İki Adam

- 57 -

"Tamam ondan hoşlanıyorum."

"Hayır hoşlanmıyorsun." Johnny gelen karşı görüş ile şaşkınlıkla kaşlarını çattı.

"Ne?"

"Deniz'den hoşlanmıyorsun! Hâlâ aklın Zeynep'te. Denizi kullanıyorsun ve onun tek suçu Zeynep'in ikizi olması."

▪▪▪

"Yeter!" Johnny artık sinirlenmiş görünüyordu, sesi oldukça yüksek çıkmıştı. İşaret parmağını kaldırdı. "Haddini aşıyorsun!"

"Hadi ya?" Tony'nin sahte bir alayla söylediği sözle Johnny bir adım daha atarak karşısındaki adamla burun buruna geldi neredeyse. İkisi de bir

birine öfkeyle bakıyordu.

"Kimden hoşlanıp hoşlanmayacağımıza sen karar veremezsin! Eğer Deniz de bana karşı bir şey hissediyorsa bu sefer bana engel olamayacaksın."

"Biliyordum işte! Zeynep'ten hoşlandığını biliyordum!" Tony haklı çıkması ile deliye dönmüştü adeta.

"Deniz'i üzmene izin vermeyeceğim!"

"Birincisi, evet Zeynep'ten hoşlanıyordum."

"Huh..." diye histerik bir ses çıkardı Tony, sahte bir gülümsemeyle.

Johnny onu aldırmayarak sözlerine devam etti. "Sen onu o lanet olası terasta öpmeye çağırmasaydın açılacaktım da. Sonra ne oldu biliyor musun sarhoş oldu, bütün gece bir dertli dertli içti ve sızdı, o gece ondan vazgeçtim."

Tony ciddi ifadeyle bir şey söylemeden dinlemeye devam etti. "O hafta fuarda bana seni söylediğinde neler hissettiğimi bilemezsin. Bu sefer toparlanamayacağım diyordum. Dünya'da bir daha olmazdı. Sonra o kadar şeyin arasında beni gören biri oldu. Her şeyi farketti hem de ilk gördüğü anda. Her fırsatta yanımdaydı. Ben de en başta ona karşı hissettiğim şeyler fiziksel özelliklerinden sanıyordum ama değil."

"Bilemezsin." diye reddetti Tony. Sesi daha sakin olduğunu gösteriyordu. Kafasını sağa sola sallasa da zihninin karıştığı belliydi.

"Biliyorum işte onda farklı bir şey var!" Johnny neden Tony'yi kendi tarafına çekmeye çalıştığını bilmiyordu.

"Biliyorum benzemesi biraz tuhaf ama bana iyi gelen birini daha kaybedemem. Bu sefer olmaz ve eğer o da bana karşı bir şeyler hissederse... Onun için herkesi karşıma almaya hazırım."