Singularity of Love (Ft. Taehyung) (Dutch)

Hoofdstuk 11

Vier jaar waren verstreken sinds de noodlottige hereniging van Vanessa en Taehyung, en in die tijd had hun leven zich op prachtige wijze getransformeerd. Hun liefde had elke storm doorstaan en was alleen maar sterker geworden met de tijd. Miljoenen mensen waren betoverd door hun liefdesverhaal, terwijl ze samen een reis van roem en succes bewandelden. Ondanks hun publieke bekendheid wisten ze hun liefdesleven privé te houden, zorgvuldig kostbare momenten samen buiten het oog van het publiek bewarend.

Op een zonnige ochtend werd Vanessa wakker, omringd door de zachte warmte van Taehyung's armen. Hun dochtertje, Seraphina, lag in de wieg vlakbij, een prachtige bundel van vreugde, wiens onschuldige ademhaling de kamer vulde. Een glimlach verspreidde zich over Vanessa's gezicht terwijl ze genoot van het liefdevolle tafereel voor haar. Taehyung was altijd een attente en liefdevolle vader geweest, en hem samen met hun dochter te zien, vervulde haar hart met liefde. Zachtjes streelde ze Seraphina's wang, haar hart vervuld met liefde voor haar kleine gezin.

"Goedemorgen, mijn geliefden," fluisterde Vanessa, en Taehyung opende langzaam zijn ogen.

"Goedemorgen, mijn mooie koningin," antwoordde Taehyung, zijn stem nog zacht van de slaap. Hij boog zich voorover om een tedere kus op Vanessa's lippen te plaatsen, en ze voelde haar hart een sprongetje maken, net als al die jaren geleden.

Hun liefde was alleen maar dieper en gepassioneerder geworden met de tijd. Elke aanraking, elke blik, en elke kus droegen een wereld van onuitgesproken emoties met zich mee. Ze waren elkaars rots, hun anker in een snel voortrazende wereld.

Gedurende de dag wisselden Taehyung en Vanessa elkaar af in de zorg voor Seraphina, zich koesterend in de vreugde van het ouderschap. Ze vormden een hecht team, elkaar ondersteunend in de uitdagingen en het vieren van de mijlpalen, net zoals ze altijd hadden gedaan.

's Avonds zaten ze op de veranda, terwijl ze naar de fonkelende sterren aan de nachtelijke hemel staarden. In elkaars armen gewikkeld, spraken ze over hun dromen, hun hoop, en de toekomst die ze samen voor ogen hadden.

"Ik hou van je, Taehyung," fluisterde Vanessa, haar hoofd rustend op zijn borst.

"Ik hou ook van jou, Vanessa," antwoordde Taehyung, terwijl hij een tedere kus op haar voorhoofd plaatste.

In dat moment, onder de uitgestrekte nachtelijke hemel, wisten ze dat hun liefde tijdloos en grenzeloos was. Wat het leven ook op hun pad zou brengen, ze zouden het samen aangaan, met liefde als hun leidende licht.

En zo ging hun liefdesverhaal verder, een verhaal van passie, doorzettingsvermogen, en de blijvende kracht van liefde. Ze hadden hun eeuwige liefde in elkaar gevonden, en terwijl ze elkaars hand vasthielden, wisten ze dat hun liefde de tand des tijds zou doorstaan, voor altijd en altijd.