Ailenin ne demek olduğunu bilmiyordum, aslında ailenin samimiyetsiz, yalandan gülümsemelerle geçen akşam yemeklerinden, dışarıya karşı aldatmaca için olan sahte sevgilerden, nefretten ibaret olduğunu sanırdım.
Normal olan yetiştirildiğim hayat deği...
Oylar ve yorumlar unutulmasın, keyifli okumalaaar.
Arya Arıkan'dan
Üzerimdeki beyaz elbiseyi son kez düzelttiğimde giyinme odamın ortasındaki adanın üzerinde turuncu kutusu ile duran Hermes Oran'ların mint rengini de ayağıma giydiğimde tamamen hazırdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evin büyük bahçesinde düzenledikleri, artık gelenek haline gelmiş davete hazırlanıyordum.
Davet diyorlardı ancak yakın aile dostlarının katılacağı barbekü partimsi bir etkinlikti.
Odamdan çıktığımda terliklerimden dolayı çok hızlı olmadan merdivenleri inip son hazırlıkların yapıldığı bahçeye indim.
Büyük bir masa kurulmuştu, beyaz ağırlıklıydı. Masanın biraz ilerisinde barbekü duruyordu.
Bahçenin biraz ilerisine dört farklı büyük cam sebilde alkollü ve alkolsüz seçeneği ile kokteyl masası vardı. Kadehler de sebillerin aralarında diziliydi.
Kokteyl masasının biraz gerisine de çok büyük olmayan sahne ve ses sistemi kurulmuştu.
Herkesin keten giyinip geleceğine ve Medcezir son sahneden hallice bir masa olacağımızdan emindim.
"Anneciğim Serhan'a bir bakar mısın iyi görünmüyor?" Diye arkadan bana seslenen anneme dönüp onu onaylamış ve olabildiğince hızlı bahçeden geri eve girmiştim.
İleride aynanın karşısında açık mavi elbisesini düzelten annemin yanından geçerken yanağına bir öpücük kondurmuş "Nerede Serhan?" Diye sormuştum.
"Bu kattaki oturma odasında." Diyen annem ile adımlarım merdivenlerin yan tarafında kalan odaya doğru ilerledi.
Sero'mun bugün ki derdi neydi bakalım.
Odaya girdiğimde lacivert keten şortun üstüne pembe bir keten gömlek giymiş olan Serhan berjerde oturuyordu.
Tek kolunu berjerin koluna koymuş yumruk yaptığı elini başına yaslamış telefonuna bakıyordu.
Geldiğimi fark etmemişti.
Yanındaki ikili koltuğa oturmak için ilerlerken kafasını hareket ettirmeden sadece bakışlarını saniyelik bana çevirip ardından tekrar önüne dönmüştü.
İkili koltuğun Serhan'a yakın olan tarafına eteğimi düzelterek oturmuş yönümü hafifçe Serhan'a doğru çevirmiştim.
Elimi omzuna koyduğumda "Sero'm." Demiş bana bakmasını sağlamıştım.
"Ne oldu?" Diye sorduğumda TikTok izlemeyi bırakıp uygulamayı kapatmadan telefonunun ekranını kapatıp oturuşunu bozarak bana dönmüştü.
"Öyle." Diye sade bir cevap vermiş bakışlarını yere eğmişti.
