediyorum," diye fısıldadı kulağına, kızarmana neden olarak.

Mürettebata bu akşamki yemeği pişirmek için ocağa dönmeden önce seni yanağından öptü.

Mutfakta ustaca savurup manevralar yapmasını izlediniz ve onu hayranlıkla izlerken kalbinizde bir duygu vardı.

Sanji ve sen bir süredir birlikte olmanıza rağmen, onun tatlı sözleri endişeli kalbinizi yalnızca çok kısa bir süreliğine sakinleştirebilirdi.

Kalbinin gerçekten ait olduğu tek kadının sen olduğunu sana itiraf ettiğinde bir söz verdi ve bu seni derinden etkiledi ama son zamanlarda Balıkadam Adası'ndan bu yana... onun birini bulacağına dair kendini güvensiz hissetmekten kendini alamıyordun. 

Şimdiye kadar en çok sana yaltaklandı ve sana değer verdi. O size karşı tam bir beyefendiydi, bu sayısız zamana rağmen en başından beri bildiğiniz bir şeydi, onun... Şey... onun... vahşi , sapkın, yaratıcı anları vardı.

 Balıkadam Adası'ndan ayrıldığından beri bu düşünceler daha da arttı. Siz ikiniz adada ayrılmıştınız ve Luffy size masumca Sanji'nin deniz kızlarıyla yaşadığı ağlamaklı anı anlattı ve siz bunu göstermeseniz de bundan incindiniz.

Belki de aşırı tepki veriyor ve gereğinden fazla düşünüyorsun.

Ama yine de aklınızın bir köşesinde filizlendiler ve sonraki birkaç gün içinde daha da kötüleştiler ve siz de erkek arkadaşınızdan olabildiğince uzak durdunuz.

 Sanji hemen fark etti. Nami'den seni kontrol etmesini ve yanlış bir şey yapıp yapmadığını sormasını bile istedi. İşte o kadar çaresizdi.

"(Y/n)," Nami odandaki yatağında yanına oturdu.

"N'aber Nami?"

"İyi misin?

"İyiyim neden?" Ona gülümsedin.

Nami bir şeylerin ters gittiğini hissedemedi ve Sanji'ye iyi olduğunu söylemek için geri döndü, bu da son birkaç gündür onunla neredeyse hiç konuşmadığın için aşçıyı bütün gece ayakta tuttu.

Ama belki de kendi başına halletmen gereken bir şey yaşadığını anladı. Kendi kendine, ona söylemeye hazır olduğunda geleceğini söyledi.

İki gün geçti. sen soğuk ve mesafelisin. Sanji'nin alnına nazikçe öpücüklerini sessizce alırdın ve sana iyi olup olmadığını sorduğunda, sadece başını sallar ve düşünmek için biraz zamana ihtiyacın olduğunu söylerdin.

Bir gece herkes yatmışken, bol süveterinle sessizce mutfağa gidip kendine bir bardak su aldın.

Karanlıktı ve odanın bir bölümünü aydınlatan tek ışık, bir şeyler atıştırmak için buzdolabını açtığınız zamandı.

Tezgâhta, düşüncelerin arasında kaybolan çilekleri tembelce atıştırdın.

"(Y/n)?"

Gelen sesle sıçradın, bir el başka birinin aniden varlığıyla çarparken kalbinin üzerinde.

Ancak buzdolabının hafif aralık kapısından sızan ışık, figürün Sanji olduğunu anlamanıza yetti.

"Oh... hey," diye mırıldandın, hemen bakışlarını ondan kaçırdın ve midende gergin bir his kabarırken çilek dolu kaseni bir kenara ittin.