Geceyle Dans

X

Polat'ın en yakın arkadaşı Eren'i aramaya karar verdim. Belki o bana daha fazla bilgi verebilirdi. Telefonumu çıkarıp numarasını tuşladım ve beklemeye başladım.

Telefon birkaç kez çaldıktan sonra Eren'in sesini duydum. "Alo... Kimsin sen, numaran kayıtlı değil?"

"Eren, ben Mira. Polat'ı arıyorum. Onunla ilgili bir şeyler öğrenmek istiyorum."

Eren sessizce bir süre düşündü ve sonra konuşmaya başladı. "Mira, sen miydin? Numaran kayıtlı değilmiş, Polat'ı mı arıyorsun? Onunla ile ilgili gerçekten de garip bir durum var. Birkaç ay önce onun davranışları değişmeye başladı. Daha önceki enerjik ve neşeli halinden eser kalmadı. Son zamanlarda ise hiç görüşmüyoruz. Kendisini sürekli olarak dış dünyaya kapatmış durumda."

Bu bilgiler beni daha da endişelendirmişti. Polat'ın hâli gerçekten de kötüye gidiyordu. Ona yardım etmek için ne yapabileceğimi düşünmeye başladım.

"Eren, Polat'ın nerede olduğunu bilmiyor musun?"

"Hayır, maalesef bilmiyorum. En son birkaç ay önce onunla konuştum. O zamandan beri hiç görüşmedik. Ama eğer onunla iletişime geçersen, Polat'a yardım etmeye çalış lütfen. Bu durumu ailesine bildirmek iyi bir fikir olabilir."

Eren'in bu önerisi aklımda yer etti. Polat'a yardım etmek için ailesiyle iletişime geçmek en doğru adım olabilirdi. Belki onlar daha fazla bilgi sahibiydi ve Polat konusunda yardımcı olabilirdi.

Polat'ın annesinin numarasını bulup aradım. Birkaç saniye içinde telefon çaldı ve hemen açıldı.

Sonunda bir kadının sesini duydum. "Alo, kimsiniz?"

"Merhaba teyzeciğim hatırladın mı, ben Mira. Polat'ın arkadaşıyım. Ben şey için rahatsız etmiştim... Polat hakkında.."

Kadının sesinde şaşkınlık vardı. "Polat'ı uzun zamandır arıyoruz. Onunla iletişime geçemedik. Ah yavrum, başına kim bilir neler geldi? Sen nerede olduğunu biliyor musun?"

Bir ân doğruyu söylemeli miyim diye düşündüm. Ardından:
"Ben Polat'ı son olarak bir markette gördüm. Sonra onu takip ettim ve bir klübeye girdiğini gördüm. Ama orada ne yaptığını bilmiyorum."

Kadın sessizce bir süre düşündü ve sonra konuştu. "Teşekkür ederim, Mira. Eğer Polat hakkında bir gelişme olursa bana da haber et olur mu? Lütfen onu bulmamıza yardımcı ol."

Telefonu kapattıktan sonra içimde bir mutluluk belirdi. Polat'ın ailesi şimdi durumdan haberdar olacaktı ve onu bulmak için ellerinden geleni yapacaklardı.

Bu süreçte ben de Polat'ı aramaya devam edecektim. Onun neden böyle davrandığını ve neyden kaçtığını öğrenmek için elimden geleni yapacaktım. Polat'a yardım etmek ve onu yeniden ailesiyle buluşturmak için her şeyi yapmaya hazırdım.

Eve vardığımda ilk işim Nehir'i aramak oldu. Numarayı tuşladım ve açılmasını bekledim.

Telefonu evin içinde çalıyordu. Evde bırakıp gitmiş olmalı.

Kapattım ve Kerim'in numarasını tuşladım. Yakınlarda bir titreşim sesi geliyordu. Kerim de mi evde unutmuştu? İşler iyice garip bir hâl almaya başladı.

Telefonumu kapatmadan sese doğru gittim. Ekranda benim numaram vardı. Kerim ve Nehir'in telefonlarını evde bırakıp gitmeleri akıl alır gibi değildi.

Akşama kadar evde bekledim. Saat sekizi geçiyordu, ama bunlar hâlâ ortada yoklar. İnsan telefonsuz bu kadar saat geçirebilir mi?
Şüphlenmeye başladım. İçimdeki sesi dinlememeye çalışıyordum.