"မဖြစ်သေးဘူး ငါ့အပျိုကြီးကျနုနေပြီးငါအိုနေလို့မရဘူးလေ"
"အိပ်မယ် ဟုတ်တယ်အိပ်ရမယ် ငါအိပ်ရေးတွေပျက်နေလို့မျက်ကွင်းတွေညိုနေတာ"
အသင့်ထုတ်ပြီးသားအင်္ကျီကိုဝတ်ဆင်လိုက်ပြီး အိပ်ရန် အိပ်ယာထက်ဝယ်နေရာယူလိုက်သည်။
နည်းနည်းချင်းဆွေးကာရွာနေသောမိုးကြောင့်ပြတင်းပေါက်တံခါးအားမျက်စိမှိတ်လျက်လက်မှန်းဖြင့်ဆွဲပိတ်လိုက်သည်။
*မဟုတ်သေးပါဘူးဟ ငါလက်ကဘာလို့တစစ်စစ်နဲ့ စပ်နေရတာလဲ*
ပိတ်ထားသောမျက်လုံးအား အားယူကာဖွင့်လိုက်သည်။
ထို့နောက်လက်ကိုကြည့်မိသည်။
*စောက်ခွေး သွေးတွေဟ*
"အမေရေ~~~~~~~~~"
ညာဘက်လက်ဖမိုးမှာပြတင်းပေါက်မှသံဇကာနှင့်ခြစ်မိ၍ အနည်းငယ်ကွဲကာသွေး တွေထွက်နေသည်ကိုမြင်မိသည်နှင့် အောက်ထပ်ကအမေ့အားကျယ်လောင်စွာခေါ်လိုက်မိသည်။
"ဘာလဲဟယ်"
အမေမှာလဲအောက်ထပ်ကပြန်ဖြေရှာသည်။
"လက်မှာသွေးတယ်ထွက်နေတယ်"
"သုတ်လိုက်ပေါ့ဟယ် ငါမအားသေးဘူးဈေးရောင်းနေတယ်"
*ဪ ကျေးဇူးပါလို့ မွေးသမိခင်ရယ်*
နေမျိုးကျက်သရေလဲ ရေချိုးခန်းထဲအမြန်ဝင်၍ လက်ကသွေးတွေကိုဆေးချလိုက်သည်။
"နည်းနည်းနက်တာပဲ ရပါတယ်လေ သေတော့မသေလောက်ပါဘူး"
နေကြီးလဲအနာကို အရက်ပြန်နှင့်သန့်၍ဆေးထည့်ကာဂွမ်းကပ်လိုက်သည်။
"ဟူးးး အိပ်မှပဲ မနက်ကျငါစောစောထရမယ် အပျိုကြီးခရီးသွားရင်းစားဖို့မုန့်လေးဘာလေးလဲဝယ်အုံးမှ ဒီနေ့ညစာကတော့ lose weightပေါ့ တော်ပါပြီလေ မစားတော့ဘူး"
နာနေသောလက်အားခဏတာအောင့်ခံကာ အိပ်ဆက်ခြင်းဆီသို့ရအောင်ထိုးဝင်လိုက်သည်။
___________________________________
နေမျိုးကျက်သရေ မနေ့ညကစောစောအိပ်တာကြောင့်ရော စိတ်လှုပ်ရှားတာကြောင့်ပါမနက်အ စောကြီးနိုးလာခဲ့သည်။
အပိုင်း(၁၉)
Comenzar desde el principio
