Alera Renya cennetten çalınmış bebekti. İlk karışım androjen ve ilk doğandı. Kendisi homerosun dünyaya inmesini engelleyen bir mühürdü aslında. Kilit doğru anahtarla açılmalıydı yoksa kilit kırılır ve tutulmak istenen herşey dışarı kaçardı. Homeros...
Sevgili okuyucum umarım sıkılmazsın. Biraz yavaştan alıyorum ama macera da katıyorum. Şimdi temel taşlara odaklanamıyorum. İyi okumalar.
《☆》
Dün olanlar hakkında konuşmamıştık roselinele. Başka birine de anlatmadık. Zaten ne diyecektik ki bir kahinin laflarını mı? Hayır hiçbir şey söyleyip kimseyi endişelendiremezdim. Zaten roseline de kim olduğumu tam olarak bilmiyordu ve bu yük benim sırtımda giderek ağırlaşıyordu. Haketayla kim olduğumu saklama konusunda hem fikirdik. Kimseyi endişelendirmek istemiyorduk. Ve dahası tehlikeye beni atmak da istemiyorduk. Ama saklanmak nereye kadardı ki. Herkes konuşmaya başlamıştı bile. Kadimler konseyinden sonra ilk büyü eğitimi olmayan birinin yüksek aurası seçilmiş kişilerde olacağından ve konseydeki küçük şovdan sonra ne kadar saklanırdı kim bilir. Herkes duymadan roseline açıklamak istiyordum bundan dolayı bu yolculuğa katılmasını haketadan rica ettim. Uygun bir zamanda söylemeliydim. Söyleyeceklerimi kafamda kurmaya çalışıyordum. " roseline ben biraz cennetten kaçırılmışım da. Kadimler kadar gücüm varmış. Sana söylemedik çünkü haketa tehlikede olabileceğimi düşündü. Çünkü kaos hakimleri uzun zamandır ortada yokmuş. Bir planları olduğunu düşünüyor ". Roseline anlayacaktır. Neyse bizim Adalar kralı tarafından ağırlayacağımızı öğrenip hazırlanmış sabaha da yola düşmüştük. Tabi ki bizim uçan at arabalarıyla. Yolculukta ben, roseline, haketa ve liam vardı. Liam dövüş sanatında çok iyi olduğundan olası bir sorunda müdahale için vardı. Haketada büyüsüyle tam bir kaleydi. Ben hala sihir gücünü kullanamamış konseyin tabiriyle bir azizeydim. Buna kendimi alıştırdım artık. Sorumluluklarım olduğunun farkına vardım. Düşüncelerime uçan at arabasında dalmış bir yandan da camdan gök yüzünü izliyordum. Ben ve haketa birlikte bir arabada George ve roseline de hemen arkamızdaki diğer arabadalardı. Haketa: bugün çok sessizsin Alera : efendim Haketa: seni düşünceye daldıran şey de ne Alera: aslında herşey. Alışmaya çalıştığım her şey beni düşündürüyor. Ben roseline daha açık olmak istiyorum. O çok iyi biri ve benim arkadaşım Haketa: seninle ilgili herşey herkesi ilgilendiriyor. Güvenliğin için saklama geriği duyduk. Alera: biliyorum. Ama okul bir kale. Siz de kadimsiniz. Zaten güvendeyim. Arkadaşımdan korunmaya ihtiyacım olmamalı. O sizin öğrenciniz. Yetiştirdiğiniz bir Kadim adayı. Haketa: doğru roseline iyi bir öğrencidir. Ama burda arkadaşlık ilişkilerinden bahsediyorsun. Ama ben resmin büyük tarafını anlatıyorum. Herkesten sorumlusun. Herkesin canından. Arkadaşlığından değil. Eğer gerçek arkadaşın ise bu konu onu incitmemeli. Senin azize olman onu değiştirmemeli. Alera: değiştirmez. O öyle biri değil. Haketa: sana bırakıyorum alera. Ben sana söyleyeceklerimi söyledim. Karar sana kalır Sustum. Tekrar kafamı cama çevirdim. Düşüncelere daldım. Biraz zaman geçtikten sonra arabacı: müdüre geldik efendim. Biraz daha cama yaklaştım. Muazzam bir görüntüydü.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
