Ayza

1.BÖLÜM

YENİ KİTAP İLE GELDİM 🥳🥳

Buraya kitaba başlama tarihimizi yazabilirsiniz.

Bölüme satır arası yorum da  bol bol bırakırsanız sevinirim.

İyi okumalar ❤️

•

•
•

•

1.BÖLÜM

Gözümüzü açtığımız her yeni günün bize ne getirdiğini bilmek oldukça imkansızdı.

Hayatımın on altı yılı kimsesiz geçtikten sonra , kimsesizliği kabullendikten sonra aile kavramı bana oldukça uzaktı.

Sevilmeyi hak etmeyen, kimsesiz bir çocuktum.

Titrediğini hissettiğim ellerim kucağımda yumruk şeklini alırken alttan bakışlarım ile karşımda oturan insanlara baktım.

Ailemmiş gibi hissetmediğim aileme baktım.

Koskoca on altı yıl sonra kaldığım yetimhaneye gelmişlerdi. Benim ölmüş olduğumu , kendi elleri ile beni küçücük bir bebek mezarına gömdüklerini söylemişlerdi. Benzerliğimiz ortada olsa da DNA testi yapılmıştı ve bir haftanın sonunda sonuçlar çıkmıştı.

Onların öz kızıydım.

İçimde daha fazla tutamayarak "Kim beni kaçırdı? Kim öldüğümü düşünmenize neden oldu?" diye sordum. Hayatımın değişmesine sebep olan kişiyi merak ediyordum. Hak etmediğim bir hayat yaşamama kimin sebep olduğunu merak ediyordum. Hesap sormak istiyordum.

"Öğrenmeye çalışıyoruz. Birkaç tahminimiz var." dedi Barış Bey.

Kendi babama bey demem kadar acı bir şey yoktu.

İnsan kendi ailesini yabancı olur muydu?

Olurdu.

Cevabından tatmin olmamış bir şekilde kendi gözlerimin birer kopyası olan kahverengi gözlerine baktım.

"Tanınmış bir aileyiz. Büyümeye devam eden şirketlerimiz var. Bize acı çektirmek isteyen bir sürü insan da var." dedi.

"Kendi çocuğunuzu koruyamayacaksanız, paranızın da tanınmışlığınız da bir önemi yok." dedim.

Hepsinin gerildiğini anlamak oldukça kolaydı.

Barış Bey'in bakışlarına yansıyan ızdırap zorlukla yutkunmama neden olsa da gözlerinin içerisine sertçe bakmaya devam ettim.

"Haklısın." dedi.

Karşımdaki koskoca adamın sesi o kadar kısık ve acı dolu çıkmıştı ki üzüntüyle dudaklarımı büzmemek için kendimi zor tuttum.

Yanında oturan Çağla Hanım, elini eşinin omzuna yasladığında buruk bir tebessümle eşinin yüzüne baktı.

"Biz çocuklarımızı canımız pahasına koruruz. Erken doğduğun için küvezde kalman gerekti ve sağlığın için yapılması gerekeni yaptık. Kalp atışların gözlerimizin önünde durdu. Kaçırılmış olman o an yaşadığımız evlat acısıyla aklımıza gelmedi. Gelemezdi."

Konuşurken ses tonu titrememek için direnmişti ve Barış Bey'in elini sıkıca tutmuştu.

Barış Bey, eşinin siyah saçlarının üzerine bir öpücük bıraktığında birbirlerine olan bakışlarından ve tavırlarından aşk evliliği yaptıkları belliydi.