REAL IDENTITY (Mafia Series 4) (Completed✓)

CHAPTER THIRTY SEVEN

AMORA'S POINT OF VIEW:

Namumugto ang mga mata na pumasok ako ng mansion habang naglalakad papunta sa living room upang makaupo, ramdam kong nakasunod sakin si Kuya na ipinagsawalang bahala ko. Sumisikip na naman dibdib ko dahil sa nangyari kanina. It's 6pm already and I am thankful na wala si lola dito sa baba, sigurado akong nasa kwarto yon nanunuod ng TV. I can't let her see me like this, para akong pinagbagsakan ng langit at empyerno.

“Dianna” -nauubusang pasensyang tawag sakin ni Kuya “Why the hell are you still crying?”

“I am not in a mood to talk kuya”

He sat beside me. “May ginawa ba ako?”

Hindi ako umimik.

“Hindi ko naman tinuluyan si Carson ah. Pasalamat pa nga yong lintek na yon dinala ko pa sa ospital” -aniya “Bakit ka ba galit? Dahil ano? Binuhay ko sya?”

Agad akong sumimangot. “Hindi naman kasi yon madadala sa ospital kung hindi mo binaril”

“Bloody hell” -he impatiently closed his eyes “What Carson did are something that I can't fúcking tolerate Dianna. Ginawa ko yon dahil traydor sya. I didn't shot him because I'm bored. I didn't punched him for useless reason. I didn't aim that damn gun for nothing” -he added “I shot him because he deserved it, even if he told us that was for his sister that's not still enough, have you forgot that he almost risk your life? He even let you drive kahit hindi ka pa naman masyadong marunong. What if there's something bad happen to you?”

Naiinis na tumingin sya sa mga mata ko.

“I fúcking did it for you, I did it because I love you, I did it because I was so worried. And hell, I didn't regret shooting that guy” -his voice slurred “Kung iniisip mo na mali yong ginawa ko sa lalaking yon then okay, maybe I should shot myself para pantay kami”

“Kuya hindi ko naman sinabing barilin mo rin sarili mo”

“Then why are you mad at me?”

“Hindi ako galit sayo okay? Naiinis lang”

Agad na sumama ang mukha nito. “Oh really? Hindi ka galit pero naiinis ka? Jesus Dianna” -napahilamos sya sa mukha niya “Maybe I should take my shower. Masisiraan na ata ako ng bait”

Umakyat sya sa taas at hindi na ako pinansin. Naiwan niya pa yong phone niya—tss, as if naman hindi sya nagsisi sa ginawa niya. Bubuhayin niya kaya yon kung hindi? Sometimes I really don't understand him. Kapag nakita niyang hindi maganda sa paningin niya ang ginagawa ng kung sino basta basta na lang niyang pinapatay.

Pero yong kanina. I never seen him so mad like that. Akala ko talaga tinuluyan na niya si Carson, yong tatlong putok ng baril na narinig ko sa kotse niya ibinuntong.

I am relieved dahil kahit papano may awa sya sa pinsan ni Barret. Medyo naiinis lang talaga ako kasi pinurohan niya yong tao. Sa sobrang putla ni Carson mukha na syang mamamatay, ito namang si Barret mukhang walang pakialam, he didn't even say anything when Kuya pointed that freaking gun to his cousin.

How can he act so cool tho when in fact galit na galit si Kuya, para bang wala lang sa kanya na may pinapatay sila o may papatayin. Maybe I should talk to Barret, tatanungin ko lang kung may problema ba sila sa mundo.

Tinatamad na napatingin ako sa taas, should I talk to my brother?

MAKALIPAS ANG sampung minuto na pag-iisip ay umakyat na ako sa taas at hinanap ang kwarto ng kapatid ko. Huminga muna ako ng bahagya at dahan dahang kumatok sa pinto nito.

I just wanted to say sorry to him, alam kong mali ang naging ekspresyon ko kanina habang kausap sya, hindi ko lang talaga maiwasang malungkot dahil naaawa ako kay Carson. I know he only did that horrible thing para sundin ang impostor na yon pero mali parin ang ginawa niya. Alam ko ring para sa kapatid niya yon pero kahit na anong pag-iisip ang gawin ko, o ng kahit na sino man... mali pa rin sya.