အကိုလေးရဲ့ ဖန်အိမ်စောင့်

အပိုင်း (၁)

အဖြူရောင်မြူနှင်းများက ကောင်းကင်ယံကနေ မြေပြင်ပေါ်သို့ တဖွဲဖွဲကျနေပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို မှုန်ဝါးဝါးသာ မြင်နေနိုင်တယ် ။ မြောက်ဘက်မှလေအေးတွေက ပြတင်းပေါက်ကနေတဆင့် အခန်းတွင်းသို့ဝင်ရောက်လာခြင်းကြောင့် ချမ်းစိမ့်မှုကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်ခံစားရစေတယ် ။

ဆောင်းတွင်းကာလ နံနက်ခင်းဟာ လှပပေမဲ့ နွေးထွေးလှတဲ့အိပ်ယာပေါ်ကနေ မထချင်လောက်​အောင်ချမ်းအေးလွန်းတာကြောင့် အအေးမိလွယ်တဲ့ မြတ်ရှားအတွက်ကတော့ ဆောင်းရာသီကို သိပ်ပြီးသဘောမကျလှဘူး ။ အိပ်ယာဘေးကနှိုးစက်မှ အသံများထွက်ပေါ်လာချိန်မှာတော့ မြတ်ရှားတစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်ကနေမထချင်လဲ ထရတော့တယ် ။

' တီတီ ... တီတီ ... တီတီ '

သူ့ရဲ့ဖောင်းမို့နေတဲ့မျက်လုံးတွေကိုပွတ်သပ်ရင်း အိပ်ယာကနေထပြီး မပိတ်မချင်းအဆက်မပျက်မည်နေတဲ့နာရီကိုလက်လှမ်းကာ ပိတ်လိုက်ရတယ် ။ နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ မနက် ၄ နာရီသာရှိသေးတယ် ။ နာရီရဲ့ဘေးမှာထောင်ထားတဲ့ ပြက္ခဒိန်ပေါ်မှာရေးမှတ်ထားသည့် HBD ဆိုတဲ့စာလုံးကြီးကြီးထံ မြတ်ရှား အကြည့်ရောက်သွားချိန်မှာတော့ စက္ကန့်အနည်းငယ်မျှ ရပ်တန့်သွားပြီးနောက် စတင်ပြင်ဆင်တော့တယ် ။

ဖြူဖွေးနေတဲ့အသားအရေက ရေပူနဲ့ထိလိုက်ချိန်မှာ နီရဲလို့သွားတယ် ။ ချမ်းအေးမှုကြောင့် ပန်းဆီရောင်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက တုန်ရင်နေပြီး ရေအပူကြောင့်မျက်လုံးတွေပါရဲတက်နေတယ် ။ နက်မှောင်နေတဲ့ဆံနွယ်တွေက နှဖူးပြင်ထက်မှာ ကပိုကရိုကျနေပြီး ချောမောလှပတဲ့မျက်ဝန်းလေးတွေကို ကွယ်ဝှက်ထားတယ် ။

အာလုံးကိုခြုံငုံကြည့်လိုက်ရင် မြတ်ရှားဟာ ချောမောလှပပြီး မြင်သူတိုင်းငေမောရသည့်အထဲမှာပါသူတစ်ယောက်ပေါ့ ။ ခန္ဓာကိုယ် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က သူနဲ့ရွယ်သူ တစ်ခြားယောက်ျားလေးများနှင့်ယှဉ်လျှင် သေကွေးပြီး ငယ်ရွယ်သည့်လူငယ်လေးနှင့်တူနေတာကလွဲရင် အားလုံးပြီးပြည့်စုံသည့် သူဦးဖြစ်တယ် ။ ဒါကလဲ သူငယ်စဉ်ကအမြဲဖျားနာတတ်ပြီး တစ်ခြားကလေးတွေထက် ခန္ဓာကိုယ်ဖွံ့ဖြိုးမှုနောက်ကျခဲ့လို့ပဲ ။