Ayza

12.BÖLÜM

Bölüme bol bol yorum bırakırsanız sevinirim

İyi okumalar ❤️

•

•

•

12.BÖLÜM

Gergin adımlarım ile odamın içerisinde dolaşırken bakışlarım bir yandan da yatağımın üzerindeki kitaplara kayıyordu ve gülümsememek için kendimi zor tutuyordum. Alışveriş merkezinden geldikten sonra duş almış ve hazırlanmıştım. Evde olduğum için pek özenmesem de gri eşofman altımın üzerine beyaz bir kazak giymiştim. Kahverengi saçlarımın ucunu ise maşayla hafifçe dalgalandırmıştım. Dudaklarıma renkli nemlendirici sürmüş ardından da rimel ile kirpiklerimi şekillendirmiştim. Abim için önemli olan biri ile tanışacaktım ve direkt pijamalarım ile de karşısına çıkmak istememiştim .

Odamın kapısına hafifçe vurulduğunda ayakta olduğum için kapıyı açtım. Ayvaz gelmişti. Abim olduğunu kabullensem de ona hala abi diyemiyordum. Nedenini bende bilmiyordum. Belki de evde en az onunla vakit geçirdiğim için istemsizce çekiniyordum.

Siyah saçları yoğun bir gün geçirdiğini kanıtlarcasına fazlasıyla dağınıkken ela gözlerine de yorgunluk çökmüştü ama tüm yorgunluğuna inat gülümsüyordu. ''Abimler birazdan gelecekmiş.'' dediğinde odamda daha fazla oyalanmamın gereksiz olduğunu düşünerek onunla birlikte merdivenlerden inmeye başladım.

''Gerilmene gerek yok. Aysima cana yakın bir kızdır. Onu seveceğine eminim.''

''Umarım.'' diye mırıldandığımda evin içerisinde yankılanan zil sesiyle iç çektim. Gelmişlerdi. Biz gelene kadar kapıyı çoktan açmışlardı ve selamlaşıyorlardı.

Kıvırcık saçları omuzlarından aşağı sarkarken kahverengi gözlerine yerleşen mahcubiyet onunda bu akşam fazlasıyla gergin olduğunu gösteriyordu. Uzun ve gür kirpiklerinin altından bana bakarken yüzündeki gülümsemesi silinmedi. ''Merhaba.'' dedi. Benden yaklaşık altı yaş büyük olsa da yan yanayken pek farkımız olduğunu düşünmüyordum. Küçük duruyordu.

''Merhaba.'' derken Ayvaz'ın kazağının eteğini tuttuğumu yeni fark edebilmiştim. Kendimi annesi ile misafirliğe gitmiş küçük bir çocuk gibi hissediyordum hem de annemle hiç misafirliğe gitmememe rağmen.

Agah abim , Aysima'nın belindeki elini çekerek beni kollarının arasına aldı ve başımın üzerine bir öpücük bıraktı. Başımı Agah abimin göğsünden çekmezken alttan bakışlarım ile Aysima'nın yüzüne baktım. ''Hoşgeldin.''

''Canım kız kardeşim Ayza.'' dediğinde Aysima elini uzatmıştı. Elini tutarken ''Tanıştığıma memnun oldum.'' dedim ve zoraki bir şekilde gülümsedim. Ondan hoşlanmamam için hiçbir neden olmamasına rağmen Agah abimin yanında olması hoşuma gitmemişti.

Masa hazır olduğu için koridorda daha fazla oyalanmamıştık. Agah abimin hemen yanında oturuyordum.Onun yanında Aysima varken benim yanımda da Çağla Hanım vardı.

Bakışlarım Aysima'nın kucağındaki elini tutan Agah abime kaydığında suratımın asılmasına engel olamadım. Sanırım onu kıskanıyordum. Çağla Hanım kimsesin duymaması için kulağıma fısıldadı. ''Bir şey mi oldu?'' diye sorduğunda başımı olumsuz anlamda iki yana salladım.

Yemeğin ortalarına kadar normal şeylerden bahsederlerken sessizce yemeğimi yerken aynı zamanda da onları dinlemiştim.

''Doktor kontrolüne gittin mi?'' diye sordu Çağla Hanım.